Yamang ang kabaitan ay likas sa tao at napakahalaga sa Diyos, makatuwiran lang na hilingin sa atin ng Diyos na ‘maging mabait sa isa’t isa.’ (Efeso 4:32) Pinaaalalahanan din tayo: “Huwag ninyong kalilimutan ang pagkamapagpatuloy,” o kabaitan sa mga estranghero.​—Hebreo 13:2.

Kapansin-pansin, pagkatapos banggitin ni apostol Pablo ang tungkol sa pagpapakita ng kabaitan sa mga estranghero, sinabi pa niya: “Sa pamamagitan nito ang ilan, nang hindi nila namamalayan, ay nag-asikaso sa mga anghel.” Ano kaya ang madarama mo sakaling mabigyan ka ng pagkakataong mag-asikaso sa mga anghel? Tandaang sinabi rin ni Pablo ang pananalitang “nang hindi nila namamalayan.” Sa ibang salita, ipinahihiwatig ni Pablo na kung makakagawian nating maging mabait sa iba, pati na sa mga estranghero, maaari tayong tumanggap ng di-inaasahang mga gantimpala.

Sa karamihan ng mga bersiyon ng Bibliya na may mga cross-reference, ang mga salita ni Pablo ay iniuugnay sa ulat ng Genesis kabanata 18 at 19 tungkol kina Abraham at Lot. Pareho silang dinalaw ng mga anghel na nagpanggap na mga estranghero at may dalang mahalagang mensahe. Sa kaso ni Abraham, ang mensahe ay tungkol sa katuparan ng ipinangako ng Diyos na isang anak na lalaki. Sa kaso naman ni Lot, ito ay tungkol sa kaligtasan mula sa nalalapit na pagkawasak ng mga lunsod ng Sodoma at Gomorra.​—Genesis 18:1-10; 19:1-3, 15-17.

Kung babasahin mo ang mga tekstong binanggit, mapapansin mong parehong nagpakita ng kabaitan sina Abraham at Lot sa mga estrangherong dumaraan sa kanilang lugar. Siyempre pa, noong panahon ng Bibliya, isang kaugalian at isang pananagutan ang maging mapagpatuloy sa mga manlalakbay​—sila man ay mga kaibigan, kamag-anak, o estranghero. Sa katunayan, kahilingan ng Kautusang Mosaiko na paglaanan ng mga Israelita ang mga dayuhan sa kanilang lupain. (Deuteronomio 10:17-19) Gayunman, malinaw na ang ipinakitang kabaitan nina Abraham at Lot ay higit pa sa hiniling ng kautusan nang maglaon. Kaya naman pinagpala sila dahil dito.

Dahil sa kabaitan ni Abraham, pinagpala siya ng isang anak na lalaki. Pero pinagpala rin tayo dahil dito. Paano? Si Abraham at ang kaniyang anak na si Isaac ay nagkaroon ng napakahalagang papel sa katuparan ng layunin ng Diyos. Sila ay naging mahahalagang bahagi ng angkang pinagmulan ng Mesiyas, si Jesus. At ang kanilang ipinakitang katapatan ay nagsilbing paglalarawan kung paano ililigtas ng Diyos ang mga tao sa pamamagitan ng kaniyang pag-ibig at di-sana-nararapat na kabaitan.​—Genesis 22:1-18; Mateo 1:1, 2; Juan 3:16.