22 O yöreden Fenikeli bir kadın gelip, “Efendimiz, Davut oğlu! Bana merhamet et. Kızım bir cinin etkisinde, durumu çok kötü” diye feryat etmeye başladı.+ 23 Fakat İsa kadına tek kelime bile söylemedi. Bunun üzerine öğrencileri gelip ısrarla, “Bu kadını gönder gitsin, çünkü arkamızdan bağırıp duruyor” dediler. 24 İsa, “Ben İsrail halkının kaybolmuş koyunlarından başkasına gönderilmedim” diye cevap verdi.+ 25 Fakat kadın İsa’nın yanına geldi, önünde eğilip “Efendim, bana yardım et!” dedi. 26 İsa ona, “Çocukların ekmeğini alıp yavru köpeklere vermek doğru olmaz” dedi. 27 Kadın, “Haklısın Efendim, ama yavru köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yemez mi?” dedi.+ 28 O zaman İsa şöyle cevap verdi: “İmanın ne kadar güçlü! Dilediğin gibi olsun.” O anda kadının kızı iyileşti.