Tanrı’nın Vaatlerine Güvenilebilir Mi?

YARATICIMIZ Yehova Tanrı sözüne her zaman sadık kalmıştır. O, “Ben söyledim ve yerine getireceğim,” dedi. (İşaya 46:11) Tanrı’nın hizmetçisi Yeşu, İsraillileri Vaat Edilen Diyara götürdükten sonra şöyle yazdı: “RABBİN İsrail evine söylemiş olduğu bütün iyi sözlerden hiç bir söz boşa çıkmadı; hepsi oldu.”—Yeşu 21:45; 23:14.

Yeşu’nun günlerinden Mesih’in gelişine kadar, Tanrı tarafından ilham edilmiş yüzlerce peygamberlik yerine geldi. Bir örnek, Eriha’yı yeniden inşa eden kişinin yüzlerce yıl öncesinden bildirilen bir cezayı çekmesiydi. (Yeşu 6:26; I. Kırallar 16:34) Yerine gelmesi olanaksız görünen başka bir vaat ise, bildirilişinden bir gün sonra Samiriye’nin açlık çeken sakinlerine bol gıda verileceğiydi. II. Kırallar’ın 7. babında Tanrı’nın o vaadi nasıl yerine getirdiğini okuyabilirsiniz.

Dünya Devletlerinin Yükselişi ve Düşüşü

Tanrı, Mukaddes Kitap yazarlarına dünya devletlerinin yükselişi ve düşüşü hakkındaki ayrıntıları kaydetmelerini ilham etti. Örneğin, Tanrı, peygamberi İşaya’yı, yaklaşık 200 yıl önceden güçlü Babil’in düşüşünü bildirmek üzere kullandı. Hatta, fatihler olarak, Perslerle ittifak kuran Medlerin de adı verildi. (İşaya 13:17-19) Yine, daha da göze çarpar bir nokta, Tanrı’nın peygamberinin, peygamberlik kaydedildiğinde henüz doğmamış olduğu halde fetihte önderlik edecek kişi olarak Persli kral Koreş’in adını vermesiydi. (İşaya 45:1) Fakat dahası var.

Peygamber İşaya ayrıca Babil’in fethinin nasıl olacağını da önceden bildirdi. Şehri koruyan suların, yani Fırat nehrinin ‘kurutulması gerektiğini’ ve Babil’in ‘kapılarının kapalı olmayacağını’ yazdı. (İşaya 44:27–45:1) Tarihçi Herodotus’un kaydettiği gibi, tüm bu ince ayrıntılar gerçekleşti.

Babil henüz egemen durumdayken, Tanrı, peygamberi Daniel’i Babil’den sonraki dünya devletleri hakkında da bilgi vermek üzere kullandı. Daniel, bütün diğer ‘vahşi hayvanları’ yenmeyi başaran iki boynuzlu bir koçla ilgili bir rüyet gördü. Daniel, iki boynuzlu koçun kimi temsil ettiği konusunda kuşkuya yer bırakmayarak, onun “Medya ve Fars kıralları” olduğunu yazdı. (Daniel 8:1-4, 20) Gerçekten de, tam önceden bildirildiği gibi, Med-Pers imparatorluğu MÖ 539 yılında Babil’i fethederek bir sonraki dünya devleti haline geldi.

Tanrı’dan gelen bu rüyette, Daniel ondan sonra “gözleri arasında göze çarpan bir boynuzu” olan bir erkek keçi gördü. Daniel tarifine şöyle devam etti: ‘Koçun yanına yaklaştığını gördüm, koçu vurup iki boynuzunu kırdı, koçu kurtaran yoktu. Ergeç kendini pek çok büyüttü; fakat zorlu olunca, büyük boynuz kırıldı; onun yerine dört tane çıktı.’—Daniel 8:5-8.

Tanrı’nın Sözü, bütün bunların ne anlama geldiği konusunda kuşkuya yer bırakmıyor. Açıklama şudur: “O kıllı ergeç Yunan ili kıralıdır; ve gözleri arasında olan büyük boynuz birinci kıraldır. Ve kırılmış, ve yerine dört boynuz çıkmış olana gelince, o milletten dört kırallık çıkacak, fakat onun kuvvetinde olmıyacaklar.”—Daniel 8:21, 22.

