Bölüm 10
Tanrı Sizi Birey Olarak Önemser mi?
1, 2. Tanrı’nın, insanlara kimin ne olduğu belirsiz bir insan kitlesi olarak bakmadığını, fakat her bireyle ilgilendiğini nereden biliyoruz?
TANRI, insanlığa nasıl bakar? Kitle olarak mı, yoksa kişiler olarak mı? Ya da seçtiği belirli bir grubu kayırıp diğerlerini önemsemez mi?
2 Tanrı için her kişi, birey olarak önemlidir. (Resullerin İşleri 17:26, 27) O “istiyor ki bütün insanlar kurtulsunlar, ve hakikat bilgisine gelsinler.” (I. Timoteos 2:4) Tanrı’nın, Milletlerden olanları Hıristiyan cemaatine kabul ettiğini gören resul Petrus: “Gerçekten anlıyorum ki, Allah şahıslara bakmıyor (tarafgir değildir); fakat her millette kendisinden korkan ve salâh işleyen (birey) ona makbuldür” demiştir.—Resullerin İşleri 10:34, 35; 15:8, 9.
3. İsa Mesih Babası gibi her bireye önem verdiğini nasıl gösterdi?
3 Tanrı, İsa Mesih’i herkes için ‛kendisini eşdeğerde fidye versin’ diye göndermişti. (I. Timoteos 2:6) O ‛her adam için ölümü tatmıştı.’ (İbraniler 2:9) O halde, acaba Tanrı’nın Oğlunun kayıtsızca: ‛Ben canımı herkes için verdim, bir kişinin benim için ne önemi var? Hayatını kazansa da, yitirse de, benim için ne fark eder?’ demesi makul olur muydu? Asla! Her bireyle yaşam fırsatı kazanması açısından ilgilenilecektir.
4. İsa Mesih’in insan ırkı karşısındaki durumu nedir ve bu duruma nasıl gelmiştir?
4 İsa, fidye kurbanı olmakla insanlığı ‛geri satın almıştır’. Yehova Tanrı, Yaratıcısı olduğu için, insan ırkının sahibidir. Fakat insanlık, başkaldıran Âdem’in çocukları olduğundan, ‛günahın kulları’ olarak ‛günah altına satılmıştı.’ (Romalılar 7:14; 6:16, 17) Bu nedenle Tanrı ile barışıp iyi bir ilişkiye girmeleri gerekiyordu. (Romalılar 5:10) İlk Âdem, insanlığı günaha sattığından, “son Âdem” olan İsa’nın yardım edip onları satın alması, onların yeni aile reisi veya babası olması gerekti. (I. Korintoslular 15:45) Bu yasal işlem, Musa kanununda, Levililer 25:47-49’da önceden belirtilmişti.
5. (a) İsa, ‛hükmetme yetkisini’ nasıl aldı? (b) Nasıl hükmeder?
5 Bundan dolayı Tanrı, İsa Mesih’e hükmetme yetkisini verdi, çünkü ‛İnsanoğludur.’ (Yuhanna 5:27) Bu, diğer insanlar gibi fakat günahsız olan İsa’nın hak ve bedelini ödeyerek geri satın aldığı insanlığın yakın akrabası olduğu anlamına gelir. (Filipililer 2:7; Romalılar 8:3) Onun “İnsanoğlu” unvanı bunu gösterir. (İbraniler 2:11, 14, 15) Her bakımdan tam adil bir hâkim olarak kimseyi hiçe saymaz. “Benim hükmüm doğrudur; zira ben kendi irademi değil, fakat beni gönderenin iradesini ararım” demiştir. (Yuhanna 5:30) Bu nedenle insanlara dış görünüşlerine göre ya da ‛toptan’ değil, her birinin kişisel koşullarına ve tutumuna göre hükmeder.—İşaya 11:3, 4; İbraniler 4:15.
6. Resul Pavlus ve Petrus, Tanrı’nın herkesle birey olarak ilgilendiğini nasıl vurguladılar?
6 Tanrı’nın davranışları ve özellikle İsa Mesih’i kullanması, O’nun her insanın bereketlenecek bir duruma gelmesini istediğini gösterir. Bu insanların içinde bireysel olarak kötülük işleyenler de vardır. Resul Pavlus, kötülük işleyenlere şunları yazdı: “Allahın iyiliği seni tövbeye götürdüğünü bilmiyerek onun iyiliğinin ve sabrının ve tahammülünün bolluğunu hor mu görürsün? . . . . o . . . . işlerine göre herkese (her bireye) karşılık verecektir.” Resul Petrus da ‛şahsa itibar etmeyerek her birinin işine göre hükmeden Baba’ diyerek Tanrı’nın herkesle birey olarak ilgilendiğine dikkati çekmişti.—Romalılar 2:4-6; I. Petrus 1:17.
