-
Tugunin ang mga Pangako ng Diyos sa Pamamagitan ng PagsampalatayaAng Bantayan—1993 | Hulyo 15
-
-
4. Anong mga katangian ang dapat na ilakip natin sa ating pananampalataya?
4 Ang pananampalataya sa mga pangako ni Jehova at ang pagkilala ng utang na loob dahil sa ating bigay-Diyos na kalayaan ay dapat na magpakilos sa atin upang gawin ang buong makakaya para maging ulirang mga Kristiyano. Sinabi ni Pedro: “Sa pamamagitan ng inyong pagbibigay naman ng lahat ng masigasig na pagsisikap, ilakip sa inyong pananampalataya ang kagalingan, sa inyong kagalingan ang kaalaman, sa inyong kaalaman ang pagpipigil-sa-sarili, sa inyong pagpipigil-sa-sarili ang pagtitiis, sa inyong pagtitiis ang banal na debosyon, sa inyong banal na debosyon ang pagmamahal sa kapatid, sa inyong pagmamahal sa kapatid ang pag-ibig.” (2 Pedro 1:5-7) Sa gayo’y binibigyan tayo ni Pedro ng nakatalang pagkakasunud-sunod na magiging katalinuhan para sa atin na sauluhin. Suriin natin nang malapitan ang mga katangiang ito.
-
-
Tugunin ang mga Pangako ng Diyos sa Pamamagitan ng PagsampalatayaAng Bantayan—1993 | Hulyo 15
-
-
8. Ano ba ang pagpipigil-sa-sarili, at papaano ito kaugnay ng pagtitiis?
8 Upang matulungan tayo na harapin ang mga pagsubok taglay ang pananampalataya, kailangang lakipan natin ang ating kaalaman ng pagpipigil-sa-sarili. Ang salitang Griego para sa “pagpipigil-sa-sarili” ay nagpapakita ng kakayahan na pigilin ang ating sarili. Ang bungang ito ng espiritu ng Diyos ay tumutulong sa atin upang magtimpi sa kaisipan, salita, at asal. Sa pamamagitan ng patuloy na pagpipigil-sa-sarili, inilalakip natin dito ang pagtitiis. Ang salitang Griego para sa “pagtitiis” ay nangangahulugan ng may tibay-loob na katatagan, hindi ng malungkot na pagsuko sa di-maiiwasang kahirapan. Ang kagalakang inilagay sa unahan niya ang tumulong kay Jesus upang mapagtiisan ang pahirapang tulos. (Hebreo 12:2) Ang bigay-Diyos na lakas kaugnay ng pagtitiis ang sumusuhay sa ating pananampalataya at tumutulong sa atin na magalak sa kapighatian, labanan ang tukso, at iwasan ang pakikipagkompromiso pagka inuusig.—Filipos 4:13.
9. (a) Ano ba ang banal na debosyon? (b) Bakit dapat nating lakipan ng pagmamahal sa kapatid ang ating banal na debosyon? (c) Papaano natin malalakipan ng pag-ibig ang ating pagmamahal sa kapatid?
9 Sa ating pagtitiis ay kailangang ilakip natin ang banal na debosyon—pagpapakundangan, pagsamba, at paglilingkod kay Jehova. Lumalago ang ating pananampalataya habang ikinakapit natin ang banal na debosyon at nakikita kung papaano pinakikitunguhan ni Jehova ang kaniyang bayan. Gayunman, upang makapagpakita ng kabanalan, kailangan natin ang pagmamahal sa kapatid. Sa kabila ng lahat, “ang hindi umiibig sa kaniyang kapatid, na kaniyang nakikita, ay hindi makaiibig sa Diyos, na hindi niya nakikita.” (1 Juan 4:20) Ang ating puso ay dapat magpakilos sa atin na magpakita ng tunay na pagmamahal sa iba pang mga lingkod ni Jehova at hanapin ang kanilang ikabubuti sa lahat ng panahon. (Santiago 2:14-17) Subalit bakit ba tayo pinagsasabihan na lakipan ng pag-ibig ang ating pagmamahal sa kapatid? Maliwanag na ang ibig sabihin ni Pedro ay na kailangan ngang magpakita tayo ng pag-ibig sa lahat ng tao, hindi lamang sa ating mga kapatid. Ang pag-ibig na ito ay naipapakita lalung-lalo na sa pamamagitan ng pangangaral ng mabuting balita at pagtulong sa mga tao sa espirituwal na paraan.—Mateo 24:14; 28:19, 20.
-