25 Orada 12 yıldır kanaması+ olan bir kadın vardı.+ 26 Bu kadın hekim hekim dolaşmış, onların elinde çok acılar çekmişti. Ayrıca iyileşebilmek için varını yoğunu harcamıştı. Yine de bir fayda görmemiş, tersine daha da kötü olmuştu. 27 İsa hakkında anlatılanları duyunca, kalabalığın içinde İsa’nın arkasına kadar sokuldu ve giysisine dokundu.+ 28 Çünkü içinden “Giysisine bir dokunsam iyi olacağım” diyordu.+ 29 Dokununca kanaması hemen durdu, derdinden kurtulduğunu bedeninde hissetti.

30 O anda İsa kendisinden kuvvet+ çıktığını fark etti. Kalabalığa dönüp “Giysime kim dokundu?” diye sordu.+ 31 Öğrencileri de ona şöyle dedi: “Efendim, seni sıkıştıran kalabalığı görmüyor musun? Neden ‘Bana kim dokundu’ diyorsun?” 32 İsa ise kimin dokunduğunu görmek için çevresine bakınıyordu. 33 Kendisindeki değişikliği fark eden kadın korku içinde titreyerek geldi, İsa’nın önünde yere kapandı ve ona her şeyi anlattı. 34 İsa “Kızım, imanın seni iyileştirdi. Derdinden kurtuldun, yolun açık olsun” dedi.+

56 İsa hangi çiftliğe, köye ya da şehre gitse, hastaları çarşı meydanlarına yatırıyorlardı. Onun giysisinin saçaklarına bir kez olsun dokunmak için yalvarıyorlardı+ ve dokunanların hepsi iyileşiyordu.

43 Orada 12 yıldır kanaması olan,+ hiç kimsenin tedavi edemediği bir kadın vardı.+ 44 İsa’nın arkasından yaklaşıp giysisinin saçağına+ dokundu ve kanaması hemen durdu. 45 İsa “Bana kim dokundu?” diye sordu. Etraftakiler “Ben dokunmadım” deyince Petrus “Öğretmen, kalabalık çevreni sarmış seni sıkıştırıyor” dedi.+ 46 Fakat İsa “Biri bana dokundu, çünkü benden kuvvet+ çıktığını hissettim” dedi. 47 Kadın yaptığı şeyin fark edildiğini anlayınca, titreye titreye gelip İsa’nın önünde yere kapandı. Ona neden dokunduğunu ve nasıl hemen iyileştiğini herkesin önünde anlattı. 48 İsa da ona “Kızım, imanın seni iyileştirdi, yolun açık olsun” dedi.+