HERKES İÇİN FIRSAT
7. Birinin değişemeyecek ve Tanrı’nın bir hizmetçisi olamayacak kadar kötü olduğunu söylemesi neden yanlıştır?
7 Belki biri yine de: ‛Şimdi Tanrı’ya hizmet etmeye çalışmam, benim için boşuna. Kendimi toparlayamayacak kadar kötüyüm. Benim için hiç umut yok’ diyebilir. Böyle düşünmek ciddi bir yanılgıdır. Şüphesiz, kimse kendi yaptığı işler nedeniyle Tanrı’nın önünde değerli değildir. (Romalılar 5:6-10) Eğer kusursuzluk istenseydi, herkes elenirdi. Oysa Tanrı, iyiliği sayesinde geçmişte ne denli kötü işler yapmış olurlarsa olsunlar, hiçbir tövbekârı geri çevirmeyeceğini gösteren örnekleri Sözüne kaydettirmiştir. O, kişinin sadece ne yapması gerektiğini öğrenip, O’na yakışır şekilde davranabilmek için içten çaba göstermesini ister.—İşaya 1:18; Vahiy 22:17.
8-10. (a) Kötü işler yapan, fakat şimdi Tanrı’ya dönmek isteyenleri yüreklendiren iki örnek ver. (b) Hezekiel 33:14-16 ve Koloseliler 3:5-8 Tanrı’nın geçmişte yaptıklarımıza değil, şimdi ne yapmakta olduğumuza baktığını nasıl gösterir?
8 Resul Pavlus böyle bir örnekti. Daha önce o, İsa’nın takipçilerinin öldürülmesinde gerçekten rol oynamıştı. (Resullerin İşleri 7:58, 59; 9:1, 2) Kendisi, “Mesih İsa günahkârları kurtarmak için dünyaya geldi, sözü sadıktır, ve her vechile kabule lâyıktır; onlardan birincisi benim; ancak bundan dolayı merhamete nail oldum, ta ki ebedî hayat için kendisine iman edecek olanların nümunesi olmak üzre, Mesih İsa önce bende bütün tahammülünü göstersin” demişti.—I. Timoteos 1:15, 16.
9 Yahuda kralı Manasse de insanın kötü olduğuna dair başka bir örnekti. Kavmin korkunç derecede putperestliğe dalıp Tanrı’ya başkaldırmasına önayak olmuştu. Kavim, hiçbir zaman kendini toparlayamadı. (II. Kırallar 21:11, 16) Oysa Manasse daha sonra tövbe etti ve Tanrı onun duasını kabul etti.—II. Tarihler 33:11-13, 16, 17.
10 Tanrı, insanın geçmişte yaptıklarına değil, şimdi ne yaptığına ve gelecekte ne yapacağına bakar.—Hezekiel 33:14-16; Koloseliler 3:5-8.
11. Herhangi biri, kendi doğruluğundan ya da On Emre veya Musa kanununa uygun yaşadığından dolayı Tanrı’nın iyiliğini ve hayatı kazanabilir mi?
11 Öte yandan, hiç kimse, iyi olduğundan ya da doğru hareket ettiğinden dolayı Tanrı’dan iyilik göreceğini düşünmemelidir. (Romalılar 3:10) Böyle düşünürse, günahkâr olduğunu inkâr eder. (I. Yuhanna 1:8-10) Bu şekilde yanılan biri, Mesih’in kurbanlığını gereksiz görüp bir kenara atar. Bu, bir kimsenin işleriyle doğru sayılma ve kişisel ‛iyiliğinden’ dolayı Tanrı’yı kendisini kabul etmek zorunda bırakma girişimidir. (Romalılar 4:2-8) Bu tutuma sahip kişiler aslında Tanrı’ya hizmet etmezler; kendi standartlarını Tanrı’nın standartları yerine koyarlar. Musa kanunu vasıtasıyla doğru sayılmaya çalışan Yahudiler, bu çabanın ne denli boş olduğunu kanıtlamışlardı.—Romalılar 10:1-3; İbraniler 10:1, 2.
12. İsa, Tanrı’nın ayrım yapmadığını ya da sadece paralı veya mevki sahibi olanlara yardım etmediğini nasıl gösterdi?
