İsa Mesih’e İman Seni Nasıl Etkilemeli?
1 İsa yeryüzünde olduğu zaman, idam edilmesinden önceki akşam şakirtlerine: “Cesur olun; ben dünyayı yendim” diyebildi. (Yuh. 16:33; Mar. 6:3; İş. 53:3) Bu şekilde şakirtlerin de dünyayı yeneceklerini söyledi. Fakat bu nasıl olabilir? İsa’yı takip eden resullerden biri daha sonra bunu yazdı: “Dünyayı yenmiş olan galabe budur, yani imanımızdır.”—I. Yuh. 5:4.
2 Bu nasıl bir imandır? O, görünmeyen veya gelecekte olacak şeylere bunlara iman eden kişinin gerçek denecek derecede kanaat getirmesidir. Hakiki Hıristiyan imanı, kaygan kuma benzeyen hislerden veya batıl itikatlara dayanan safdillikten tamamen farklı olup sağlam bir temel olan, İsa Mesih üzerinde bina edilmiştir. ‘Altın, gümüş ve değerli taşlar’ gibi imha edilemez niteliktedir. (I. Kor. 3:11-14) Tek yaşayan Tanrı Yehova’nın varlığına ve evrenin Egemen Rabbi olarak mevkiini haklı çıkarmağa kanaat getirmektir. Bu iman, “yalan söylemiyen” Tanrı’nın vaatlerine bağlıdır.—İbr. 11:1, 6; 12:2; Tit. 1:2.
3 Bizzat İsa, böyle bir iman izhar etti. Kendisi Tanrı’nın Sözüne başvurdu ve onu bir kılıç olarak kullandı. (Mat. 4:3-11; Efes. 6:17) Bundan başka “Tövbe edin, çünkü göklerin krallığı yaklaşmıştır” diyerek geniş bir va’zetme kampanyasına başlamıştır. (Mat. 4:17) Ve nihayet Pontuslu Pilatus önünde yeryüzüne gelmesinin amacını şu şekilde belirtti: “Ben bunun için doğmuşum, ve bunun için dünyaya geldim ki, hakikate şehadet edeyim.” (Yuh. 18:37) O, Krallık hakikatini sadık şekilde ilan etti ve aynı şeyi şakirtlerinden talep etti.—Mat. 28:19, 20; Res. İşl. 1:8.
3 İsa, şakirtlerine: “Sizde bir hardal tanesi kadar iman olursa, siz bu dağa: Buradan şuraya göç, dersiniz, ve geçer, ve size bir şey imkansız olmaz” dedi. (Mat. 17:20) Gerçekten Pentikost gününden itibaren, onun şakirtleri Tanrı’nın ruhunun yardımıyla böyle bir iman izhar ettiler. Onlar “Allahın büyük işlerini” birçok dillerde konuşmak için kudret aldılar ve hayatları boyunca sadakatle İsa Mesih’in dünyanın Kurtarıcısı olduğunu ilan ettiler.—Res. İşl. 2:1-11.
4 Acaba herkes imanın bu izharından memnun kaldı mı? Hayır. Dinsel liderler özellikle çok öfkelendiler ve İsa’nın şakirtlerinin tutuklanmasını sağladılar. Fakat resuller, birçok defa hapse atıldıkları ve dövüldükleri halde daima cesaretle va’zetme faaliyetine devam ettiler. (Res. İş. 4:18, 21, 33; 5:17-32) Ve kayıtlar, Yehova’nın onlara ya ruhu, ya melekleri ya da makul düşünen insanların yardım etmesini sağlamakla desteklediğini gösterir. (Res. İşl. 5:33-42; 4:19, 20) Zulüm altında ve dağıldıkları zaman, cesaretle konuşmağa devam ettiler ve böylece iyi haber her yerde va’zedilmiştir.—Res. İşl. 8:1, 4; 17:6; Kol. 1:23.
5 İmanları sadece zulüm vasıtasıyla denenmedi. Hem sahte peygamberler ve hem de bu dünyanın cazip şeyleri tarafından denendi. Resul Yuhanna bu konuda ilk Hıristiyanları uyardı. (I. Yuh. 3:18, 22; 4:1-3; 2:15-17) Gerçekten Hıristiyanlar, Şeytan’ın dünyasının ahlaksızlığı ve maddiyatçılık ruhunun etkisi altında büyük bir iman mücadelesini yapmalıdırlar. Bu, özellikle bugün bahis konusudur. Gördüğümüz gibi, dünyada hakiki Hıristiyanların çeşit çeşit denemeler altında imanlarını muhafaza etmeleri gerekiyor. Bazı ülkelerde vahşi zulümlerle karşı karşıya kalmaktadırlar. Başka ülkelerde sinsi maddiyatçılıkla mücadele etmelidirler. Bazı durumlarda, belki büyük sıkıntı hâlâ gelmediği için imanları zayıf bir duruma düşebilir, veyahut kardeşlerin yaptıkları hatalar yüzünden sürçmeğe eğilimli olabilirler. Bütün bu problemleri yenebilmek için, bu durumdaki kimseler devamlı dua etmeli, Tanrı’nın Sözünü tek başına ve kardeşlerle birlikte tetkik etmelidirler, ta ki Tanrı’nın ruhu onların içinde çalışabilsin. Fakat özellikle onları ruhen uyanık ve kuvvetli tutabilecek olan en önemli etken, İsa’nın Matta 24:14 ayetlerinde verilen emri yerine getirmektir, zira Mukaddes Kitabın gösterdiği bütün kayıtlar, ancak bir kimse yürekten ve cesaretle Tanrı’nın iradesini yerine getirdiği zaman, Tanrı’nın onlara yardım edeceğini gösterir. Böylece bugün herkes kendisine sorsun: Acaba ben İsa ve ilk Hıristiyanlar gibi diri bir iman izhar ediyor muyum? Bunu yapıyorsan, ne mutlu sana!