Natakot din sa Diyos ang hari. Tumindig siya mula sa kaniyang trono, naghubad ng kaniyang opisyal na kasuutan, nagdamit ng magaspang na tela na gaya ng suot ng kaniyang bayan, at ‘umupo pa nga sa abo.’ Kasama ng kaniyang “mga dakila,” o mga maharlika, ipinag-utos niya na mag-ayuno ang lahat at magsuot sila ng telang-sako, pati na ang mga alagang hayop.c Mapagpakumbaba niyang inamin na ang kaniyang bayan ay naging masama at marahas. Umaasa rin siyang maaawa ang tunay na Diyos kapag nakita silang nagsisisi, na nagsasabi: ‘Talikuran sana ng Diyos ang kaniyang nag-aapoy na galit, upang hindi tayo malipol.’​—Jonas 3:6-9.