12 Tanrı, ne de sadece belli bir sınıf insana iyilik eder. Oğlu İsa herkese duygudaşlık göstermemiş miydi? Ya da örneğin, iyileştirme gücünü sadece beğendiği insanlar ya da kendisine para verebilenler üzerinde mi kullanmıştı? Hayır, kalabalıkların her tür hastalarıyla ona gittiklerini ve onun da hepsini iyileştirdiğini anlatan birçok kayıt vardır.—Matta 14:14.
YEHOVA KENDİSİNE HİZMET EDENLERDEN ‛HOŞNUTTUR’
13. Tanrı’nın sevgisinin ne denli güçlü ve sürekli olduğunu, İbrahim’in ve başkalarının örneğinden nasıl görüyoruz?
13 Yehova, isteyenlere sevgiyle yardım etmeye her zaman hazırdır. Onun sevgisi, bizim başkalarına gösterdiğimiz sevgiden çok daha güçlü ve süreklidir. Kusurlu olmalarına rağmen kendisine candan hizmet eden İbrahim, İshak ve Yakub’a Tanrı’nın göstermiş olduğu sevgiyi düşünün. Yüzyıllar sonra Musa, İsrail kavmine şunları demişti: “Yehova ataları[nız]dan hoşnut oldu, onları sevdi.” (Tesniye 10:15) Tanrı, sevgisinden dolayı yüzyıllarca onların inatçılığına katlandı.—Tesniye 7:7, 8.
14. Tanrı’yı, içtenlikle ve hakikatle çağıran kimseler, Tanrı’nın yardımını güvenle bekleyebilirler mi?
14 Yehova, bugün kendisine hizmet edenlere de aynı şekilde büyük ve sürekli bir sevgi duyuyor. (Romalılar 8:38, 39) Kendisini içtenlikle ve hakikatle çağıran herkese ‛yaklaşmak’ için sanki fırsat kolluyor. (Yakub 4:8) Mukaddes Kitap, “Yehova’nın gözleri yürekleri kendisi ile bütün olanlar uğrunda kuvvetli olduğunu göstermek için bütün yeryüzünde fırlanır” der. (II. Tarihler 16:9) “Kulakları onların yalvarışlarına açıktır.”—I. Petrus 3:12.
15. Yehova bizim hangi yönümüze bakıyor?
15 Yehova, yeryüzüne bakıp insanların çektiği sıkıntıları gördüğünde, insanlığa derin duygudaşlık gösteriyor. Onlara yardım etmek istiyor. Her ne kadar kötülüğe göz yummuyorsa da, insanların hatalı taraflarına değil, iyi yönlerine bakıyor. (Mezmur 130:3) ‛Onların toprak olduklarını hatırlıyor.’—Mezmur 103:14.
16, 17. (a) İsa, insanlara gerçekten yardım etmek istediğini nasıl gösterdi? (b) Yehova ve Oğlu, bugün insanlar hakkında ne hissediyorlar?
16 Tanrı’nın Oğlu yeryüzündeyken gücünü insanlara yardım etmek üzere kullanmaya istekliydi. Bir cüzamlı “eğer istersen beni temizliyebilirsin” dedi. İsa, “acıyarak, elini uzattı, ve ona dokundu, ve kendisine: İsterim, temiz ol, dedi” ve onu iyileştirdi.—Markos 1:40, 41.
17 İsa, duygudaşlık gösterdiğinden, kendisinden yardım isteyen insanları iyileştirmişti. Aynı şekilde bugün de Tanrı ve Oğlu, Tanrısal amacı içeren iyi habere dikkatlerini vermek için günlük işlerinden vakit ayıran herkese ilgi ve sevgi gösterirler. Acaba siz, şimdi Tanrı hakkında daha fazla bilgi almak için O’nun Sözünü içtenlikle araştırıyor musunuz? Yanıtınız evetse, bunu yapmanız O’nun sizinle ilgilendiğinin bir kanıtıdır. Bundan nasıl emin olunabilir?
ANLAMAK İÇİN TANRI’NIN YARDIMINA İHTİYACIMIZ VAR
18, 19. (a) Tanrı’nın Sözünü içtenlikle araştıran biri, nasıl yardım görür? (b) Neden Tanrı’nın ruhunun yardımına muhtacız?
18 Yukarıdaki ifade doğrudur, çünkü Tanrı, Sözünü içtenlikle araştıran birinin yüreğinde iyi bir taraf görür. Sonuç olarak Tanrı, Sözünü anlaması için o kişinin zihnini açar. İsa: “Eğer beni gönderen Babam çekmezse, kimse bana gelemez” demişti. (Yuhanna 6:44) Zihni etkileyen ve yönetebilen Tanrı’nın ruhunun, yani görünmez faal kuvvetinin yardımı olmaksızın O’nun amacını anlayamayız.
