HINDI alam ni Jose ng Arimatea kung paano siya nagkaroon ng lakas ng loob na lapitan ang Romanong gobernador. Kilalá si Poncio Pilato na napakahirap pakiusapan. Pero para magkaroon si Jesus ng marangal na libing, kailangang may lumapit kay Pilato para hingin ang katawan ni Jesus. Hindi naman naging ganoon kahirap ang pakikipag-usap ni Jose kay Pilato, gaya ng marahil ay inakala niya. Pagkatapos tiyakin sa isang opisyal na patay na si Jesus, pumayag si Pilato sa kahilingan ni Jose. Kaya kahit nagdadalamhati pa si Jose, nagmadali siyang pumunta sa lugar kung saan pinatay si Jesus.—Mar. 15:42-45.

ISANG MIYEMBRO NG SANEDRIN

Ayon sa kinasihang Ebanghelyo ni Marcos, si Jose ay “isang kinikilalang miyembro ng Sanggunian.” Dito, maliwanag na ang Sanggunian ay ang Sanedrin, ang mataas na hukuman at kataas-taasang lupong administratibo ng mga Judio. (Mar. 15:1, 43) Kung gayon, si Jose ay isa sa mga lider ng kaniyang mga kababayan, kung kaya nakausap niya nang harapan ang Romanong gobernador. Hindi rin kataka-taka na mayaman si Jose.—Mat. 27:57.

Bilang isang grupo, ang Sanedrin ay galít kay Jesus, at nagpakana ang mga miyembro nito na ipapatay siya. Pero si Jose ay tinawag na “isang lalaking mabuti at matuwid.” (Luc. 23:50) Di-gaya ng karamihan ng kasamahan niya sa Sanedrin, namuhay si Jose nang tapat at malinis, at sinikap niyang sundin ang mga utos ng Diyos. Si Jose rin ay “naghihintay sa kaharian ng Diyos,” at ito marahil ang dahilan kung bakit siya naging alagad ni Jesus. (Mar. 15:43; Mat. 27:57) Malamang na nagustuhan niya ang mensahe ni Jesus dahil mahalaga sa kaniya ang katotohanan at katarungan.

NADAIG NIYA ANG TAKOT

Nang mamatay si Jesus, maliwanag na nadaig na ni Jose ang kaniyang takot at nagdesisyon na siyang suportahan ang mga tagasunod ni Jesus. Makikita iyan sa Marcos 15:43: “Siya ay naglakas-loob na pumasok sa harap ni Pilato at hiningi ang katawan ni Jesus.”