23 Ve Mara’ya* geldiler.+ Acı olduğu için suyunu içemediler, buraya bu nedenle Mara dendi. 24 Halk “Ne içeceğiz?” diyerek Musa’ya söylenmeye başladı.+ 25 Bunun üzerine Musa Yehova’ya feryat etti.+ Yehova da ona küçük bir ağaç gösterdi. Musa onu suya attı ve su tatlı oldu.

Tanrı orada onlara bir kural ve kanun koydu. İtaat edip etmeyeceklerini görmek istedi.+

38 Elişa Gilgal’e döndüğünde memlekette kıtlık vardı.+ Bir gün peygamber oğulları+ onun önünde otururken hizmetkârına+ “Kazanı ateşe koy ve peygamber oğullarına yemek yap” dedi. 39 İçlerinden biri de kıra ebegümeci toplamaya gitti. Bir yabani acıkarpuz bitkisi buldu, meyvelerinden bir etek dolusu toplayıp getirdi ve ne olduğunu bilmeden kazana doğradı. 40 Sonra adamlar yesin diye yemeği önlerine koydular. Fakat onlar yemeği tadar tatmaz, “Tanrı’nın hizmetkârı, kazanda zehir var!” diye bağırdılar ve yiyemediler. 41 Elişa bunun üzerine “Biraz un getirin” dedi. Unu kazana attıktan sonra “Şimdi önlerine koy, yesinler” dedi. Kazanda zararlı bir şey kalmamıştı.+