Sen Öncülük Yapabilir Misin?
1 Şubat ayı Hizmet Programının mektubunda sorulan “acaba ben de öncülük yapabilir miyim?” sorusunu okuyan birçokları bu mükemmel işe iştirak etmeğe imkân bulmak için bunu muhakkak hâlâ ciddiyetle düşünmektedirler. İmanları kuvvetli, bu işi yapmağa arzulu ve birçok maddî menfaatları feda etmeğe hazırdırlar. Bununla beraber zihinlerinde halen tatmin edici bir cevap bulmak istedikleri birkaç soru bulunabilir: Acaba bu iş beni gerçekten mutlu edecek mi? Gerçekten bir şeyler başarabilecek miyim? Beni tatmin edecek mi?
2 Bir kişiyi mutlu etmek için ne gereklidir? İsa’nın Dağdaki Va’zında mutlu olmak için dokuz yoldan bahsedilir. (Mat. 5:3-12) Onun sıraladığı şeylere yüzeysel şekilde bakılırsa, bunlar birer mutluluk kaynağı gibi görünmeyebilir. Fakat bu “mutluluklar” derin derin düşünülürse, ihtiva ettikleri prensipler asıl meseleyi açıkça belirtmez mi? Bu prensipler, mutluluğu bir kimsenin hayattaki zamana ve beklenmedik olaylara tabi olan şimdiki durumun husule getireceğini göstermediği gibi sırf insancıl hareketlerde bulunmanın gerçek mutluluk getireceğini de göstermez.
3 İsa’nın öğrettiği gibi gerçek mutluluk, Yehova’ya tapınma ve vaatlerinin yerine gelmesiyle ilgili faaliyetlerden ileri gelir. Yüreklerimizde doğru olarak bildiğimiz şeyleri yapmanın sonucudur. Tabiî, hayatta bir derece mutluluk getiren birçok şey vardır, fakat yalnız ruhî uğraşların getireceği mutluluğu hedef alırsak mutluluk gerçekten tam olur. İsa, hikmetli bir şekilde sırf kendimiz için bazı şeylerden zevk almaktansa, sahip olduğumuz şeyleri başkalarına da vermenin daha büyük mutluluk getireceğini belirtmiştir. Komşumuza sunabileceğimiz ebediyen yaşama ümidinden daha büyük hediye muhakkak yoktur.—Res. İşl. 20:35.
4 Fakat bazı müjdecilerin zaman zaman daha fazla insanı hakikate getirdiklerinden dolayı, öncülerden daha başarılı olduklarını düşünelirsin. Bu bir derecede doğru olabilir, ama ilk önce “başarı”nın ne demek olduğunu ve ne demek olmadığını anlamamız iyi olur. Başarı daima dıştan görülen sonuçlarla ölçülemez. Bazı insanlar, kişilikleri veya doğal yetenekleri nedeniyle başkalarını hakikati kabul etmeğe ikna etmekte gayet başarılıdırlar. İşleri gerçekten bereketlenmektedir. Fakat Yehova’nın indinde başarı için en önemli etken rakamlar değildir. Hakikati bildirmek ve O’nun ismine şeref getirmek için bütün yüreğimizle yaptıklarımız önemlidir.
5 Aynı zamanda bütün sonuçların hemen belli olmadığını unutmamalıyız. Senin faaliyetinin başkaları üzerinde büyük bir etkisi olabilir ve bu belki daha sonra belli olur. Bu nokta Vaiz 11:6’da önemle belirtilir. “Tohumunu sabahlayın ek, ve akşama kadar eline rahat verme; çünkü hangisi, bu mu yoksa şu mu iyi olacak, yoksa ikisi de aynı derecede mi iyi olacak bilmezsin.”
6 Görmezlikten gelmememiz gereken başka bir gerçek, iyi haberin, sadece kurtuluş amacıyle değil, aynı zamanda Tanrı bu sistem üzerine helâk getirdiği zaman mazeretleri olmaması için kötülere uyarıcı bir mesaj olarak da va’zedilmesidir. Üstelik, insanlar ister dinlesinler, ister dinlemesinler, Tanrı’nın ismi ilân edilmektedir. Bundan dolayı hiç bir saat boşuna sarf edilmez. Bu doğru görüşe sahip olmamız bize büyük mutluluk ve tatmin verecektir.
7 Buna bir nokta daha eklenmeli: Doğru saiklere sahip olmak da önemlidir. Saiklerimizin tamamıyle ruhî dayanakları olmalıdır. Bu iş ruhî nedenlerle yapılmazsa, zamanla çekiciliğini kaybedecektir. Bunun zor bir iş olduğu gerçeği, bazılarının çok zaman geçmeden bu işe karşı ilgilerini kaybetmelerine yol açmaktadır. Bu iş sırf bir kardeşi veya ihtiyarı memnun etmek için yapılmamalı. Tanrı ve komşuya karşı duyulan derin bir sevgi nedeniyle yapılmalıdır. Bu işi yapan bir kimse bu kadar vakit sarf edemeyenlere yüksekten bakmamalı, kendisini onlardan üstün hissetmemelidir. Sadece öncülerin Tanrı’ya bütün yürekleriyle hizmet ettiklerini zannetmelidir. Böyle düşünceler tehlikeli bir tutum teşkil etmektedir.
8 Öncülük yapabilecek durumda, doğru saiklere sahip, ama yeteneklerinden süphe eden ve bu hizmetin kendileri için nasıl gelişeceğine ilişkin tereddüt içinde olanlara bu müzakerenin özeti olarak sadece Yehova’nın şu sözlerini düşünmelerini tavsiye edebiliriz: “Beni şimdi bununla deneyin . . . . göklerin pencerelerini size açmıyacak mıyım, ve size yetecek kadardan fazla üzerinize bereket dökmiyecek miyim?”—Mal. 3:10.