19 Resul Pavlus şöyle demişti: “Allahın Ruhundan başka, Allahın şeylerini kimse bilmez. [Yani Tanrı’nın düşünce ve amaçlarının bize iletilmesi için O’nun ruhu gereklidir]. Fakat biz dünyanın ruhunu değil, ancak Allahtan olan Ruhu aldık; ta ki Allah tarafından bize ihsan olunan şeyleri bilelim.” (I. Korintoslular 2:11, 12; Resullerin İşleri 16:14 ile karşılaştır) Bu yardımı görmezseniz, bu dünyanın karışıklığı ve Tanrı’ya karşı koyan ruhu, “hepsinin imanı” olmadığından, sizi de alt edecetir.—I. Korintoslular 2:14; II. Selânikliler 3:2.
20. Tanrı, öğrenmeye ve kendisine hizmet etmeye çaba gösterenlere ne derece takdir duyar?
20 Sözünü anlamak için gösterdiğiniz çabaya karşılık Tanrı size başka iyi bir nitelik gösterir. Bu nitelik takdirdir. Başkalarının size yaptığı iyiliklere şüphesiz takdir duyar ve bunu belirtirsiniz. Fakat Tanrı’nın kendisine iman eden ve Sözüne saygı gösterenlere duyduğu takdir, insanlarınkinden çok daha derin ve candandır. Tanrı bu kişilerden sevinç duyar. İsa, Tanrı’yı memnun etmek için kötü yollarından tövbe edip dönen bir günahkâr için gökte sevinç olduğunu söylemişti. (Luka 15:10) İsa, Tanrı’nın hizmetçisi olduğunu fark ettiği bir kimseye, sadece bir bardak soğuk su verenin bile ödülsüz bırakılmayacağını bildirmişti. (Matta 10:42) Tanrı, ismine saygı gösterip kavmine iyi davrananları görür ve takdir eder. Bu kişilere karşı yüreği sevgiyle dolar ve onlara yardım eder.—Markos 14:3-9’daki örneği düşün.
21. Küçük Asya’da Milletlerden gelen bazıları, bizim Tanrı’nın iyiliği konusunda göstermemiz gereken hangi tutumu göstermişlerdi?
21 Amacını öğrenmemize yardım ederek ve bize ebedî hayat fırsatı vererek yaptığı iyilikten dolayı bizim de Tanrı’ya karşı haklı olarak takdir göstermemiz gerekir. Tanrı’nın, Pavlus’un Küçük Asya’nın bir kentinde vaaz ettiği kimseler gibi olmamıza izin verdiği için O’na müteşekkir olmalıyız. O kentte Tanrı’ya hizmet ettiklerini iddia eden Yahudiler hakikate karşı koyuyorlardı. Fakat kayıt şunları belirtir: “Milletler bunu [Tanrı tarafından kabul edilme fırsatını] işitince, sevinip Yehova’nın sözünü taziz ettiler (yücelttiler); ve ebedî hayata takdir olunanların hepsi iman eylediler.” (Resullerin İşleri 13:48) Onlar, Tanrı’nın iyiliğini takdir ettiler. Bu takdir, onların Tanrı’nın memnuniyetle kabul ettiği türden kişiler olmalarına yardımcı oldu.
DİRİLME TANRI’NIN İLGİSİNİN BİR KANITIDIR
22. Yehova’nın dirilmeyi sağlaması, bireylerle derinden ilgilendiğini nasıl gösterir?
22 Tanrı’nın her bireyle ilgilendiğini gösteren güçlü bir kanıt, O’nun “doğru olanlar ile olmıyanların” dirilmesini sağlamasıdır. (Resullerin İşleri 24:15) Tanrı’nın, bir kimseyi diriltebilmesi için onun hakkında herşeyi bilmesi gerekir. Tanrı, ancak bu bilgi sayesinde bir kimseyi eskiden sahip olduğu aynı kişiliğiyle geri getirebilir ve böylece o kişi ölen kişinin kendisi olur ve kendisini tanır. O halde Tanrı’nın o kişinin yapısındaki her ayrıntıyı yeniden yapması gerekir. Bunların arasında o kişinin dış görünümü, kalıtımsal özellikleri, çevrenin ve deneyimlerinin üzerinde bıraktığı etki ve tüm anıları da bulunur. Bundan, Tanrı’nın bize gösterdiği ilginin ve dikkatin büyüklüğünü görebiliriz.
