Bölüm 15

Başkalarıyla Neden İlgilenmeliyiz?

1. (a) Bir çok insanın, başkalarıyla fazla ilgilenmektense kendilerini düşünmeleri gerektiği sonucuna varmalarına hangi şey sebep olmaktadır? (b) Bunun sonucu ne olmuştur?

BAŞKALARININ iyiliğiyle bencil olmayan şekilde ilgilenen insanlara pek ender rastlanmaktadır. Hepimizin dünyaya, sevme yeteneğiyle geldiğimiz de bir gerçektir. Fakat bir kimse, başkalarının kendisinden haksız yere çıkar sağlamaya uğraştığını gördüğü veya sevgi göstermek üzere yaptığı gayretin yanlış anlaşıldığının farkına varırsa, yapacağı en iyi şeyin artık sadece kendisini düşünmek olduğu kararına varabilir. Bencil çıkarlar sağlamak için hemcinslerini sömürenlerin çoğu kez maddi bakımdan zenginleştiklerini gören başka kişiler ise, başarılı olmak için en iyi yolun bu olduğunu zannedebilirler. Bunun sonucu ise, insanın, eğer varsa, çok az gerçek dostunun olmasıdır. Bir güvensizlik ve kuşku ruhu hüküm sürmektedir. Bu üzücü durumun sebebi acaba nedir?

2. (a) Mukaddes Kitap, problemin kökenini nasıl tanıtır? (b) Tanrı’yı “tanımak” ne demektir?

² Eksik olan sevgidir, yani başka insanların sürekli iyiliği ile içtenlikle ilgilenen sevgi. Acaba neden bu eksiklik vardır? Meselelerin derinine inen Mukaddes Kitap şöyle der: “Sevmiyen adam Allahı bilmez, çünkü Allah sevgidir.” (I. Yuhanna 4:8) Tanrı’ya inandıklarını iddia eden, hatta ibadet yerlerine giden çıkarcı insanların bulunduğu bir gerçektir. Fakat onlar aslında Tanrı’yı tanımıyorlar. Tanrı’yı “tanımak”, O’nun şahsiyetini bilmek O’nun otoritesini kabul etmek ve bununla uyumlu hareket etmek demektir. (Yeremya 22:16; Titus 1:16) Hayatta sadece sevgi görüp onu başkalarına göstererek tadılan gerçek sevinci bulabilmek için Tanrı’yı tanımalı ve O’ndan öğrendiklerimizi uygulamalıyız.

3. Tanrı insanlara olan büyük sevgisini nasıl gösterdi?

³ Resul Yuhanna şunları yazdı: “Allahın sevgisi bizde şununla izhar olundu: Onun vasıtası ile yaşıyalım diye, Allah biricik Oğlunu dünyaya gönderdi. Sevgi bundadır, [önce] biz Allahı sevdik değil, ancak o bizi sevdi, ve günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi. Ey sevgililer, eğer Allah bizi böylece sevdi ise, bizim de birbirimizi sevmemiz gerektir.” (I. Yuhanna 4:9-11) Tanrı, insanların bencillikleri yüzünden Kendi sevgisinin soğumasına izin vermedi. Bu konuda Romalılar 5:8’de şunlar kayıtlıdır: “Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.”

4. Bunu öğrendikten sonra Tanrı’ya karşı neler hissediyorsunuz?

⁴ Ömürlerinde sizin için hiçbir şey yapmamış olmalarına rağmen uğurlarına hayatınızı feda etmeye hazır olacak kadar sevdiğiniz kaç kişi tanıyorsunuz? Siz bir anne veya baba iseniz, acaba kimin hayatını kurtarmak için kendi çocuğunuzun ölmesine razı olacaktınız? İşte Tanrı’nın bize gösterdiği sevgi bu türdendir. (Yuhanna 3:16) Bunu öğrendikten sonra Tanrı hakkında neler hissediyorsunuz? O’nun yaptıklarını gerçekten takdir edersek, O’nun emirlerine itaat etmenin bir yük olmadığını anlayacağız.—I. Yuhanna 5:3.

