17 Altı gün sonra İsa Petrus’u, Yakup’u ve onun kardeşi Yuhanna’yı alıp yüksek bir dağa çıkardı, yanlarında başka kimse yoktu.+ 2 Onların önünde görünümü değişti, yüzü güneş gibi parladı, üzerindeki giysiler de ışıl ışıl* oldu.+ 3 Birden, Musa ve İlya göründü, İsa’yla konuşuyorlardı. 4 O zaman Petrus İsa’ya, “Efendim, buraya gelmemiz çok iyi oldu. İstersen buraya senin için, Musa için ve İlya için üç çadır kurayım” dedi. 5 O daha sözlerini bitirmeden üzerlerini parlak bir bulut kapladı. Buluttan gelen bir ses, “Bu Benim sevgili oğlumdur, ondan memnunum.+ Onu dinleyin” dedi.+ 6 Öğrenciler bunu duyunca yere kapandılar. Çok korkmuşlardı. 7 O zaman İsa yanlarına geldi ve onlara dokunup “Kalkın, korkmayın” dedi. 8 Başlarını kaldırıp baktıklarında İsa’dan başka kimseyi görmediler.

28 İsa bu sözleri söyledikten sekiz gün kadar sonra Petrus’u, Yuhanna’yı ve Yakup’u yanına alıp dua etmek üzere dağa çıktı.+ 29 O dua ederken yüzünün görünüşü değişti ve giysileri bembeyaz bir parlaklığa büründü. 30 Bir anda orada iki kişi belirdi ve İsa’yla konuşmaya başladılar; bunlar Musa ve İlya’ydı. 31 Büyük bir ihtişam içinde belirmişlerdi. İsa’nın yakında Yeruşalim’de gerçekleşecek olan ayrılışı hakkında konuşuyorlardı.+ 32 Bu sırada Petrus ve yanındakiler uyukluyordu. Fakat uykuları açılınca, İsa’nın ihtişamını+ ve yanında duran iki adamı gördüler. 33 Bu iki adam İsa’nın yanından ayrılırken, Petrus İsa’ya şöyle dedi: “Öğretmen, buraya gelmemiz çok iyi oldu. Senin için, Musa için ve İlya için üç çadır kuralım.” Aslında ne dediğinin farkında değildi. 34 Petrus bunları söylerken bir bulut belirdi ve üzerlerini kapladı. Onlar buluta girerken korktular. 35 Buluttan “Bu Benim oğlumdur, seçtiğim kişi odur.+ Onu dinleyin”+ diye bir ses geldi.+ 36 Öğrenciler bu sesi duyduğunda baktılar ki İsa tek başınaydı. Onlar gördüklerini bir süre kimseye anlatmadılar, bu konuda sessiz kaldılar.+