Kakila-kilabot na Pagkakasala sa Dugo

14. Anong dahilan ang ibinibigay ng malakas na anghel kung bakit gayon na lamang katindi ang hatol ni Jehova, at ano ang sinabi ni Jesus na katulad din nito noong naririto siya sa lupa?

¹⁴ Bilang konklusyon, sinasabi ng malakas na anghel kung bakit gayon na lamang katindi ang hatol ni Jehova laban sa Babilonyang Dakila. “Oo,” sabi ng anghel, “sa kaniya nasumpungan ang dugo ng mga propeta at ng mga banal at ng lahat niyaong mga pinatay sa lupa.” (Apocalipsis 18:24) Nang siya’y nasa lupa, sinabi ni Jesus sa mga lider ng relihiyon sa Jerusalem na mananagot sila sa “lahat ng dugong matuwid na ibinubo sa lupa, mula sa dugo ng matuwid na si Abel.” Kasuwato nito, pinuksa ang likong salinlahing iyon noong 70 C.E. (Mateo 23:35-38) Sa ngayon, isa na namang salinlahi ng mga relihiyonista ang nagkasala sa dugo dahil sa pag-usig nito sa mga lingkod ng Diyos.

15. Sa anong dalawang paraan nagkasala sa dugo ang Simbahang Katoliko sa Alemanya sa ilalim ng Nazi?

¹⁵ Sa kaniyang aklat na The Catholic Church and Nazi Germany, ganito ang isinulat ni Guenter Lewy: “Nang ipagbawal ang mga Saksi ni Jehova sa Bavaria noong Abril 13 [1933], tinanggap pa man din ng Simbahan ang atas na ibinigay rito ng Ministri ng Edukasyon at Relihiyon na isuplong ang sinumang kaanib sa sekta na nakikibahagi pa rin sa ipinagbabawal na relihiyon.” Kaya may pananagutan ang Simbahang Katoliko sa pagkakakulong ng libu-libong Saksi sa mga kampong piitan; ang kaniyang mga kamay ay nababahiran ng dugo ng daan-daang Saksi na pinatay. Nang ipakita ng mga kabataang Saksi tulad ni Wilhelm Kusserow, na hindi sila takót mamatay sa firing squad, naisip ni Hitler na masyadong magaan ang firing squad para sa mga tumututol na ito udyok ng budhi; kaya sa edad na 20, ang kapatid na lalaki ni Wilhelm na si Wolfgang ay pinatay sa pamamagitan ng gilotina. Kasabay nito, hinimok ng Simbahang Katoliko ang mga kabataang Katoliko sa Alemanya na sumali sa hukbo at mamatay alang-alang sa bayang-tinubuan. Kitang-kita ang pagkakasala sa dugo ng simbahan!

16, 17. (a) Anong pagkakasala sa dugo ang dapat singilin sa Babilonyang Dakila, at paano nagkasala sa dugo ang Vatican kaugnay ng mga Judio na minasaker ng mga Nazi? (b) Ano ang isang dahilan kung bakit dapat sisihin ang huwad na relihiyon sa pagpatay sa milyun-milyon katao sa daan-daang digmaan sa makabagong panahon?

¹⁶ Gayunman, sinasabi ng hula na ang dugo ng “lahat niyaong mga pinatay sa lupa” ay dapat singilin sa Babilonyang Dakila. Totoo nga ito sa makabagong panahon. Halimbawa, yamang nakatulong ang mga pakana ng Katoliko sa pagbangon ni Hitler sa kapangyarihan sa Alemanya, sangkot ang Vatican sa nakapangingilabot na pagkakasala sa dugo kaugnay ng anim na milyong Judio na minasaker ng mga Nazi. Karagdagan pa, sa ating panahon, mahigit isang daang milyon katao ang namatay sa daan-daang digmaan. Dapat bang sisihin ang huwad na relihiyon sa bagay na ito? Oo, sa dalawang dahilan.

¹⁷ Una, maraming digmaan ang nauugnay sa hidwaan ng relihiyon. Halimbawa, relihiyon ang dahilan ng karahasan sa pagitan ng mga Muslim at Hindu sa India noong 1946-48. Daan-daang libo ang nasawi. Ang alitan sa pagitan ng Iraq at Iran noong dekada ng 1980 ay may kaugnayan din sa hidwaan ng mga sekta, kung saan daan-daang libo ang namatay. Libu-libo rin ang nasawi dahil sa karahasan sa pagitan ng mga Katoliko at Protestante sa Hilagang Ireland. Sa pagsusuri sa bagay na ito, sinabi ng kolumnistang si C. L. Sulzberger noong 1976: “Isang malagim na katotohanan na posibleng kalahati o higit pa sa kalahati ng mga digmaan na ipinaglalaban ngayon sa palibot ng daigdig ay hayagang relihiyosong mga alitan o kaya ay nauugnay sa relihiyosong mga hidwaan.” Tunay ngang ganito ang kalagayan sa buong maligalig na kasaysayan ng Babilonyang Dakila.

