5. Papaano tumugon si Jonas sa kaniyang atas, at ano ang resulta?

⁵ Isinugo si Jonas sa Nineve ngunit tumakas siya (1:1-16). “Dumating ang salita ni Jehova kay Jonas na anak ni Amitai, na nagsasabi: ‘Bumangon ka, pumunta ka sa Nineve na dakilang lungsod, at ipahayag mo sa kaniya na ang kasamaan nila ay umabot na sa harap ko.’ ” (1:1, 2) Nasiyahan ba si Jonas sa atas na ito? Aba, hindi! Tumalilis siya, sakay ng barko tungo sa Tarsis, marahil ay ang Espanya. Isang malakas na bagyo ang nasalubong ng barko. Sa takot ay nagdasal ang mga marino, “sa kani-kaniyang diyos,” habang natutulog si Jonas sa ilalim ng barko. (1:5) Ginising nila si Jonas at nagpalabunutan sila upang malaman kung sino ang dapat managot sa kanilang sinapit. Kay Jonas ito napatapat. Kaya sinabi niya na siya ay Hebreo, isang mananamba ni Jehova, at na tumatakas siya sa kaniyang bigay-Diyos na atas. Hiniling niya na ihagis siya sa dagat. Pagkaraan ng pagsisikap na palutangin ang barko, siya ay inihagis nila. Huminto ang pagngangalit ng dagat.

9. Anong saloobin at landasin ni Jonas ang dapat magsilbing babala sa atin?

⁹ Dapat magsilbing babala ang iginawi ni Jonas at ang bunga nito. Tinakasan niya ang isang bigay-Diyos na atas; tinupad sana niya ito at umasa na siya’y tutulungan ng Diyos. (Jonas 1:3; Luc. 9:62; Kaw. 14:26; Isa. 6:8) Sa pagtahak ng ibang landas, nagpakita siya ng negatibong saloobin nang hindi agad siya nagpakilala sa mga marino bilang mananamba ni “Jehova na Diyos ng kalangitan.” Naging duwag siya. (Jonas 1:7-9; Efe. 6:19, 20) Dahil sa pagiging-malasarili, ang awa ni Jehova sa Nineve ay itinuring ni Jonas na insulto sa kaniya; paimbabaw niyang sinabi kay Jehova na noon pa’y alam na niya ang mangyayari​—kaya bakit pa siya isusugo bilang propeta? Sinaway siya dahil sa walang-galang at mareklamong saloobin, kaya dapat tayong makinabang sa naging karanasan niya at huwag hanapan ng butas ang awa ni Jehova o ang kaniyang mga pamamaraan.​—Jonas 4:1-4, 7-9; Fil. 2:13, 14; 1 Cor. 10:10.