Ang pagtugon ni Jesus sa pagkamatay ni Lasaro ay nagsisiwalat ng isang napakalumanay na katangian ng Anak ng Diyos. Ang kaniyang matinding damdamin sa okasyong ito ay malinaw na nagpapakita ng kaniyang matinding hangarin na buhayin ang mga patay. Ating mababasa: “Si Maria nga, pagdating niya sa kinaroroonan ni Jesus at pagkakita sa kaniya, ay nagpatirapa sa kaniyang paanan, na sinasabi sa kaniya: ‘Panginoon, kung ikaw sana’y narito, disin sana’y hindi namatay ang aking kapatid.’ Nang makita nga ni Jesus na siya’y tumatangis at gayundin ang mga Judiong nagsisitangis na kasama niyang dumating, naghinagpis siya sa espiritu at nagulumihanan; at kaniyang sinabi: ‘Saan ninyo siya inilagay?’ Sinabi nila sa kaniya: ‘Panginoon, halika at tingnan mo.’ Tumangis si Jesus. Sinabi nga ng mga Judio: ‘Tingnan ninyo, anong laki ng pagmamahal niya sa kaniya!’ ”​—Juan 11:32-36.

Ang pananalitang isinaling “nagulumihanan” ay galing sa isang salitang Griego (ta·rasʹso) na nagpapakita ng kaligaligan. Sang-ayon sa The New Thayer’s Greek-English Lexicon of the New Testament, ito’y nangangahulugan na “pangyarihin na ang isa’y magkaroon ng panloob na pagkaligalig, . . . pangyarihin na magkaroon ng malaking kalungkutan o kapighatian.” Ang pananalitang “tumangis” ay galing sa isang pandiwang Griego (da·kryʹo) na ang ibig sabihin ay “lumuha, tumangis nang tahimik.” Ito ay kabaligtaran ng ‘pagtangis’ ni Maria at ng mga Judiong kasama niya, na binanggit sa Juan 11:33. Doon ang salitang Griego (galing sa klaiʹo) na ginamit ay nangangahulugan na tumangis nang naririnig o nang malakas.d

Kung gayon, si Jesus ay lubhang naantig ang damdamin sa pagkamatay ng kaniyang mahal na kaibigan na si Lasaro at sa pagkakita sa pagtangis ng kapatid ni Lasaro. Ganiyan na lang ang sama ng loob ni Jesus anupa’t ang kaniyang mga mata ay nalaglagan ng mga luha. Ang lubhang kapansin-pansin ay na noong nakaraan dalawa ang binuhay ni Jesus. At sa pagkakataong ito ang talagang layunin niya ay buhayin din si Lasaro. (Juan 11:11, 23, 25) Gayunman, siya’y “tumangis.” Ang pagbuhay sa mga tao, kung gayon, ay hindi lamang isang patakaran para kay Jesus. Ang kaniyang malumanay at matinding damdamin na ipinakita sa pagkakataong ito ay malinaw na nagpapakilala ng kaniyang matinding hangaring pawiin ang pinsalang nagawa ng kamatayan.