Ang gayunding di-mapagpaimbabaw na saloobin ni Apolos ay kitang-kita rin sa kaniyang pagiging handang tumanggap ng liham ng rekomendasyon mula sa mga kapatid na taga-Efeso para sa kongregasyon sa Corinto. Nagpatuloy ang ulat: “Karagdagan pa, sa dahilang nais niyang tumawid patungong Acaya, ang mga kapatid ay sumulat sa mga alagad, na masidhing pinapayuhan sila na tanggapin siya nang may kabaitan.” (Gawa 18:27; 19:1) Hindi iginiit ni Apolos na tanggapin siya dahil sa siya’y karapat-dapat kundi may kahinhinang sinunod ang kaayusan ng Kristiyanong kongregasyon.

Ang unang resulta ng ministeryo ni Apolos sa Corinto ay napakahusay. Ganito ang ulat ng aklat ng Mga Gawa: “Nang makarating siya roon, tinulungan niya nang malaki yaong mga naniwala dahil sa di-sana-nararapat na kabaitan ng Diyos; sapagkat taglay ang kasidhian na lubusan niyang pinatunayan nang hayagan na ang mga Judio ay mali, habang ipinakikita niya sa pamamagitan ng Kasulatan na si Jesus ang Kristo.”​—Gawa 18:27, 28.

Pinaglingkuran ni Apolos ang kongregasyon, anupat pinasigla ang mga kapatid sa pamamagitan ng kaniyang paghahanda at sigasig. Ano ang susi ng kaniyang tagumpay? Si Apolos ay tiyak na may likas na kakayahan at matapang sa pagharap sa hayagang pakikipagkatuwiranan sa mga Judio. Subalit mas mahalaga, ginamit niya ang Kasulatan sa pangangatuwiran.