Tarih bu “Yunanistan kralı”nın Büyük İskender olduğunu gösteriyor. MÖ 323’teki ölümünden sonra, imparatorluğu dört generali, I. Selevkos Nikator, Kassandros, I. Ptolemaios ve Lysimakhos arasında bölündü. Tam Mukaddes Kitabın önceden bildirdiği gibi, ‘sonunda onun yerine dört tane çıktı.’ Ayrıca, önceden bildirildiği gibi, onlardan hiçbiri asla İskender’in sahip olduğu güce ulaşmadı. Gerçekten, bu tür Mukaddes Kitap peygamberliklerinin yerine gelişi öyle göze çarpar şekilde olmaktadır ki, “önceden kaydedilen tarih” olarak adlandırılmıştır.

Mesih Vaat Edildi

Tanrı, insanları günahın ve ölümün etkilerinden kurtarmak üzere bir Mesih vaat etmekle kalmayıp, Vaat Edilen’in saptanması için düzinelerce peygamberlik de sağladı. Gerçekleşmelerinin İsa tarafından düzenlenmesi olasılığı bulunmayan birçok peygamberlikten bazılarını ele alalım.

Vaat Edilen’in Beytlehem’de, bakire bir kızdan doğacağı yüzlerce yıl öncesinden bildirilmişti. (Mika 5:2 ile Matta 2:3-9’u; İşaya 7:14 ile Matta 1:22, 23’ü karşılaştırın.) Otuz parça gümüş için ele verileceği peygamberlik edilmişti. (Zekarya 11:12, 13; Matta 27:3-5) Ayrıca, vücudunun hiçbir kemiğinin kırılmayacağı ve giysileri için kura atılacağı da önceden bildirilmişti.—Mezmur 34:20 ile Yuhanna 19:36’yı; Mezmur 22:18 ile Matta 27:35’i karşılaştırın.

Mukaddes Kitabın Mesih’in ne zaman geleceğini önceden bildirmesi özel bir önem taşıyor. Tanrı’nın Sözü şöyle peygamberlik etti: “Yeruşalimi eski haline koymak ve bina etmek için emrin çıkmasından mesholunan hükümdara kadar yedi hafta, ve altmış iki hafta olacak.” (Daniel 9:25) Mukaddes Kitaba göre, Yeruşalim’in surlarını onarma ve yeniden inşa etme emri, dünyevi tarihin MÖ 455 yılı olarak gösterdiği, Kral Artakserkses’in hükümdarlığının 20. yılında verildi. (Nehemya 2:1-8) Söz konusu 69 yıllık hafta 483 yıl sonra (7 x 69 = 483), MS 29 yılında sona erdi. Bu, İsa’nın vaftiz edilip mukaddes ruhla meshedilerek Mesih olduğu yıldı!

İlginç olarak, İsa’nın bir takipçisi olan tarihçi Luka’nın söylediği gibi, İsa’nın günlerindeki insanlar o sırada Mesih’in ortaya çıkmasını bekliyorlardı. (Luka 3:15) Romalı tarihçiler Tacitus ve Suetonius, Yahudi tarihçi Josephus ve Yahudi filozof Philo Judaeus da bu beklentileri doğruladı. Abba Hillel Silver bile, A History of Messianic Speculation in Israel adlı kitabında “Mesih[’in] MS ilk yüzyılın ikinci çeyreği civarında beklendi”ğini kabul ediyor. Bunun, kısmen Daniel kitabından alınan, “o günün geniş çapta kabul gören kronolojisinden” kaynaklandığını söylüyor.

Bu bilgilerin ışığı altında, Mukaddes Kitabın Mesih’in kral olarak hüküm sürmek üzere döneceği zamanı da göstermesine şaşmamak gerek. Daniel’in peygamberliğindeki kronolojik kanıtlar, “Yüce Olan”ın yerin hükümdarlığını “insanların en aşağısı” olan İsa Mesih’e vereceği zamanı tam olarak belirledi. (Daniel 4:17-25; Matta 11:29) “Yedi vakit”lik, başka sözlerle yedi peygamberlik yılı uzunluğunda bir süreden söz ediliyor; bu sürenin 1914 yılında sona erdiği hesaplanmıştır.a

Sonla İlgili Verilmiş Bir Tarih Yok

Bununla birlikte, 1914 yılı, sadece Mesih’in “düşmanlarının ortasında saltanat sür”meye başladığı tarihtir. (Mezmur 110:1, 2; İbraniler 10:12, 13) Mukaddes Yazıların Vahiy kitabının açıkladığı gibi, gökteki hükümdarlığı başladığında, Mesih, Şeytan’ı ve onun meleklerini yeryüzüne atacaktı. Mukaddes Kitabın söylediği gibi, bu kötü ruhi kişiler yok edilmeden önce, ‘kısa bir süre’ boyunca yeryüzünde büyük bir kargaşaya yol açacaklardı.—Vahiy 12:7-12.

