Maliwanag na ang paghihiwa sa katawan o pagsugat sa mga braso, mga kamay, at mukha sa mga panahon ng pagdadalamhati ay isang karaniwang kaugalian sa gitna ng sinaunang mga tao. (Jer 47:5; 48:37) Maaaring ginagawa ito noon upang payapain o tamuhin ang pabor ng mga bathalang pinaniniwalaang namamahala sa mga patay. May kinalaman sa ganitong kaugalian ng mga Scita kapag namamatayan sila ng hari, isinulat ng Griegong istoryador na si Herodotus (IV, 71): “Pinuputol nila ang isang bahagi ng kanilang mga tainga, inaahitan ang kanilang ulo, kinukudlitan ng mga hiwa ang palibot ng kanilang braso, tinutuklap ang kanilang noo at ilong, at inuulos ng palaso ang kanilang kaliwang kamay.”

Noong sinaunang mga panahon, sa halip na ilubog ang mga kamay sa isang sisidlang punô ng tubig, kadalasa’y hinuhugasan ang mga ito sa pamamagitan ng pagbubuhos ng tubig sa mga ito. Pagkatapos, ang maruming tubig ay pinatutulo sa isang sisidlan o palanggana kung saan nakatapat ang mga kamay.​—Ihambing ang 2Ha 3:11.