Sevgili Üye, Kardeşlerimize,
Tanrı’nın Ruhunun Serbestçe İşlemesine İmkân Veriyor Muyuz?
1 Pavlus, Roma’daki Hıristiyanlara şunları yazdı: “Gayrette gevşek olmayın, ruhta hararetli olun; Rabbe kulluk edin; ümitte sevinin.” (Rom. 12:11, 12) Bir kimse nasıl “ruhta hararetli” bir hale gelir? Acaba bunu sadece Tanrı’dan rica etmek yeterli midir? Bir kimsenin ruhta “hararetli” olması için önce Tanrı’nın onu vermesi gerektiği gerçi doğrudur ve Luka 11:13 Tanrı’nın mukaddes ruhunu “kendisinden diliyenlere” verdiğini söyler. Fakat bu otomatikman olmaz, değil mi? Bu bir bakıma elektrik şirketinden elektrik ve su şirketinden su alınmasına benzer. Stok genellikle bol bol merkezde bulunmaktadır, fakat bu sadece belirli talepleri karşılayanlara verilir. Tanrı’nın mukaddes ruhuyla ilgili de durum aynıdır. O kıt değildir fakat biz doğru bir yürek durumu geliştirip Tanrı’nın koyduğu taleplere uygun hareket yeteneği öğrenmek suretiyle onu almağa ehliyetli sayılmağa çalışmalıyız. (Res. İşl. 15:8; 5:32) Gerçekten “ruhta hararetli” olmak istiyorsak bu talepleri karşılamak için canla başla çalışmalıyız.
2 Bir kimsenin bir fişi prize sokarak cerayan ve musluğu açarak su alabildiği gibi, harekete geçerek Tanrı’nın ruhunun hayatınızda işlemesi için yol açarız. Örneğin, (1) Tanrı’nın ilham edilmiş Sözünü şahsen tetkik ettiğimizde (II. Tim. 3:16; Yeşu 1:8), (2) bu Sözün müzakere edildiği toplantılarda hazır bulunduğumuzda (İbr. 10:24, 25; I. Kor. 14:24, 25), (3) Mukaddes Kitabın ihtiva ettiği iyi şeyler hakkında başkalarına şahadet ettiğimizde (Res. İşl. 1:8; Yuh. 14:26), (4) Hıristiyan birader ve hemşirelerimize karşı Tanrı’nın ruhunun bir meyvesi olan sevgiyle davrandığımızda (I. Yuh. 3:14, 16-18; Gal. 5:22), (5) mukaddes ruhla tayin edilen ihtiyarların nezaretini takdirle karşılayıp buna olumlu karşılık verdiğimizde (Res. İşl. 20:28; Efes. 4:8, 11-16), ve (6) dua ederek Tanrı’ya dönüp yardım için yalvardığımız zaman (Luka 11:13) mukaddes ruhun işlemesinden yararlanırız. Öte yandan Efesoslular 4:30’da bize: “Tanrı’nın mukaddes ruhunu (YD) mahzun etmeyin” denilmektedir. Bu nedenle mukaddes, temiz bir kuvvet olan Tanrı’nın ruhuyla uyum halinde olmayan davranıştan kaçınmalıyız.
3 Bazen tarla hizmetine gelince “ruhta hararetli” olmadığını, ‘gayrette gevşek olduğunu’ hissettin mi? Yehova, istekli bir yürekle hizmet edenleri mübarekler ve onları ruhun bir meyvesi olan sevinçle mübarekler. (Gal. 5:22) Gayret ettiğimiz takdirde mukaddes ruh çabalarımıza rehberlik etme imkânı bulur.
4 Mukaddes ruhun bugün birinci yüzyıldaki va’zetme ve şakirt etme işini yönetmekte daha az faal olduğunu düşünmemiz acaba yerinde olur mu? İsa şeyler sisteminin bitişine kadar kavmiyle beraber olacağını söylemişti. O mukaddes ruhla bizimle beraberdir. (Mat. 28:19, 20) O ruhun, Krallığın va’zedilmeğe başlandığı günlerde nasıl meseleleri yönettiğine dikkat edin. Resullerin İşleri 16:19, 20 buna dair şöyle diyor: “Mukaddes ruh (YD) tarafından Asyada kelamı söylemekten men edilmiş olduklarından Frikya ve Galatya diyarından geçtiler . . . . geceleyin Pavlus bir rüyet gördü. Makedonyalı bir adam duruyordu ve kendisine yalvarıp . . . . Makedonyaya geçerek bize yardım et diyordu.” Tanrı’nın ruhu meseleleri yönetti mi? Orada, Makedonya’da iken “Lidya adlı bir kadın”la karşılaştılar. Kayıt “Pavlus tarafından söylenenlere dikkat etmesi için Yehova onun (YD) yüreğini açtı” diyor. (Res. İşl. 16:14) Bütün ev halkı da vaftiz edildi.—Res. İşl. 8:26-31, 39, 40’a da bak.
5 Tanrı bugün bütün yeryüzünü içine alacak şekilde sahayı genişletti. “Makedonya”, şehrimizin kenarı, muhitimiz, apartmanımız, evimiz olabilir! Acaba orada Lidya’lar bekliyor mu? Çaba göstererek Tanrı’nın ruhunun bizi onlara sevk etmesine fırsat veriyor muyuz? Yoksa ruhun bizi onlara gitmeğe harekete geçirmesini mi bekliyoruz? Aslında biz önce harekete geçmeliyiz. Eğer biz bunu yaparsak ruh bizi mübarekleyip sevk edecektir.
6 Ruh, hâlâ hayat suyuna susamış olan herkese “gel!” diyor. Meshedilmiş olanların “gelin”i halen “gel!” diyor. Hayat suyunu meccanen verdikleri heyecan verici daveti duydun mu? Bunu duydunsa sen de bu daveti başkalarına vermeğe ısrarla teşvik ediliyorsun. (Vah. 22:17’yi oku) “Gelin”in ve “ruh”un ne kadar zaman daha “gel” demeğe devam edeceklerini bilmiyoruz. Fakat her birimiz bunu yaptığımız sürece “ruhla dolu” olmağa devam ederek (YD) onun hayatımızda serbestçe işlemesine imkân verelim.—Efes. 5:18.