18. Sa anong ikalawang dahilan nagkasala sa dugo ang mga relihiyon ng sanlibutan?

¹⁸ Ano naman ang ikalawang dahilan? Sa pangmalas ni Jehova, ang mga relihiyon ng sanlibutan ay nagkasala sa dugo sapagkat hindi nila itinuro sa nakakukumbinsing paraan sa kanilang mga tagasunod ang katotohanan hinggil sa mga kahilingan ni Jehova sa kaniyang mga lingkod. Hindi nila tinuruan ang mga tao sa nakakukumbinsing paraan na ang mga tunay na mananamba ng Diyos ay dapat tumulad kay Jesu-Kristo at magpamalas ng pag-ibig sa iba anuman ang kanilang bansang pinagmulan. (Mikas 4:3, 5; Juan 13:34, 35; Gawa 10:34, 35; 1 Juan 3:10-12) Palibhasa’y hindi itinuro ng mga relihiyon na bumubuo sa Babilonyang Dakila ang mga bagay na ito, ang kanilang mga tagasunod ay nahigop sa alimpuyo ng pandaigdig na digmaan. Kitang-kita ito sa dalawang digmaang pandaigdig sa unang kalahatian ng ika-20 siglo, na parehong nagsimula sa mga bansang sakop ng Sangkakristiyanuhan at umakay sa pagpapatayan sa isa’t isa ng mga magkakarelihiyon! Kung nanghawakan lamang sana sa mga simulain ng Bibliya ang lahat ng nag-aangking Kristiyano, hindi mangyayari ang mga digmaang ito.

19. Ano ang kakila-kilabot na pagkakasala ng Babilonyang Dakila sa dugo?

¹⁹ Isinisisi ni Jehova sa Babilonyang Dakila ang lahat ng pagbububong ito ng dugo. Kung tinuruan lamang ng mga lider ng relihiyon, partikular na ng mga lider sa Sangkakristiyanuhan, ang kanilang mga nasasakupan hinggil sa katotohanan ng Bibliya, hindi sana naganap ang gayong napakalubhang pagdanak ng dugo. Kaya nga sa tuwiran o di-tuwirang paraan, dapat managot kay Jehova ang Babilonyang Dakila​—ang dakilang patutot at pandaigdig na imperyo ng huwad na relihiyon​—hindi lamang dahil sa “dugo ng mga propeta at ng mga banal” na kaniyang pinag-usig at pinatay kundi dahil sa dugo ng “lahat niyaong mga pinatay sa lupa.” Tunay ngang kakila-kilabot ang pagkakasala ng Babilonyang Dakila sa dugo. Anong laking pasasalamat natin kapag lubusan na siyang napuksa!

[Kahon sa pahina 270]

Ang Kabayaran ng Pakikipagkompromiso

Ganito ang isinulat ni Guenter Lewy sa kaniyang aklat na The Catholic Church and Nazi Germany: “Kung sa simula pa lamang ay matatag nang sinalansang ng Katolisismong Aleman ang rehimeng Nazi, malamang na iba ang naging takbo ng kasaysayan ng daigdig. Mabigo man sa dakong huli ang pagsisikap na ito na daigin si Hitler at hadlangan ang lahat ng maraming krimeng ginawa niya, napakaganda naman ng magiging reputasyon ng Simbahan. Tiyak na napakaraming buhay ang kailangang ibuwis sa gayong laban, subalit ang mga sakripisyong ito ay maiuukol naman sa pinakadakilang layunin. Kung hindi siya sinuportahan ng kaniyang sariling bayan, hindi marahil mangangahas si Hitler na humayo sa digmaan at milyun-milyong buhay sana ang nailigtas. . . . Nang pahirapan hanggang sa mamatay sa mga kampong piitan ni Hitler ang libu-libong Aleman na tutol sa mga Nazi, nang pagpapatayin ang mga edukadong Polako, nang daan-daang libong Ruso ang mamatay dahil sa pagtrato sa kanila bilang mga Slavo na Untermenschen [hindi karapat-dapat ituring na mga tao], at nang 6,000,000 katao ang paslangin dahil sa pagiging ‘di-Aryano,’ sinuportahan ng mga opisyal ng Simbahang Katoliko sa Alemanya ang rehimeng nasa likod ng mga krimeng ito. Ang Papa sa Roma, ang espirituwal na ulo at kataas-taasang guro ng moralidad ng Simbahang Romano Katoliko, ay nagsawalang-kibo lamang.”​—Pahina 320, 341.