Ang unang resulta ng ministeryo ni Apolos sa Corinto ay napakahusay. Ganito ang ulat ng aklat ng Mga Gawa: “Nang makarating siya roon, tinulungan niya nang malaki yaong mga naniwala dahil sa di-sana-nararapat na kabaitan ng Diyos; sapagkat taglay ang kasidhian na lubusan niyang pinatunayan nang hayagan na ang mga Judio ay mali, habang ipinakikita niya sa pamamagitan ng Kasulatan na si Jesus ang Kristo.”​—Gawa 18:27, 28.

Pinaglingkuran ni Apolos ang kongregasyon, anupat pinasigla ang mga kapatid sa pamamagitan ng kaniyang paghahanda at sigasig. Ano ang susi ng kaniyang tagumpay? Si Apolos ay tiyak na may likas na kakayahan at matapang sa pagharap sa hayagang pakikipagkatuwiranan sa mga Judio. Subalit mas mahalaga, ginamit niya ang Kasulatan sa pangangatuwiran.

Ang mensahe na ipinangaral nina Pablo at Apolos ay pareho, subalit magkaiba ang kanilang personalidad. Sa kaniya mismong pag-amin, si Pablo ay “di-bihasa sa pananalita”; sa kabilang panig, si Apolos ay “mahusay magsalita.” (2 Corinto 10:10; 11:6) May kakayahan siyang pukawin ang atensiyon ng ilan sa Judiong komunidad sa Corinto. Nagtagumpay siya na ‘lubusang patunayan nang hayagan na ang mga Judio ay mali,’ samantalang si Pablo naman, kamakailan lamang bago nito, ay lumisan sa sinagoga.​—Gawa 18:1, 4-6.