Mukaddes Kitabın bu ‘kısa süre’nin bitişine ve Mesih’in Armagedon’da Tanrı’nın düşmanlarına karşı İnfazcı olarak harekete geçişine ilişkin bir tarih vermemesi önemli bir noktadır. (Vahiy 16:16; 19:11-21) Gerçekten de, önceki makalede belirtildiği gibi, İsa, o olayın tarihini hiçbir insanın bilmediğini, bu yüzden hazır olmak gerektiğini söyledi. (Markos 13:32, 33) Bir kimse, İsa’nın Selanik’teki takipçileri ve daha sonra başkaları gibi İsa’nın söylediklerinin ötesine geçerse, asılsız veya doğru olmayan kehanetler ortaya çıkar.—II. Selânikliler 2:1, 2.

Bakış Açısı Düzeltilmeliydi

İsa’nın birçok takipçisi, 1914 yılının sonlarına doğru, Mesih’in dönüp onları göğe götürmesini bekliyorlardı. Böylece, 30 Eylül 1914’te verilen bir konuşmada, Mukaddes Kitap Tetkikçilerinden A. H. Macmillan şöyle dedi: “Bu herhalde vereceğim son umumi konuşma olacak, çünkü yakında eve [göğe] gideceğiz.” Açıkça görüldüğü gibi, Macmillan yanılıyordu; fakat bu, kendisinin veya diğer Mukaddes Kitap Tetkikçilerinin beklentileri arasında tek gerçekleşmeyeni değildi.

Mukaddes Kitap Tetkikçileri ya da 1931’de aldıkları isimle Yehova’nın Şahitleri, 1925 yılının, harikulade Mukaddes Kitap peygamberliklerinin gerçekleşmesiyle işaretlenmesini de beklemişlerdi. O zaman yeryüzünde, İbrahim, Davud ve Daniel gibi eski zamanlarda yaşamış olan sadık insanların tekrar hayata gelmesini sağlayacak olan dirilmenin başlayacağını sanmışlardı. Daha yakın zamanlarda, birçok Şahit Mesih’in Bin Yıllık Hükümdarlığının başlamasıyla ilgili olayların 1975’te gerçekleşebileceğini düşündü. Onların beklentisi, insanlık tarihinin yedinci bin yılının o zaman başlayacağı şeklindeki anlayışa dayanıyordu.

Bu hatalı görüşler Tanrı’nın vaatlerinin yanlış olduğu, O’nun hata yaptığı anlamına gelmez. Kesinlikle böyle değildir! İsa’nın ilk yüzyıldaki takipçilerinde olduğu gibi, hatalar veya yanlış yorumlar İsa’nın ‘zamanı bilmezsiniz’ şeklindeki uyarısını dikkate almamaktan kaynaklanıyordu. Yanlış sonuçlar kişilerin kötü niyeti veya Mesih’e sadakatsizliklerinden değil, Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleşmesini kendi zamanlarında görme yönünde duydukları coşkun arzudan ileri geliyordu.

Bu doğrultuda, A. H. Macmillan daha sonra şöyle açıkladı: “Hatalarımızı itiraf edip, daha çok aydınlanma için Tanrı’nın Sözünü araştırmaya devam etmemiz gerektiğini öğrendim. Ara sıra görüşlerimizde ayarlamalar yapmamız gerekiyorsa da, bu, Tanrı’nın lütuf olarak sağladığı fidyeyi ve sonsuz yaşam vaadini değiştirmez.”

Gerçekten, Tanrı’nın vaatlerine güven duyulabilir! Hata yapmaya eğilimli olan insanlardır. Dolayısıyla, İsa’nın hakiki takipçileri onun emrine itaat ederek beklemeye devam edecekler. Kaçınılmaz bir olay olan, İsa’nın Tanrı’nın İnfazcısı olarak gelişi için uyanık ve hazır kalacaklar. Asılsız kehanetlerin duyularını köreltip dünyanın sonuyla ilgili gerçek uyarıyı görmezlikten gelmelerine neden olmasına izin vermeyecekler.

O halde, bu dünyanın sonunun geleceği inancıyla ilgili ne söylenebilir? Bunun yakında, biz yaşarken gerçekleşeceğine ilişkin kanıtlar gerçekten var mı?

[Dipnotlar]

[Sayfa 7’deki resim]

Babil’in düşüşüyle ilgili en ince ayrıntılar önceden bildirilmişti

[Sayfa 9’daki resimler]

İsa’nın, kendisi hakkındaki peygamberliklerin birçoğunun gerçekleşmesini düzenlemesi olanaksızdı