14 “İnsan ki, kadından doğar,

Ömrü kısadır,+ sıkıntıya doyar.+

 2 Çiçek gibi açar, sonra da solar,*+

Gölge gibi kaybolup gider.+

 5 Onları silip süpürürsün,+ bir rüyadan farkları kalmaz,

Sabahleyin yerden çıkan yeşil ota benzerler,+

 6 Sabah büyüyüp serpilir,

Daha akşam olmadan solar, kuruyup giderler.+