“Cömert Can Bolluğa Erer”
KURBAN sunmak hakiki tapınmanın her zaman önemli bir kısmı olmuştur. Geçmişte İsrailoğulları kurban olarak hayvanlar sunardı, Hıristiyanlar ise “şükran kurbanı” sunar. Ayrıca Tanrı’yı hoşnut eden başka kurbanlar da var (İbr. 13:15, 16). Bu makalede anlatılan kişilerin yaşamlarından görebileceğimiz gibi böyle kurbanlar sunmak bize sevinç verir ve nimetler getirir.
Geçmişte yaşamış imanlı biri olan Hanna bir oğlu olmasını çok istiyordu. Fakat kısırdı ve çocuğu olmuyordu. Duasında “Bana bir oğul verirsen, onu yaşamı boyunca sana adayacağım, ey Yehova” diyerek bir adakta bulundu (1. Sam. 1:10, 11). Hanna bir süre sonra hamile kaldı ve oğlu Samuel’i dünyaya getirdi. Samuel sütten kesildikten sonra Hanna söz verdiği gibi onu Kutsal Çadıra götürdü. Yehova Hanna’nın özverili tutumunu ödüllendirdi. Onun beş çocuğu daha oldu. Oğlu Samuel, peygamber olarak hizmet etti ve Kutsal Yazıların bir kısmını kaleme aldı (1. Sam. 2:21).
Hanna ve Samuel gibi günümüzdeki Hıristiyanlar da hayatlarını Tanrı’ya adayarak O’na hizmet etme ayrıcalığına sahiptir. İsa’nın dediği gibi, Yehova’ya tapınmak için gösterdiğimiz hiçbir özveri karşılıksız kalmaz (Mar. 10:28-30).
Birinci yüzyılda yaşamış olan Ceylan isimli bir Hıristiyan “pek çok kişiye iyilik edip sadaka vermiş” biri olarak tanınırdı. Fakat ne yazık ki “hastalandı ve öldü.” Tüm cemaat onun ölümü yüzünden büyük üzüntü duydu. Öğrenciler Petrus’un o bölgede olduğunu duyunca hemen yanlarına gelmesi için ona yalvardılar. Petrus gelip Ceylan’ı dirilttiğinde yaşanan sevinci hayal edin. Kutsal Kitapta bir elçi tarafından diriltildiği anlatılan ilk kişi Ceylan’dı (Elçi. 9:36-41). Tanrı onun yaptığı iyilikleri unutmamıştı (İbr. 6:10). Ceylan bize güzel bir örnek bıraktı ve gösterdiği cömertlik Kutsal Kitap kayıtlarına geçti.
Benzer şekilde elçi Pavlus da insanlara cömertçe zaman ayırmak ve onlarla ilgilenmek konusunda bize harika bir örnek bırakmıştır. Korintos’taki iman kardeşlerine şöyle yazdı: “Ben varımı yoğumu, kendimi de sizler için seve seve feda edeceğim” (2. Kor. 12:15). Pavlus yaşadıklarından şunu öğrendi: Birinin kendini başkaları uğruna feda etmesi kişiyi mutlu etmekle kalmaz, daha da önemlisi ona Yehova’nın bereketini ve onayını kazandırır (Elçi. 20:24, 35).
Açıkça görüldüğü gibi zamanımızı ve enerjimizi Krallıkla ilgili uğraşları desteklemek ve iman kardeşlerimize yardımcı olmak için kullanmamız Yehova’yı hoşnut eder. Peki duyuru işini desteklemenin başka yolları da var mı? Evet. Sevgiden kaynaklanan işlerimizin yanı sıra gönüllü bağışlarımızla da Yehova’yı yüceltebiliriz. Bu bağışlar dünya çapındaki duyuru işini ilerletmek için kullanılır. Örneğin, görevli vaizleri ve özel tamgün hizmette olan diğer kardeşleri desteklemek buna dahildir. Ayrıca gönüllü bağışlarımız sayesinde yayınlarımız ve videolarımız hazırlanıp tercüme edilir, afet yardım çalışmaları yapılır ve yeni İbadet Salonları inşa edilir. Evet, ‘cömert canın bolluğa ereceğinden’ emin olabiliriz. Fakat daha da önemlisi değerli şeylerimizle Yehova’yı yüceltiriz (Özd. 3:9; 11:25).