Yolumuzu Bulmak İçin Rehbere İhtiyacımız Var
Sungur çok kaygılıydı. Canını sıkan bir sürü şey vardı. Ailesinin geçimini sağlamak için uzun zamandır kalıcı bir iş bulmaya çalışıyordu. Çocuklarının iyi bir eğitim görmesini ve geleceklerinin garanti altında olmasını istiyordu. Fakat bunlar olanaksız görünüyordu. Şu an için tek dileği sağlıklı kalmak ve çalışmaya devam edebilmekti; böylece eve ekmek götürmek ve kirayı ödemek için gerekli parayı kazanabilirdi. ‘Ya bana bir şey olursa aileme kim bakacak?’ diye çok kaygılanıyordu.
Sungur’un karısı Aybike de kaygılıydı. Son zamanlarda evde sık sık gerginlik yaşıyorlardı. Sungur işten hep yorgun dönüyordu. Aybike çocuklarına terbiyeli ve saygılı davranmayı öğretirken kocasından yardım bekliyordu, ancak onun buna ayıracak vakti yoktu. Aybike sık sık Sungur’la tartıştığı için de üzgündü; çünkü bunu görmek çocuklarını etkiliyordu. Kaygılandığı başka bir konu daha vardı: Çocuklarından biri hastalanırsa ne olacaktı? İlaç ve hastane masraflarını nasıl karşılayacaklardı? Aybike bunu düşünmek bile istemiyordu!
Sungur ile Aybike yaşadıkları toplumda da koşulların artık eskisi gibi olmadığını fark ediyordu. İnsanların birbirine ayıracak vakti yoktu ve geçmişteki sıcak komşuluk ilişkileri artık kalmamıştı. Tüm dost ve akrabalarının da benzer sorunlar yaşadığını ve gelecekle ilgili kaygıları olduğunu biliyorlardı. Artık kimsede huzur kalmamış gibi görünüyordu. Aybike ‘Keşke bu sorunlara bir çözüm bulunsa!’ diye sık sık düşünürdü; o zaman insanlar biraz olsun huzurlu ve mutlu olabilirdi. Sungur ve Aybike çok çaba gösterse de ulaşmak istedikleri her şey onlara çok uzak görünüyordu.
Sungur ile Aybike bir gün sorunları hakkında konuşuyorlardı.
“Keşke huzurlu ve mutlu olmanın yolunu bulabilseydik, değil mi?” dedi Sungur.
“Keşke!” dedi Aybike, “Ben de hep bunu düşünüyorum. O zaman tüm bu sorunlarımıza çözüm bulabilirdik.”
Sungur, “Fakat o kadar çok inanç ve yaşam felsefesi var ki” dedi. “Hangisinin bizi mutluluğa götüreceğini nasıl anlayabiliriz? Hepsini tek tek araştıramayız! Ayrıca, hemen hepsi çözümün kendisinde olduğunu iddia ediyor, fakat hiçbiri insanların yaşamında gerçek bir değişiklik yaratmıyor. Bana kalırsa doğruyu bulmak için ne kadar çabalasak boşuna.”
Aybike Sungur’a katılsa da, içten içe ailesi için bir çözüm yolu bulmayı istiyordu. ‘Bunun bir yolu olmalı’ diye düşünüyordu.
Belki siz de Sungur ve Aybike’yle benzer kaygıları taşıyorsunuz. Aslında bu sorunlar tüm dünyada yaşanıyor. İnsanlar her yerde sağlıklı, huzurlu bir yaşamın ve aile içinde mutlu olmanın özlemini çekiyor. Ancak tüm bunların gerçekleşmesi çok zor görünüyor. Acaba huzur ve mutluluğa giden yolu bulmak için gerçekten bir ümit var mı?