14 “İnsan ki, kadından doğar,

Ömrü kısadır,+ sıkıntıya doyar.+

 2 Çiçek gibi açar, sonra da solar,*+

Gölge gibi kaybolup gider.+

 3 Çünkü günlerim duman gibi kaybolup gidiyor,

Kemiklerim ocaktaki kor gibi yanıp tükeniyor.+