8 Bu kuluna vefa* göster,+ çünkü Yehova’nın önünde benimle bir anlaşma yaptın.+ Ama eğer suçluysam+ da beni sen öldür, babanın eline bırakma.”

42 Yonatan Davut’a şunları söyledi: “Yolun açık olsun. Çünkü Yehova’nın adıyla birbirimize yemin ettik,+ ‘Yehova daima seninle benim aramda, senin soyunla benim soyum arasında şahit olsun’ dedik.”+

Sonra Davut oradan ayrıldı, Yonatan da şehre döndü.

18 Davut ve Yonatan Yehova’nın önünde bir anlaşma yaptı.+ Yonatan evine döndü, Davut ise Horeş’te kaldı.

9 Bir gün Davut şöyle dedi: “Saul’un ailesinden hâlâ hayatta olan biri varsa, Yonatan’ın hatırı için ona vefa göstermek istiyorum.”+

7 Ancak Kral Davut, Saul oğlu Yonatan oğlu Mefiboşet’e+ merhamet etti; çünkü Davut’la Yonatan Yehova’nın önünde birbirlerine yemin etmişlerdi.+