Mula sa kalagitnaan ng Hunyo hanggang sa kalagitnaan ng Setyembre, karaniwang maaliwalas ang kalangitan sa Israel, bagaman may mga kaulapan ng alikabok, na lumilitaw lalo na sa pagtatapos ng kapanahunan ng tagtuyot, dahil sa mainit na hanging S mula sa disyerto. Isa pa, partikular na kapag Agosto, manaka-nakang dumarating mula sa K ang mga ulap na cirrostratus na walang dalang ulan. Ang mga ito man ay hinihintay ng mga tumatahan doon, sapagkat naglalaan ito ng lilim at sa gayon ay nagdudulot ng kaunting ginhawa mula sa init. (Isa 25:5; ihambing ang Job 7:2.) Kapag Setyembre o Oktubre, nagsisimula naman ang mas madalas na paglitaw ng mga ulap sa kanluraning kagiliran, anupat namumuo ang mga ito sa ibabaw ng Mediteraneo, bagaman kadalasan ay kalagitnaan na ng Oktubre bago aktuwal na magsimula ang tag-ulan. Ngunit sa panahon ng tag-init, sa ilang seksiyon ng lupain, may manipis na ulap tuwing umaga na kaagad naglalaho pagsikat ng araw.​—Os 6:4.

Pagiging pansamantala, di-mapananaligan. Ang maninipis na ulap sa umaga na madaling naglalaho ay ginamit sa makasagisag na paraan para sa pabagu-bago at panandaliang maibiging-kabaitan ng Efraim at Juda sa Diyos, gayundin sa pagiging panandalian ng pag-iral ng Efraim dahil sa pagbaling nito sa huwad na pagsamba.​—Os 6:4; 13:3.