2 Felçli bir adamı sedye üzerinde ona getirdiler. İsa onların imanını görünce felçliye, “Cesur ol evladım; günahların bağışlandı” dedi.+

3 O sırada dört kişinin taşıdığı felçli birini İsa’ya getirdiler.+ 4 Ancak kalabalıktan dolayı adamı onun yanına kadar götüremediler. Bu yüzden, İsa’nın bulunduğu yerin üstünden damı kaldırdılar, açtıkları yerden felçli adamı sedyeyle aşağı sarkıttılar. 5 İsa onların imanını görünce+ adama “Evladım, günahların bağışlandı” dedi.+ 6 Evde bazı yazıcılar da vardı; orada oturmuş, içlerinden şöyle geçiriyorlardı:+ 7 “Bu adam neden böyle konuşuyor? Düpedüz Tanrı’ya küfrediyor!* Tanrı’dan başka kim günahları bağışlayabilir?”+ 8 İsa onların aralarında ne konuştuğunu* hemen anladı ve şöyle dedi: “Niçin içinizden böyle düşünceler geçiyor?+ 9 Bu felçli adama ‘Ayağa kalk, sedyeni al ve yürü’ demek mi daha kolay, yoksa ‘Günahların bağışlandı’ demek mi? 10 Fakat İnsanoğlu’nun*+ yeryüzünde günahları bağışlama yetkisi olduğunu bilmenizi istiyorum...”+ Bu arada felçli adama dönüp şöyle dedi: 11 “Sana diyorum, kalk, sedyeni al ve evine git.” 12 Bunun üzerine adam kalktı, hemen sedyesini aldı ve herkesin gözü önünde yürüyerek çıkıp gitti. Hepsi hayretler içinde kaldı ve “Böyle şey görmedik!”+ diyerek Tanrı’yı yücelttiler.