Mukaddes Kitabın Görüşü

Melekler Hakkında Bilmeniz Gerekenler

“Geçen hafta New York’ta dört gün süren bir toplantı boyunca, yaklaşık 3.000 teolog, vaazlarda kullanılan mizahlardan, Pentikostçuların törenlerinin anlamına kadar, çeşitli konularda 500’den fazla rapor dinledi. Kimse melekler hakkında konuşmadı.”—Daily News, 26 Aralık 1982.

BUGÜN, sekiz yıl sonra, din adamları melekler hakkında hâlâ pek bir şey söylemiyorlar. Acaba neden? Bu semavi habercilerin, sadece eski efsanelerin bir kısmı olarak görülmesinden dolayı mı? Yoksa melekler gerçekten var mıdır? Varsa, onlar hakkında neler bilmeniz gerekir?

Var Mıdır?

Melekler, bazı filozofların iddia ettiği gibi, sadece “kudretler” veya “evrenin hareketleri” değildir. Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitapta onlardan yüzlerce defa söz edilecek kadar gerçektirler. Mukaddes Kitabın orijinal dillerinde “melek” (İbranice, malak; Yunanca, angelos) için kullanılan sözcük, harfiyen “mesaj getiren” veya sadece “haberci” anlamına gelir. Bu kelimeler, Mukaddes Kitapta yaklaşık 400 kez geçmekte ve haberci anlamında olarak bazen insanları, fakat genellikle ruhları kastetmektedir.

Manoah’ın kısır karısına görünüp, oğlu Şimson’a gebe kalacağını ilan eden melek gerçek idi. İbrahim ile karısı Sara’ya görünen üç ve Lût’u arayıp bulan iki ve büyük ağacın altında oturup Gideon ile konuşan bir melek de gerçek idi. (Tekvin 18:1-15; 19:1-5; Hâkimler 6:11-22; 13:3-21) İsa’nın doğumu sırasında, bir grup çobana, birden, göz kamaştırıcı parlak ışıkta bir melek göründü.—Luka 2:8, 9.

Bu melekler gerçek idiler. Bir hayal ürünü veya kişiliksiz birer güç değildi. Tanrı’dan gelen haberciler olarak belirli bir amacı yerine getirdiler ve bu olaylar, bugün bizim yararımız için uygun olarak Mukaddes Kitaba kaydedildi. (II. Timoteos 3:16) Böylece Mukaddes Kitap, bizim melekler hakkında bilmemiz gereken önemli ayrıntıları açıklar. Ancak bunlardan bazıları geleneksel kavramlarla çelişirler.

Neye Benzerler?

Belki siz, melekleri, güzel kadınlar veya ellerinde minicik harplerle uçuşan, beyaz esvaplar içinde tatlı tatlı gülüşen ve bebeklere benzeyen tombul, kanatlı yaratıklar olarak düşünüyorsunuz. Bu tür düşünceleriniz varsa, bunların Yunan mitolojisi gibi putperest fikirlerden kaynaklandığını ya da böyle fikirlerin Mukaddes Kitabın yazılması bittikten sonra ortaya çıktığını bilmeniz gerekir. Mukaddes Kitapta geçen rüyetlerde, seraf ve kerubiler gibi kanatlı ruhlardan söz edilir.—İşaya 6:2; Hezekiel 10:5; Vahiy 14:6.

Tanrı’nın Sözü, melekleri, çok kuvvetli ruhlar olarak tanıtır. Ruhlar görünmezler. (I. Kırallar 22:21; Mezmur 34:7; 91:11) İsraillilerin düşmanlarının ordugâhında, sadece bir gecede 185.000 Asurluyu öldüren “Yehova’nın meleği” idi! (İşaya 37:36) İnsanlara görünen melekler, kendilerini kadın ya da bebek değil, daima beyazlar giyinmiş erkekler olarak gösterdiler. Hiçbir zaman yarı insan şeklini almadılar.

