Dahil sa situwasyong ito, ang pananalita ni Jesus sa isang lalaking bihasa sa Judiong batas ay totoong nakapagtuturo. Ang lalaki ay lumapit kay Jesus at nagtanong: “Guro, sa paggawa ng ano mamanahin ko ang buhay na walang hanggan?” Bilang tugon, tinawag ni Jesus ang pansin niya sa Batas Mosaiko, na nag-uutos na ‘ibigin mo si Jehova nang buong puso, kaluluwa, lakas, at pag-iisip mo,’ at ‘ibigin mo ang iyong kapuwa gaya ng iyong sarili.’ Ang abogado ay saka nagtanong kay Jesus: “Sino bang talaga ang aking kapuwa?” (Lucas 10:25-29; Levitico 19:18; Deuteronomio 6:5) Ayon sa mga Fariseo, ang katagang “kapuwa” ay kumakapit lamang sa mga sumusunod sa mga tradisyong Judio​—tiyak na hindi sa mga Gentil o sa mga Samaritano. Kung inaakala ng mausisang abogadong ito na itataguyod ni Jesus ang pangmalas na iyon, magugulat siya.

Aral Para sa Atin

Ang taong nagtanong kay Jesus ay nagtanong upang “patunayang matuwid ang kaniyang sarili.” (Lucas 10:29) Marahil ay iniisip niyang pupurihin ni Jesus ang kaniyang mahigpit na pagsunod sa Batas Mosaiko. Subalit kailangang matutuhan ng mapagmapuri-sa-sarili na taong ito ang katotohanan ng kawikaan ng Bibliya: “Ang bawat lakad ng tao ay matuwid sa kaniyang mga mata, ngunit si Jehova ang tumataya ng mga puso.”​—Kawikaan 21:2.