Barış Hayali Reddedildi

“MİLLETLER CEMİYETİ kuruldu. Ancak ne olacaktı? Gerçek bir şey mi, yoksa bir taklit mi?” Bu soruyu, Milletler Cemiyetinin İcra Kurulunun Başkanı İngiliz Lord Robert Cecil sormuştu. Evet, her ne kadar birçok kimse Milletler Cemiyetinin barışı garanti edeceğine inanmağa sevk edildiyse de, başkaları ciddi şüphelerini dile getirdiler.

Tanınmış İngiliz yazar Jerome K. Jerome şöyle yazdı: “Milletler Cemiyeti ölü doğdu . . . . Destekleyicileri bizi onun vaftizine çağırdılar . . . . Yeni bir Mesih beklediler. Çok bağırarak ve yerlere kapanarak onu ölülerden kaldırabileceklerine kendilerini inandırmışa benziyorlar.” The London Standart gazetesi ise, şöyle yazdı: “Kimsenin inanmadığı, ancak herkesin ağzıyla hizmet ettiği bir Milletler Cemiyeti, sadece bir taklittir ve çok tehlikeli bir taklit.”

MUHALİF BİR SES

Öte yandan, din adamlarının Milletler Cemiyetini nasıl olumlu karşıladıklarını gördük. Ama lehteki bu dini yaygara arasında, Watch Tower mecmuası, Mayıs 1920’de, Milletler Cemiyetini şunları yazarak açıkça kınadı: “O geniş çapta insanlığın büyük kurtarıcısı olarak tanıtılmıştır . . . . Oysa başarısızlığa uğramağa mahkûmdur.”

Milletler Cemiyeti neden başarısızlığa uğramalıydı? Sadece politik sebeplerden dolayı mı? Örneğin, A.B.D. katılmadığı için mi? Hayır, Milletler Cemiyeti meselesinin tümü, Yehova’nın Şahitleri tarafından çok daha büyük bir dramın —Egemen Rab Yehova ile evrensel isyanı başlatan Şeytan arasındaki evrensel çatışmanın— içinde meydana gelen küçük bir olay şeklinde görülüyordu. (Eyub 1. ve 2. baplar; Yuhanna 8:44) Böylece politikacıların destekleyip, din adamlarının övdüğü Milletler Cemiyeti, aslında Şeytan’ın, dikkati insanlığın hastalıklarının gerçek çözümü olan Tanrı’nın Mesihi Krallığından başka yere çekmek için kullandığı sahte bir çare idi. Tanrı’nın açısından Milletler Cemiyeti gerçekten bir “taklit” ve “sahtekârlık” idi.—Mezmur 2 ile karşılaştır.

Bu yüzden, yukarıda iktibas edilen Watch Tower mecmuası şöyle devam etti: “Amerika Birleşik Devletleri de dünyanın diğer ülkelerine katılıp, Milletler Cemiyetini benimsese bile, o, belirttiği maksadını gerçekleştiremez, çünkü insan yapısıdır ve bencil insanlar tarafından kurulmuştur; daha önemli bir neden de, Tanrı’nın yollarına aykırıdır.”

Yehova’nın Şahitleri, 10 Eylül 1922’de Cedar Point (Ohio)’daki kongrelerinde, onu daha da kuvvetli bir şekilde kınadılar. Orada umumi bir kararda şöyle denildi:

“Bütün uluslararası konferanslar ve onların sonucunda ortaya çıkan Milletler Cemiyeti ve benzeri antlaşmaların içinde olduğu bütün anlaşma ve antlaşmalar başarısızlığa uğrayacaktır, çünkü Tanrı böyle kararlaştırdı.”

Din adamları da, Milletler Cemiyetini destekledikleri için, şu sözlerle kınandılar: “Onlar [din adamları] gönüllü olarak Şeytan’ın teşkilatı ile birleşip dünyaya cüretle Milletler Cemiyetinin Tanrı’nın Krallığının yeryüzündeki siyasal ifadesi olduğunu ilan ederek ve bu şekilde yapılan ilanla, İsa’nın ve resullerinin sözlerini açıkça önemsemediklerini belirterek, Rabbi ve Krallığını da reddettiler ve vefasızlıklarını gösterdiler.”

Yehova’nın Şahitleri, bu kadar erken bir tarihte neden Milletler Cemiyetine öylesine kesin bir şekilde karşı koydular? Çünkü onlar, Mukaddes Kitaptaki araştırmalarından “1914 yılının eski dünyanın hukuksal yönden sona erişi ve meşru Kral olan Mesih’in, Krallık kudretini ele aldığı tarih olduğunu bildiklerinden görünmez olan Rab İsa Mesih’in, şimdi hazır bulunup, gelmesi için şakirtlerine dua etmelerini öğrettiği Krallığını kurmak için çalışmakta olduğu” sonucuna vardılar.—Matta 6:9, 10.

Bu nedenle Yehova’nın Şahitleri, Milletler Cemiyetini, Tanrı’nın Krallığının yerini alması için insanlar tarafından yapılan bir şey olarak gördüler. Böylece o, başarısızlığa uğramalıydı. (Yeremya 10:23; Daniel 2:44) Woodrow Wilson’un düşlediği Milletler Cemiyetine gerçekten ne oldu? Bu sorunun cevabını almak için 1920 ila 1946 arasındaki olaylara bir göz atalım.

[Sayfa 8’deki resimler]

Dünyanın ümidi Cenevre’de bulunan Milletler Cemiyeti idi.