17 İsa şu karşılığı verdi: “Ey imansız ve yoldan çıkmış nesil,+ daha ne kadar aranızda kalacağım? Daha ne kadar size katlanacağım? Onu bana getirin.” 18 Sonra İsa cini azarladı ve cin çocuktan çıktı. Çocuk o anda iyileşti.+

19 Bunun üzerine İsa şöyle dedi: “Ey imansız nesil,+ daha ne kadar aranızda kalacağım? Daha ne kadar size katlanacağım? Onu bana getirin.”+ 20 Çocuğu getirdiler. Fakat ruh İsa’yı görür görmez, çocuk ruhun etkisiyle yere düşüp çırpınmaya başladı. Ağzından köpükler çıkararak yuvarlanıyordu. 21 İsa çocuğun babasına “Ne zamandan beri böyle?” diye sordu. Babası da “Küçüklüğünden beri” dedi. 22 “Ruh oğlumu öldürmek için defalarca onu ateşe ve suya attı. Eğer bir şey yapabilirsen yap, bize acı ve yardım et.” 23 İsa ona şöyle dedi: “Neden ‘Eğer yapabilirsen’ diyorsun? İmanı olan için her şey mümkündür.”+ 24 Çocuğun babası bunu duyar duymaz “İmanım var! İmanımın yetmediği yerde sen bana yardımcı ol!”+ diye feryat etti.

25 İsa bir kalabalığın oraya doğru hızla geldiğini görünce kötü ruhu azarladı ve şöyle dedi: “Sağır ve dilsiz yapan ruh, sana emrediyorum, onun içinden çık ve bir daha girme!”+ 26 Ruh bağırdı ve çocuğun defalarca çırpınmasına neden oldu, sonra ondan çıktı. Çocuk yerde ölü gibi yatıyordu, bu yüzden çoğu kişi “Çocuk öldü!” demeye başladı. 27 Fakat İsa onu elinden tutup ayağa kaldırdı.