İyi Haberi Takdim Ederken—Her Fırsatta
1 Resullerin İşleri 17:17’deki kayıt, Pavlus hakkında “havrada Yahudiler ve dindar adamlarla, ve her gün çarşıda rastgelenlerle mubahase ed”iyordu der. Onun, gökteki Krallık ümidi hakkında çarşıda ve başka yerlerde, yani bulundukları her yerde, her zaman ve her fırsatta insanlara konuşması, onlara erişmek üzere yürekten gelen arzusunu gösterir. Bunu, görünüşte ortamın uygun olmadığı zamanlarda da yaptı. Örneğin, yukarıda belirtildiği gibi, her fırsatta, yani çarşıda vaaz etmesi, Areopagos’a götürülmesine yol açtı, ama orada imanını mükemmel şekilde savundu. O vakit Diyonisimus adlı bir hâkim de dahil, birçok kişi hakikati kabul etti.—Res. İşl. 17:15-34.
2 Acaba biz de her fırsatta, her yerde konuştuğumuz zaman buna benzer sonuçlar bekleyebilir miyiz? Şüphesiz. Örneğin, bir hemşire bir restoranın sahibesiyle konuştu ve elindeki yayını takdim etti; sonuç olarak restoranda tetkike başladı.
3 Birçok kişi, hizmetin bu alanlarında başarılı olmasına rağmen bazı müjdeciler, bir dükkân, bir işyerinde şahadet etmenin çok güç olduğunu zannediyorlar. Bir müjdeci şunu söyledi: “Bizi olumsuz karşılayacaklarını düşündüm. Fakat durum doğrusu benim için sürpriz oldu. Gökteki Krallık mesajına karşı gösterdikleri tepki olumluydu. Birkaç “Seri” kitabı kabul ettiler.” Evet, her fırsatta konuşanlar, nimetlerle sonuçlanan semereli bir işten söz ettiler.
4 Tabii, rastlantıda hakikat hakkında konuşurken, konuştuğumuz kişinin düşüncelerine ve tepkisine dikkat etmeliyiz. Herkes dini konular hakkında konuşmak istemiyor. Bu sebepten, genel bir konuyla giriş yapmak çok faydalı olacak. İsa bize iyi bir örnek bıraktı. Kuyudan su çeken Samiriyeli kadınla konuştuğu zaman, “diri sudan” bahsetti, yani o kadının meşgul olduğu işe uygun bir konu seçti. (Yuh. 4:7-26) Pavlus, Atinalıların ilgilendikleri bir konuyu seçti, örneğin onlar dindar insanlardı. (Res. İşl. 17:22, 23) Aynı şekilde biz de, insanların o anda meşgul oldukları işle ilgili bir konu seçebiliriz. Bazen dünyadaki genel durum, bir sohbete başlama fırsatı verebilir. Sohbet başladığı zaman, kişinin tepkisi önemlidir; ancak gerçekten sohbete katılmak isteyen biriyle konuşmağa devam edelim. Eğer bir kimse konuşmak istemezse ve değindiğimiz konu lüzumsuz bir münakaşaya yol açıyorsa, hemen konuşmaya son vermek hikmetliliktir, çünkü Tanrı’nın bir hizmetçisi çekişmez ve kavga etmez. (II. Tim. 2:24) Bu mesajı ancak hilimle takdim etmek istiyoruz. (I. Pet. 3:15, 16) Fakat ilgi gördüğümüz halde, hemen bir yayın takdim etmek belki uygun olmayabilir; böyle durumlarda yapılacak tek şey, ilgi gösteren kişinin adresini almaktır. Fakat durumların çoğunda bir yayın takdim edebiliriz. Bu amaç için her zaman birkaç “Bilimsel” Seri kitabını ve ayrıca bir iki küçük kitabı yanımızda bulundurmak çok faydalı olacaktır.
5 Evet, her fırsatta hakikat hakkında konuşmak çok önemlidir. Bu şekilde şimdiye kadar hakikat hakkında bilgisi olmayanları bulabiliriz; fakat aynı zamanda belki bir zaman hakikat işitmiş, fakat peşin hükme veya az vakte sahip olan kimseler de daha ayrıntılı bilgi verebiliriz. O halde uyanık olalım ve Yehova’ya güvenelim; O, muhakkak gayretimizi mübarekleyecektir.—Vaiz 11:1.