Ang paksang ito ay hindi na bago sa mga Kristiyano nang isulat ni Juan ang kaniyang mga liham (mga 98 C.E.). Ang 1 Juan 2:18 ay nagsasabi: “Mga anak, ito ang huling oras, at, gaya ng inyong narinig na ang antikristo [sa Gr., an·tiʹkhri·stos] ay darating, maging sa ngayon ay lumitaw na ang maraming antikristo; na dahil sa bagay na ito ay natatamo natin ang kaalaman na ito ang huling oras.” Ipinakikita ng pananalita ni Juan na maraming indibiduwal na antikristo, ngunit bilang isang grupo ay maaari silang tukuyin bilang isang tao na tinatawag na “ang antikristo.” (2Ju 7) Ang paggamit ng pananalitang “oras” upang tumukoy sa isang yugto ng panahon, na maaaring maikli o may di-tiyak na haba, ay makikita rin sa iba pang mga isinulat ni Juan. (Tingnan ang Ju 2:4; 4:21-23; 5:25, 28; 7:30; 8:20; 12:23, 27.) Sa gayon ay hindi niya nilimitahan ang paglitaw, pag-iral, at gawain ng gayong antikristo sa isang partikular na panahon sa hinaharap kundi ipinakita niya na ang antikristo ay umiiral na noon at patuloy pang iiral.​—1Ju 4:3.

Espesipikong binanggit ni Juan na ang mga apostata ay kabilang sa antikristo nang tukuyin niya yaong mga “lumabas mula sa atin,” anupat humiwalay sa kongregasyong Kristiyano. (1Ju 2:18, 19) Samakatuwid ay kabilang dito “ang taong tampalasan” o “anak ng pagkapuksa” na inilarawan ni Pablo, pati na ang “mga bulaang guro” na tinuligsa ni Pedro dahil sa pagtatayo nila ng mapanirang mga sekta at sa ‘pagtatatwa maging sa may-ari na bumili sa kanila.’​—2Te 2:3-5; 2Pe 2:1; tingnan ang TAONG TAMPALASAN.