Hakikati Arayan Herkese Erişmeğe Çalışalım
1 İyi haberi başkalarıyla paylaşma arzusu, Tanrı ve komşu sevgisinden kaynaklanmalıdır. (Mar. 12:28-33) İsa Mesih insanlara yürekten ilgi gösterdiğinden, insanlarla karşılaştığı her yerde, rastlantılarda iyi haber hakkında şahadet ediyordu. Örneğin, Matta 9:27’de belirtildiği gibi: “İsa oradan geçerken” insanlarla ilgilenip şahadet etme fırsatı doğdu. O vesilede İsa, bir mucize yapıp iki körün gözünü açmıştı. Tabii, biz bunu yapamayız, fakat insanlar ruhen iyi haber konusunda kör gibi iseler onların hakikati görmelerine veya anlamalarına yardım edebiliriz.
2 Matta 15:29’da gösterildiği gibi, İsa dinlenmek için bir yerde “otur”duğu zaman, yine bir şahadet verme olanağını değerlendirdi. Hatta İsa ve resulleri çok çalıştıklarından dinlenme ihtiyacı duyup ‘ayrıca ıssız bir yere gidip biraz dinlenirken’ iyi haberi dinlemek isteyen insanlar oraya gelince, İsa, ‘ben nasılsa evinize gelip sizi ziyaret edeceğim, şimdi beni rahat bırakın biraz dinleneyim’ demedi. O, insanlara acıdı, Tanrı ve insanları çok sevdiği için bu rastlantıda da onlarla konuştu.—Luka 6:34.
3 Mukaddes Kitapta rastlantılarda şahadet etmekle ilgili birçok örnek var. Örneğin Yuhanna 4:7-26; Luka 19:1-10; Resullerin İşleri 16:13; 17:17 v.b. O halde biz de bir yerden geçerken, birinden bir şey rica ederken bir adres, bir dükkân sorarken, dinlenirken, bir yerde otobüs, tren, dolmuş, doktor v.b. otururken insanlara karşı sevgimizi gösterip onlara neden gökteki Krallığın iyi haberini sunmayalım?
4 Çok defa akraba, tanıdık, okul ve iş arkadaşlarına şahadet edebilmek için onların bir listesini hazırlamağa teşvik edildik. Bunu acaba herkes yaptı mı? İhtiyarlar bir daha kardeşleri bu yönde teşvik etsin. Bir kimse bu yakın çevresinde sayılan kişilerin hepsine yetişemezse veya onlara gidip ziyaret etmesi için durumu veya vakti uygun değilse, bunları kitap tetkiki idarecisine versin; o, başkalarının bu kişileri ziyaret etmesini sağlayabilir. Hatta başka cemaatlerin sahasında da tanıdık ve akraba, iş ve okul arkadaşlarımız olabilir. Belki bizzat onlara gidemeyebiliriz. Fakat onları da seviyoruz. Bunun için başkalarının onları ziyaret ederek iyi haberi onlara ulaştırmasını sağlamamız gerekmez mi? Bir düğün veya başka bir sevinçli olayla ilgili bir tebrik veya haberi bizzat iletemezsek, bunu başka biriyle veya bir mektup vasıtasıyla iletmeğe çalışmaz mıyız? O halde bu meseleyi ciddiye alıp tavsiye edilenleri gerçekten uygulayalım ve sadece bir iyi haber iletmek değil, hayat kurtarma meselesi söz konusu olduğunu unutmayalım.—Hez. 33:7-9, 11.
5 Tanrı, hiç kimsenin hayatını kaybetmesinden zevk almaz, herkesin mümkünse kurtulmasını ister. O yüzden herkesin bir fırsat bulması için ne yapalım? O yüzden insanları evlerinde ziyaret edelim. İsa Mesih de, resulleri de bunu yaptı. Biz de insanların bir şahadet alması için onların ayaklarına gitmek istiyoruz. Ama kesinlikle insanlarla tartışmağa ve kavga, münakaşa etmeğe gitmiyoruz, biz, insanları Tanrı ile barışmağa davet etmeye ve bu konuda neler yapmaları gerektiğini bildirmeğe çalışıyoruz. Eğer bir kimse Tanrı ile barışta olmak istemezse, onu zorlamağa çalışmak boş ve gereksizdir, zaten bizzat Tanrı da bunu istemez. Bu nedenle Tanrı hakkında bilgi veren bir yayın istemeyen insanlarla hiç tartışmadan ayrılalım, evet, barış mesajı vermek istedik, imkân kapısına kadar geldi, ama o istemiyorsa, bizim yapacağımız şey, ancak başka birine gitmektir.—Mat. 10:11-14; Sül. Mes. 1:20-33.
6 Bir yayını, genellikle şu kısa şekilde takdim etmek çok pratik ve hikmetliliktir: “Günaydın, size Yehova’nın Şahitlerinin inancını yansıtan yayınlardan bu Bilimsel Seri’nin . . . . . No’lu kitabını takdim etmek istiyorum. Fiyatı 50.-TL, ister misiniz?” Ev sahibi istemiyorsa, ayrılıyoruz. Ancak ev sahibi yayın hakkında daha fazla malumat isterse, Seri kitabının ikinci sayfasındaki malumata göre bir açıklama yapabiliriz.
7 Evet, Yehova Tanrı’ya hizmet etmek ve iyi haberi başkalarına bildirmek büyük bir imtiyazdır. (I. Tim. 1:12-16) Bu işteki en ufak payımız, bu dünyada yapılanları yapmaktan çok daha iyidir. (Mezm. 84:10) Evet, hizmetimizi tam olarak yerine getirelim; şimdi bunun tam zamanıdır ve bu iş acildir. Bunda canla başla çalışalım.—II. Kor. 6:1, 2; Kol. 3:23, 24; 1:29; I. Tim. 4:10.