Fakamatala ‘i Lalo
a “Ko e natula ʻo e faikehekehe tefito [ʻi he vahaʻa ʻo Sīsū mo e kau Fālesí] ʻoku fakamahinoʻi pē ia ʻi he vakai atu ki he ongo mahino fehangahangai fekauʻaki mo e ʻOtuá. Fakatatau ki he kau Fālesí, ko e tokotaha tefito ʻa e ʻOtuá ʻokú ne fai ʻa e ngaahi fakakouna; ka ʻi he fakatatau kia Sīsuú ko e ʻOtuá ʻoku ʻaloʻofa ia mo manavaʻofa. Ko hono moʻoní, ʻoku ʻikai ke fakaʻikaiʻi ʻe he tokotaha Fālesí ia ʻa e anga-lelei mo e ʻofa ʻa e ʻOtuá, ka kiate iá naʻe fakahaaʻi ʻa e ngaahi meʻá ni ia ʻi he meʻaʻofa ko e Tolá [Laó] pea ʻi he malava ke fakahoko ʻa e meʻa ʻoku kounaʻi mai aí. . . . Ko e pīkitai ki he talatukufakaholo tala ngutú, fakataha mo hono ngaahi tuʻutuʻuni ki hono fakaʻuhingaʻi ʻo e laó, naʻe vakai ki ai ʻa e kau Fālesí ko e founga ia ki he fakahoko ʻo e Tolá. . . . Ko hono hakeakiʻi ʻe Sīsū ʻa e fekau lōua ʻo e ʻofá (Mt. 22:34-40) ki he tuʻunga fakaʻuhinga ʻoku ala talí pea mo ʻene fakafisingaʻi ʻa e natula fakangatangata ʻo e talatukufakaholo tala ngutú . . . naʻe iku ai ki heʻene fepaki mo e fakaʻuhinga fakalotu faka-Fālesí.”—The New International Dictionary of New Testament Theology.