12. (a) Ano ang sinusuma ni Oseas sa ika-13 kabanata? (b) Anong pagsasauli ang ipinangako?

¹² Sa ika-13 kabanata, sinusuma ni Oseas ang unang pangako ng Israel at ang maibiging pangangalaga ni Jehova, sampu ng kanilang paglimot at pagtataksil. Nagpahayag si Jehova: “Binigyan kita ng isang hari sa aking galit, at aalisin ko siya sa aking poot.” (13:11) Wala nang pagsasauli: “Mula sa kamay ng Sheol ay tutubusin ko sila; mula sa kamatayan ay ililigtas ko sila. Nasaan ang iyong tibo, O Kamatayan? Nasaan ang iyong paninira, O Sheol?” (13:14) Gayunman, kalagim-lagim ang tadhana ng mapaghimagsik na Samaria.

15. Papaano ikinakapit ng mga manunulat ng Kristiyanong Kasulatang Griyego ang mga pagsipi nila sa aklat ni Oseas?

¹⁵ Kapaki-pakinabang ding isaalang-alang ang mga pagtukoy sa mga hula ni Oseas na ginawa ng mga sumulat ng Kristiyanong Kasulatang Griyego. Halimbawa, ikinakapit ni Pablo ang Oseas 13:14 sa pagkabuhay-na-muli: “Kamatayan, nasaan ang iyong tagumpay? Kamatayan, nasaan ang iyong tibo?” (1 Cor. 15:55) Sa pagdiriin sa di-na-sana nararapat na awa ni Jehova sa mga sisidlan ng awa, si Pablo ay sumisipi sa Oseas 1:10 at 2:23: “Gaya ng sinasabi niya sa Oseas: ‘Tatawagin kong “aking bayan” ang hindi ko bayan, at “iniibig” ang hindi dating iniibig; at sa mga dakong sinabi sa kanila, “Kayo’y hindi ko bayan,” doo’y tatawagin silang “mga anak ng Diyos na buháy.” ’ ” (Roma 9:25, 26) Ipinaliwanag din ni Pedro ang mga talatang ito sa pagsasabing: “Sapagkat nang unang panahon ay hindi kayo bayan, ngunit ngayon ay bayan ng Diyos; kayo noon ay hindi kinaawaan, ngunit ngayon ay kinaawaan.”​—1 Ped. 2:10.