“Şimdiye Kadar Yapılan En İyi Oyuncak”
Güney Afrika Üniversitesi tarafından yayımlanan Readiness for School-Readiness for Life (Okul için Hazırlık—Hayat için Hazırlık) adlı kitapta “bir bebeği uyarmak için, incelikle işleyen şeyler gerekli değildir. Aslına bakılırsa, bir anne veya baba, şimdiye kadar yapılan en iyi oyuncaktır” denilmektedir. Yazar, devamen anne ve babaların nasıl “oyuncak” rolünü oynayabilecekleri konusunu ele alıyor: “Bir anne, çocuğunu emzirmek için kucağına alıp alıp yüzünü bebeğinden 20 santim uzak tutarsa, bebek annesinin yüz hatlarını, gözle saçları arasındaki farkı, dudak ve gözlerinin hareketlerini inceleyebilir. Annesinin ses değişimlerini işitebilir, vücudunun kokusunu alabilir, cildine veya giysisine dokunabilir . . . . Çocuk bakar,gülümser veya bir jest yaparsa, annesi buna gülümsemekle yüz ifadelerini veya ses tonunu değiştirmekle karşılık vermeli.”
Dr. Magdalena Grey adlı yazar böyle bir “oyun”un değeri hakkında şöyle diyor: “Çocuğun ilk yıllarında, iyi tutumların ve duygudaşlığın gelişmesi, matematiksel hüner veya bilimsel yetenek kazanmasından daha önemlidir. Bu sözlerden çok şey anlıyoruz, çünkü matematiksel ve bilimsel yetenekler daha sonrası için gerçekten çok önemlidir, ama içtenlik hâlâ tüm insanların en önemli niteliklerinden biridir; içtenlik ise çocukluğun ilk yıllarında öğrenilir.” Bu gözlemler şüphesiz Mukaddes Kitabın, annelerin “çocuklarını seven . . . . evde işleyen”ler olmaları yolunda verdiği öğüdün değerini vurguluyor.—Titus 2:4, 5.