Ipinagtanggol ni Pablo ang kaniyang sarili sa bawat punto. ‘Hindi ako nagpasimula ng kaguluhan. Totoo, kasapi ako sa tinatawag nilang “sekta,” ngunit nagpapahiwatig ito ng pagtupad sa mga alituntunin ng mga Judio. Ang ilang mga Judio sa Asia ang pumukaw ng kaguluhan. Kung may sumbong sila, dapat ay naririto sila upang gawin ito.’ Sadyang pinagaan ni Pablo ang mga paratang tungo sa isang relihiyosong pagtatalo sa gitna ng mga Judio, na tungkol dito ay walang gaanong nalalaman ang Roma. Palibhasa’y nag-iingat na huwag mayamot ang dati nang maligalig na mga Judio, ipinagpaliban ni Felix ang paglilitis, sa gayo’y halos nagawa niyang pansamantalang patigilin ang paghatol. Si Pablo ay hindi ibinigay sa mga Judio, na nag-aangkin na may kakayahan, ni nahatulan man siya ayon sa batas ng mga Romano, ni pinalaya siya. Si Felix ay hindi maaaring pilitin na magbaba ng hatol, at maliban pa sa pagnanais na makamit ang pabor ng mga Judio, may iba pa siyang motibo sa pagpapaliban​—umaasa siya na susuhulan siya ni Pablo.​—Gawa 24:10-19, 26.b