Ko ʻEtau Ngāue Fakafaifekaú—Ko ha Ngāue ʻo e Manavaʻofa
1 Naʻe fakatokangaʻi ʻe Sīsū ko e tokolahi ko ia naʻe fanongo ki heʻene pōpoakí naʻa nau “ongosia mo tukuhāusia, ʻo hange ko ha fanga sipi taʻe hanau tauhi.” (Mt. 9:36) ʻI he fakaalaala mo e ʻofá, naʻá ne akoʻi ai kia kinautolu ʻa e ngaahi founga ʻa Sihová, ʻoange ʻa e fakafiemālie, pea tokangaʻi manavaʻofa ʻenau ngaahi fiemaʻu fakalaumālié. ʻI heʻetau fakalaulauloto ki heʻene ngaahi foungá, ʻoku tau ako ai ke fakakaukau mo ongoʻi ʻo hangē ko ia ko Sīsuú, pea ko e ʻulungāanga ko eni ko e manavaʻofá ʻoku hā mahino ia ʻi heʻetau ngāue fakafaifekaú.
2 Kiʻi fakakaukau taimi siʻi angé ki he anga ʻo e tali ʻa Sīsuú ʻi he ʻunuʻunu atu kiate ia ʻa e kakai naʻe feifeingavale ki ha tokoní. (Luke 5:12, 13; 8:43-48) Naʻá ne fakaʻatuʻi ʻa e faʻahinga ko ia naʻe ʻi ai ʻenau ngaahi fiemaʻu makehé. (Mk. 7:31-35) Naʻá ne lāuʻilo ki he ngaahi ongoʻi ʻa e niʻihi kehé peá ne fakahaaʻi ʻa e tokanga kia kinautolu. Naʻá ne sio ʻo fakalaka atu ʻi honau fōtunga hāmaí. (Luke 7:36-40) Ko e moʻoni, naʻe tapua haohaoa mai ʻe Sīsū ʻa e manavaʻofa ongongofua ʻa hotau ʻOtuá.
3 “Langa Hono Fatu ʻi he ʻOfa”: Naʻe ʻikai ke fai ʻe Sīsū ʻene ngāue fakafaifekaú ʻi haʻane ongoʻi pē ko ha fatongia ia ke fai. “Naʻe langa hono fatu ʻi he ʻofa” ki he kakaí. (Mk. 6:34) ʻI heʻene meimei tatau mo e ʻaho ní, ʻoku ʻikai te tau tala pē ha pōpoaki, ka ʻoku tau feinga ke fakahaofi ʻa e ngaahi moʻui mahuʻingá. Feinga ke mahinoʻi ʻa e ʻuhinga ʻoku fai mai ai ha faʻahinga tali mei he kakaí. Ko e hā ʻoku nau loto-moʻua pe hohaʻa aí? Kuo liʻaki mo fakakuihi kinautolu ʻe he kau tauhi-sipi ʻo e ngaahi lotu loí? Ko ʻetau mahuʻingaʻia loto-moʻoni ʻi he niʻihi kehé ʻe ueʻi nai ai kinautolu ke nau fanongo ki he ongoongo leleí.—2 Kol. 6:4, 6.
4 Ko e manavaʻofá ʻoku aʻu ia ki he lotó. Ke fakatātaaʻi: Naʻe tofanga ha fefine ʻe taha ʻi he mole fakamamahi ʻi he maté ʻa ʻene pēpē fefine māhina tolu. ʻI he uiui atu ha ongo Fakamoʻoni ʻi hono matapaá, naʻá ne fakaafeʻi kinaua ki loto ko e taumuʻá ke fakafepakiʻi ʻena ngaahi fakaʻuhinga ʻo fekauʻaki mo hono fakaʻatā ʻe he ʻOtuá ʻa e faingataʻá. Kae kehe, ki muí ni mai naʻe pehē ʻe he fefiné: “Naʻá na fanongo mai kiate au ʻi he manavaʻofa lahi, pea ʻi he taimi naʻá na mavahe aí naʻá ku ongoʻi lelei ange ai ʻou loto-lelei ki haʻana toe ʻaʻahi mai.” ʻOkú ke feinga ke fakahaaʻi ʻa e manavaʻofa ki he tokotaha kotoa ʻokú ke fetaulaki mo ia ʻi he ngāue fakafaifekaú?
5 Ko hono fakatupulekina ʻa e manavaʻofá ʻe tokoni ia kia kitautolu ke tau vahevahe atu ai ʻa e fakafiemālie moʻoní ki he niʻihi kehé. Ko hono fai iá, ʻoku tau fakalāngilangiʻi ai ʻa e “Tamai [ʻo] e fai manavaʻofa,” ʻa Sihova.—2Ko 1:3.