Gençler Soruyor
Annemle Babam Beni Neden Anlamıyor?
ŞU SAHNEYİ GÖZÜNDE CANLANDIR:
Bir cuma akşamı saat altı suları, 17 yaşındaki Okan kaçarcasına kapıya doğru yürüyor. O kaçınılmaz soruyu bu sefer sormayacaklarını umarak anne babasına “Görüşürüz!” diyor.
Ama öylece çıkıp gidemeyeceğini bilmeliydi.
Annesi “Kaçta geleceksin oğlum?” diye soruyor.
Okan aniden durup lafı ağzında geveleyerek “Iıı . . . . şey . . . . beni beklemenize gerek yok, siz yatın” diyor. Arkasını dönüp kapıyı açıyor, tam çıkacakken içeriden babasının sesini duyuyor: “Dur bakalım Okan bey!”
Okan duruyor. Babası sert bir ses tonuyla, “Kuralları biliyorsun. Tam 9’da evde olacaksın, bahane istemiyorum!” diyor.
Okan “Ama baba” diyor, “o saatte evde olmam gerektiğini arkadaşlarıma söylersem rezil olurum.”
Babası, Nuh diyor peygamber demiyor. “Tam 9’da evde ol, bahane istemiyorum!”
SEN de benzer şeyler yaşamış olabilirsin. Belki de eve geliş saati, dinlediğin müzik, arkadaşların ya da kıyafetlerin gibi bir konuda annenle baban kuralları koymuş ve konu kapanmıştır. Şu örneklerde olduğu gibi:
“Üvey babam annemle evlendikten sonra diktatör kesildi, dinlediğim her şey problem oluyordu. Sonunda bütün CD’lerimi çöpe atmak zorunda kaldım!” (Brandon).a
“Annem hiç arkadaşım yok diye beni eleştiriyor. Ama biriyle bir şeyler yapmak istediğimde de onu tanımadığı için gitmeme izin vermiyor. Bıktım artık!” (Carol).
“Bir tişört bana birkaç beden büyük değilse babamla üvey annem onu giymeme hayatta izin vermez! Ve şortum dizimin üstündeyse, babama göre fazla kısadır” (Sedef).
Anne babanla fikirlerin bir türlü uyuşmuyorsa ne yapabilirsin? Bu konuda onlarla konuşabilir misin? 17 yaşındaki Joanne “Genelde annemle babam beni pek dinlemez” diyor. 15 yaşındaki Asya da “Annemlerin beni anlamadığını hissedersem konuşmuyorum” diyor.
Sen sen ol böyle çabucak pes etme! Sandığının aksine annenle baban seni dinlemeye istekli olabilir.
Şunu düşün: Yaratıcımız bile insanlar bir meseleyi dile getirdiğinde onları dinler. Örneğin Musa peygamber dik başlı halkı için yakardığında Yehova Tanrı onu dinlemişti (Çıkış 32:7-14; Tekrar 9:14, 19).
Ancak annenle babanın Tanrı kadar makul olmadıklarını düşünüyor olabilirsin. Ve tabii Musa’nın Yehova’yla koca bir milletin kaderi hakkında konuşmasıyla, senin anne babanla eve biraz daha geç dönmek hakkında konuşman çok farklı şeyler. Ama şu ilke her iki durum için de geçerli:
Haklı bir gerekçen varsa, yetkili kişilerin (senin durumunda annenle babanın) seni dinleme ihtimali artar.
Başarının sırrı meseleyi nasıl dile getirdiğinde yatar! Şu adımlar bunu daha etkili şekilde yapabilmene yardımcı olacaktır:
Sorunu sapta. Aşağıya anne ve babanla fikir birliğine varamadığınız bir meseleyi yaz.
Duygularını sapta. Anne babanın konu hakkındaki görüşünün sende uyandırdığı duyguyu tek kelimeyle tanımlayıp yaz. Mesela incinme, üzüntü, utanç ya da güvensizlik. (Örnek: Makalenin başındaki sahnede Okan anne babasının eve dönüş saatiyle ilgili koyduğu katı kuralın, onu arkadaşlarına rezil edeceğini düşünüyordu; yani bunun onda uyandırdığı duygu utançtı.)
Bir anne ya da baba olduğunu hayal et. Diyelim ki 1. adımda saptadığın sorun çocuğunla senin aranda yaşanıyor. Onun annesi ya da babası olarak seni en çok kaygılandıran ne olurdu ve neden? (Örnek: Baştaki sahnede belki Okan’ın anne babası onun başına bir şey geleceğinden korkuyordu.)
Meseleyi tekrar değerlendir. Aşağıdaki soruları cevapla:
Anne baban hangi yönlerden haklı olabilir?
Onların kaygılarını gidermek için ne yapabilirsin?
Konuyu anne babanla konuş. Birlikte çözüm üretmeye çalışın. Yukarıda sıralanan adımları atarsan, ayrıca “İletişim Tüyoları” çerçevesindeki önerileri dikkate alırsan, onlarla bir yetişkin gibi konuşabildiğini göreceksin. Anne babasıyla böyle bir ilişkisi olan Ebru şöyle diyor: “Tartışarak hiçbir yere varamazsın, üstüne üstlük kaybeden kesin sen olursun. Benim sırrım onlarla oturup konuşmak. Neredeyse her zaman bir orta yol buluyoruz, böylece hepimizin içine sinen bir karar vermiş oluyoruz.”
a Bu makaledeki bazı isimler değiştirilmiştir.