Bu güçlü ruhlar nereden geldiler? Mukaddes Kitabın dediğine göre, “göklerde ve yeryüzünde, görünen ve görünmiyen . . . . bütün şeyler onun [İsa] vasıtası ile . . . . yaratılmıştır.” (Koloseliler 1:15, 16) Yehova Tanrı, melekleri, ilk doğan Oğlu vasıtasıyla insandan çok önce yaratmakla kalmadı, onları insandan daha üstün bir hayat şekli olarak yarattı.—Eyub 38:4, 7; II. Petrus 2:11.

Kişilik Sahibi Midirler?

Meleklerin, insan gibi hisleri vardır. Yeryüzünün yaratılışını seyrettikten sonra meleklerin “hep birden terennüm” ettiğini, hatta “sevinçle çağrış”tığını okuyoruz. (Eyub 38:7) Mukaddes Kitap, aynı zamanda “tövbe eden bir günahkâr için Allahın melekleri önünde sevinç ol”duğunu yazar. (Luka 15:10) Şüphesiz kişiliksiz hiçbir “kudret”, bu ayetlerde anlatılan büyük sevinci gösteremezdi.

Meleklerin sınırları da konmuştur. Mesih ile gelecek hakkındaki bazı gerçekler, insan peygamberlere açıklandı, ama meleklere açıklanmadı. Tanrı’nın Sözü “bu şeylere melekler[in] bakmak iste”diklerini söyler. (I. Petrus 1:10-12) Rabbin günü için Tanrı’nın seçtiği kesin tarih hakkında İsa şöyle dedi: “O gün ve saat hakkında ne göklerin melekleri, ne de Oğul, yalnız Babadan başka kimse bir şey bilmez.”—Matta 24:36.

Ayrıca, Mikael ve Cebrail olan iki meleğin adı, Mukaddes Kitapta geçmektedir. (Daniel 12:1; Luka 1:26) Bu gerçek onların kişilik sahibi olduğunu göstermiyor mu? Kişiler olduklarından, bir bilgisayar veya robot gibi, belirli bir tarzda hareket etmek için programlanmadılar. Bunun yerine, melekler, düşünme yeteneğine ve kişisel olarak ahlaksal kararlar verme özgürlüğüne sahiptirler. Böylece hür iradeli yaratıklar olarak, bazı melekler, Tanrı’ya isyan etmeyi seçip Şeytan ve onun cinleri oldular.—Tekvin 6:1-4; Yahuda 6; Vahiy 12:7-9.

Onlara Tapınılmalı Mı?

Meleklerin varlığını efsane değil, gerçek olarak kabul etmekle beraber, aşırılığa gitmekten kaçınmalıyız. Mukaddes Kitapta meleklere tapınma mahkûm edilmiştir; buna rağmen, bazı dinsel kurumlar, meleklere yersiz bir önem vermişlerdir. (Koloseliler 2:18; Vahiy 22:8, 9) Katolik Kilisesi, Mikael ve Cebrail’i tapınılacak kişiler haline getirmiştir. Doğu Ortodoks kiliselerinde okunan dualarda da aşırı derecede meleklere önem verilir. Bütün bunlar, resul Yuhanna’nın, ayaklarının önüne kapandığı Yehova’nın meleğinin verdiği uyarıya ne büyük bir tezattır: “Sakın etme; . . . . ben senin . . . . kapı yoldaşıyım.”—Vahiy 19:10.

Melekler hakkında niçin bu kadar çok karışıklık var? Kendisini “nur meleği” olarak gösteren Şeytan, “imansızların fikirlerini kendilerinde körletmiştir.” (II. Korintoslular 4:4; 11:14) Dolayısıyla, birçok kişinin, meleklerin varlığı ve tabiatı hakkında Tanrı’nın Sözünün dediğini kabul etmektense, kendi fikirlerini tercih etmesi beklenilecek bir şey değil midir? Evet, bugün din adamları melekler hakkında belki pek bir şey söylemeseler de, bizler, onların gerçekten var olduğuna ve Yehova’nın habercileri olarak şerefli bir hizmet gördüklerine dair Tanrı’nın, Mukaddes Kitap vasıtasıyla verdiği güvenceye sahibiz.—İbraniler 1:7, 14; 6:18.

[Sayfa 28’deki resim]

Kanatlı bebekler olarak tarif edilen melekler putperest fikirlerden alınmıştır