Ang pagod na pagod na pangkat na ito ay nanganlong sa isang islang tinatawag na Malta. Ang mga nakatira rito ay “mga taong banyaga ang wika,” na sa literal ay “mga barbaro” (Griego, barʹba·ros).c Subalit ang mga taga-Malta ay hindi mababagsik na tao. Sa kabaligtaran, iniulat ni Lucas, isang kasamahan ni Pablo sa paglalakbay, na sila’y “nagpakita sa amin ng pambihirang makataong kabaitan, sapagkat nagpaningas sila ng apoy at tinanggap kaming lahat nang may pagkamatulungin dahil sa bumubuhos na ulan at dahil sa ginaw.” Si Pablo mismo ay tumulong sa mga katutubo ng Malta sa pagtitipon at pagpapatong ng mga kahoy sa apoy.​—Gawa 28:1-3, talababa sa Ingles.