9. Bakit inihambing ni Pablo ang inianak-sa-espiritung mga Kristiyano sa mga bahagi ng isang katawan?

⁹ Basahin ang Roma 12:4, 5, 9, 10. Inihambing ni Pablo ang mga pinahirang Kristiyano sa mga bahagi ng isang katawan na nagkakaisa sa paglilingkod sa ilalim ng kanilang Ulo, si Kristo. (Col. 1:18) Ipinaalaala niya sa inianak-sa-espiritung mga Kristiyano na ang isang katawan ay maraming bahagi na may kani-kaniyang gawain at na ang mga ito, “bagaman marami, ay isang katawan kaisa ni Kristo.” Sa katulad na paraan, pinayuhan ni Pablo ang mga pinahirang Kristiyano sa Efeso: “Lumaki tayo sa lahat ng mga bagay tungo sa kaniya na siyang ulo, si Kristo. Mula sa kaniya ang buong katawan, palibhasa’y magkakasuwatong pinagbubuklod at pinapangyaring magkatulungan sa pamamagitan ng bawat kasukasuan na nagbibigay ng kinakailangan, ayon sa pagkilos ng bawat isang sangkap sa kaukulang sukat, ay gumagawa sa ikalalaki ng katawan sa ikatitibay nito sa pag-ibig.”​—Efe. 4:15, 16.

11. Saan nakasalig ang ating pagkakaisa? Ano pa ang ipinayo ni Pablo?

¹¹ Ang gayong pagkakaisa ay salig sa pag-ibig, ang “sakdal na bigkis ng pagkakaisa.” (Col. 3:14) Sa Roma kabanata 12, idiniin ni Pablo na ang ating pag-ibig ay hindi dapat maging mapagpaimbabaw at na “sa pag-ibig na pangkapatid,” dapat tayong magkaroon ng “magiliw na pagmamahal sa isa’t isa.” Sa paggawa nito, maipakikita natin ang paggalang sa bawat isa. Sinabi ng apostol: “Sa pagpapakita ng dangal sa isa’t isa ay manguna kayo.” Siyempre pa, ang pag-ibig ay hindi nangungunsinti. Dapat nating gawin ang lahat para mapanatiling malinis ang kongregasyon. Nang magpayo si Pablo tungkol sa pag-ibig, sinabi rin niya: “Kamuhian ninyo ang balakyot, kumapit kayo sa mabuti.”