39 Biraz öteye gidip yere kapandı ve dua etmeye+ başladı: “Baba, mümkünse bu kâse*+ benden geçip gitsin. Yine de benim istediğim gibi değil, Senin istediğin gibi olsun.”+
30 Ben kendiliğimden hiçbir şey yapamam. Babamın söylediği gibi yargılarım. Verdiğim hüküm doğrudur,+ çünkü benim amacım kendi isteğimi değil, beni gönderenin isteğini yapmaktır.+