Ana-Babalar, Çocuklarınızı Armagedon’da Sağ Kalabilecek Tarzda Yetiştirin
1 Baba olmak kolay, ama ana-baba sorumluluğu yerine getirmek zordur, deniliyor. Çocuklar, Yehova’nın gözünde çok değerlidir, Yehova’dan gelen değerli bir mirastır. (Mezm. 127:3) Hem Mukaddes Kitap hem teşkilatın tüm yayınlardan, bizzat Yehova’nın çocuk ve gençlerin hayatına çok değer verdiğini açıkça bellidir. (Çık. 21:22-24; Malaki 3:6) O halde ana-babaların, Yehova ve anneye benzer teşkilatını örnek almaları gerekmez mi?—Efes. 5:1; Sül. Mes. 1:8.
2 İsa Mesih, semavi Babasını her şeyde olduğu gibi bu yönde de örnek aldı. Yeryüzünde evlenerek çocuk sahibi olmadığı halde çocukları ve gençleri çok sevip bazen çok meşgul ve evrensel önem taşıyan şeylerle meşgul olmasına rağmen çocuklara vakit ayırıp onlarla ilgilendi. (Mat. 19:13) İsa, ruhen ihmal edilmiş kalabalıkları (buna muhakkak birçok çocuk dahildi) görünce onlara acıdı ve şakirtlerini dua ederek bir şeyler yapmaya teşvik etti. (Mat. 9:36-38) O halde sizler hakikatte olan ana-babalar, çocuklarınızın ruhi durumları nasıldır? Ruhen iyi mi yoksa acınacak halde midirler? Hangi durumda olurlarsa olsunlar, onlarla ciddiyetle ilgilenmek gerekir. Bu, Yehova’nın ana-babaya verdiği bir sorumluluktur.—Tesn. 6:6,7; Efes. 6:4.
3 Deliceler kendi başına gayet iyi yetişir, fakat meyve veren ağaçlar ve değerli olan herhangi bir bitki sürekli olarak iyi bakım ister. Çocukları ruhen iyice, Armagedon’da sağ kalmaya layık sayılacak şekilde yetiştirmek için de durum böyledir. Bu iş çok maharet ve çaba ister. Bu büyük bir sorumluluktur bu nedenle dua ederek ve Tanrı’nın Sözünü ve teşkilatın yayınları gayretle tetkik ederek çocukları nasıl ve hangi hedeflerle yetiştirmek gerektiğini, Yehova’dan öğrenilmeli!--Hâk. 13:8.
4 Her şeyden önce başarılı olmak için birçok şeyde olduğu gibi bir hedefle ve programla çalışılmalı. Hedef, İsa’yı örnek alan bir şakirt olmalı. Bu nedenle çocuklar, daha müjdeci olmadan, çok küçükken bile ana- baba tarafından tarla hizmetine götürülmeli. Özellikle ihtiyar ve hizmet-yardımcıları bu bakımdan da örnek olmalıdırlar. Siz babalar her ay hiç olmazsa bir hafta sonunda çocuklarınızla birkaç saat tarlada çalışıyor musunuz? (II. Tim. 3:15; I. Sam. 1:24-28) Evet çocukları, yakında helak edilecek bu dünyada büyük biri veya zengin olmaya yönlendirmektense, onları ileride öncü olma hedefiyle ve buna uygun bir iş veya meslek öğreterek yetiştirmek gerekir. İsa’nın çok kazanç getiren bir meslek öğrenebilirdi örneğin tüccar vb olabilirdi fakat İsa dülger sanatını öğrendi.
5 Gayet tabii eğer bir genç erkek tarafsızlık sorunu yüzünden yüksek tahsil yapmak yolunu seçerse, bu onun ve ana-babasının vereceği bir karar. Fakat genç kızların böyle bir sorunu yokken neden gökteki Krallığı ön plana koyarak öncülük hedef edinmesinler? Bu ve başka konularda ana-babanın sağladığı yönlendirme önemlidir. Eğer çocuk okula devam ederken ders veya sınav yüzünden ibadet gününde evde bırakılırsa veya ana-baba çocuk ibadete gelmediyse, “gelip gelmemek konusunda karar vermeyi ona bıraktık ki kendi başına karar vermeye alışsın” derse, Tanrı’nın ibadetler konusunda verdiği emirler çiğnemiş olmuyorlar mı? Bazen çocukları özel okullarda okutmak için adeta bir yarış havası var. Bu çok pahalı, çok vakit talep eden, yorucu ve ruhi şeyleri arka plana ve bu dünyanın şeyleri ön plana koymaya yol açabilir.—Efes. 5:15-17.
6 Bu nedenle şimdiden ilerideki okul yılı için Tanrı önünde dua ederek iyice düşünülmeli ve doğru hedefler, Yehova’nın bereketleyeceği hedefler koymak gerekir. Yayınlarımızda iflas eden bir firmada iş aramanın hikmetsizlik olduğunu çok defa okuduk ve duyduk. Bu nasihati anlıyor ve uyguluyor muyuz? Hatta ve hatta hikmetli bir insan zaten iflas etmiş olan bir firmada uygulayabilecek bir iş öğrenmeye çalışır mı? O halde ana-babalar çocuklarınızı bu dünyada büyük biri olmak mı, yoksa Armagedon’da sağ kalmak hedefiyle mi yetiştiriyorsunuz? Üstelik bu dünyada büyük biri olmağa çalışan birçokları hiçbir zaman olamayacaklar, çünkü ruhen acınacak halde olmaları nedeniyle genç yaşta Armagedon’da hayatlarını ve her şeyi kaybedecekler. Bu yüzden hem ana-baba hem de çocuklar hikmetlilikle davranarak hayatı seçsinler.—I. Yuh. 2:15-17; Tesn. 30:19, 20.