23, 24. (a) İnsanların bile bir insanın küçücük ayrıntılarını kaydedebilmesi, Tanrı’nın bireyleri ne denli kolayca diriltebileceğini anlamamıza ne şekilde yardımcı olur? (b) Tanrı, binlerce yıl önce ölmüş olanları anımsayıp diriltebilir mi?
23 Belki biri ‛bu olanaksız’ diyebilir. Oysa bugün, insanlar bile diğer insanları bir video bandına ya da filmine çekebiliyorlar. O kişinin ölümünden sonra bile, hayattayken yaptığı işleri ve hareketlerini ekranda gösterip sesini dinlettirebiliyorlar. Yüzlerce ayrıntıyı kaydedebiliyorlar. İnsanlar bunu yapabilirse,‛indinde her şeyin mümkün’ olduğu Tanrı acaba bir kişiliği oluşturan binlerce ayrıntıyı kaydedemez mi?—Matta 19:26; Eyub 42:2.
24 Nakâmil insanlar olan bizler bile yakın dostlarımızın birçok ayrıntılarını bilir ve onları oldukça doğru tanımlayabiliriz. Ne var ki, zaman geçtikçe, anılarımız giderek bulanıklaşır. Herkesten çok daha üstün bilgiye sahip olan Tanrı ise, bütün insanların her ayrıntısını tam olarak bilir. Herkesin yüreğinden geçenleri de bilir. (İbraniler 4:13) Ayrıca bir kimse yüzlerce yıl önce ölmüş olsa bile, Tanrı’nın anılarından silinmez.—Eyub 14:13-15.
25. Mezara gömülmemiş, fakat denizde kaybolmuş, hayvanlar tarafından yenilmiş vb. insanlar da dirilecekler mi?
25 Sonuç olarak, Tanrı, mezarlarında yatan milyarlarca insanı tüm ayrıntılarıyla tam olarak anımsıyor. (Süleymanın Meselleri 15:11) Mezara gömülmemiş, fakat denizde ölmüş ya da yanmış ve başka şekillerde ölmüş olanlar da O’nun anısında canlı olarak yaşıyor.—Vahiy 20:13.
26. İsa, Yehova’nın, ‛İbrahimin Allahı, İshakın Allahı ve Yakubun Allahı’ olduğunu söylediği ve “o, ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler” dediği zaman ne kastetti? (Luka 20:37, 38)
26 İsa, Tanrı’nın dirilteceği kimseler hakkında: “O, ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler” demişti. (Luka 20:38) Gücü ve hikmeti sayesinde Tanrı, kesin olarak amacına ulaşır ve ‛ölüleri diriltip, olmıyan şeyleri olanlar gibi çağırır.’—Romalılar 4:17.
27. Mesih’e ölüleri diriltme yetkisi ve gücü verildiğinden nasıl emin olabiliriz?
27 Tanrı, İsa Mesih’e diriltme yapabilmesi için güç vermiştir. İsa, yeryüzündeyken bu gücünü çeşitli kereler göstermişti.—Luka 7:14, 15; 8:49-56; Yuhanna 11:39, 43, 44.
28. (a) Yehova’nın bizim için yaptıklarına nasıl takdirle karşılık verebiliriz? (b) Normal bir kimse, Mukaddes Kitaptan Yehova’nın amacını öğrenmek için zihnen yeterli olmadığını düşünmeli mi?
28 Öyle ise, acaba bir kimse, Tanrı’nın ve Oğlunun kendisiyle ilgilenmediğini haklı olarak söyleyebilir mi? Yehova’nın gösterdiği bakım ve ilgiye acaba siz yürekten karşılık veriyor musunuz? O’nun hakkında daha fazla bilgi alarak ve başkalarını da bunu yapmağa isteklendirerek O’na karşı takdirinizi gösterebilirsiniz. Ve O’nun hakkında bilgi almak için ne denli içten çaba gösterirseniz, O’nu o derece iyi tanıyacaksınız. O, size, bunu yapmanız için “anlayış” verecektir.—I. Yuhanna 5:20.
[Sayfa 108’deki resim]
Tanrı insanlara kimin ne olduğu belirsiz bir insan kitlesi olarak mı bakıyor? . . .
[Sayfa 109’daki resim]
. . . Yoksa bizimle bireysel olarak ilgileniyor mu?
[Sayfa 117’deki resim]
İnsanlar, bir kimsenin ölümünden çok sonra, hayattayken yaptığı hareketleri gösteren ve sesini işittirebilen filmler yapabilirler. Tanrı daha da fazlasını anımsar ve o ölüyü diriltebilir.