18 Ama onlara saldırmadılar, çünkü halkın beyleri, İsrail’in Tanrısı Yehova’nın önünde yemin etmişti.+ Halk bu yüzden beylere söylenmeye başladı. 19 Bunun üzerine tüm beyler halka şunları söyledi: “İsrail’in Tanrısı Yehova’nın önünde yemin ettiğimiz için onlara zarar veremeyiz. 20 Şunu yapacağız: Yeminimizden dolayı onları sağ bırakacağız, yoksa Tanrı’yı öfkelendiririz.”+

34 Sonunda Yeftah Mitspa’ya,+ evine döndü. Kızının tef çalıp dans ederek onu karşılamaya geldiğini gördü. O biricik evladıydı. Ondan başka ne oğlu ne de kızı vardı. 35 Yeftah onu görür görmez acıyla giysilerini yırttı ve haykırarak şöyle dedi: “Ah kızım! Beni perişan ettin.* Evimden göndereceğim kişi sen oldun. Ben Yehova’ya bir söz verdim, sözümden dönemem.”+

33 Yine, eskiden atalarınıza ‘Yalan yere yemin etmeyeceksiniz+ ve Yehova’ya* adaklarınızı yerine getireceksiniz’+ dendiğini duydunuz.