5. (a) İsa’nın şakirtlerine verdiği “yeni emir” neydi? (b) Tanrı’ya bağlılığımızın bununla nasıl ilgisi vardır? (c) “Yeni emir”e itaat ne gerektirir?

⁵ İsa, ölümünden bir gece önce, şakirtlerine bu emirlerden birini vermişti. Bununla onlar, dünyanın geri kalan kısmından farklı olarak tanınacaklardı. İsa şöyle dedi: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum.” Bu emir şu bakımdan “yeni” idi: Onlar, başkalarını, kendilerini sevdikleri gibi sevmekle kalmayıp, İsa’nın dediği gibi “sizi sevdiğim gibi” seveceklerdi. Başka sözlerle onlar, birbirleri uğruna ölümü göze alabileceklerdi. (Yuhanna 13:34, 35; I. Yuhanna 3:16) Böyle bir sevgi göstermekle aynı zamanda Tanrı’ya olan bağlılığımızı da göstermiş oluruz. Nasıl? Şeytan’ın, hiçbir insanın, kendi hayatı tehlikede olduğu takdirde Tanrı’ya itaat devam edemeyeceği iddiasında yalancı olduğunu ispat etmekle. (Eyub 2:1, 10) Bu “yeni emir”e itaat etmek, birbirimizle mutlaka yakından ilgilenmemizi gerektirir.—Yakub 1:27; 2:15, 16; I. Selânikliler 2:8.

6. Başka kimselere sevgi göstememiz gerekir mi? Neden?

⁶ İsa, sadece yeryüzündeki şakirtleri için değil, tüm insanlık dünyası için de ölmüştü! Bu nedenle Mukaddes Yazılar bizi şöyle teşvik eder: “Bu halde fırsat buldukça, herkes için, ve bilhassa iman ehli için iyilik edelim.” (Galatyalılar 6:10) Her gün ‛herkes için iyilik etme’ fırsatı doğar. Başkalarına sevgi göstermekte cimri değil, açık yürekli ve cömert olduğumuz takdirde, Tanrı’yı örnek almış oluruz. “Zira o, güneşini kötülerin ve iyilerin üzerine doğdurur; ve salih olanlar ile olmıyanların üzerine yağmur yağdırır.”—Matta 5:43-48.

Başkalarının Şahsına ve Malına Saygı Göstermek

7. Hangi etken, başkalarının şahsına ve malına karşı tutumumuzu kolayca etkileyebilir?

⁷ Sevgisiz bir dünyada yaşamaktayız. Belki bazen siz de başkalarıyla yeterince ilgilenmediğinizi fark ediyorsunuzdur. Bir kişi Tanrı’ya hizmet etmeye kararlı ise, “zihnini yenilemek” için bilinçli şekilde gayret sarf etmelidir. (Romalılar 12:1, 2) Başkalarının şahsına ve malına karşı tutumunu değiştirmesi gerekmektedir.

8. (a) Başkalarının malına geniş çapta saygısızlık yapıldığını gösteren nedir? (b) Mukaddes Kitabın hangi kuralı uygulandığı takdirde, insanı bu gibi davranışlardan alıkoyar?

⁸ Bazı yörelerde başkalarının malına karşı büyük saygısızlık vardır. Gençler, sadece “heyecan” duymak için hem özel mallara, hem de kamu mallarına zarar verirler veya başkalarının çok güçlükle elde ettmiş oldukları şeyleri kasten bozarlar. Böylece yıkıcılığa şiddetle karşı olduğunu söyleyen başka insanlar da, parklarda, sokaklarda veya umuma açık olan binalarda, yerlere çöp atarak buna katkıda bulunurlar. Onlar acaba İsa’nın şu öğüdüne uygun mu hareket ediyorlar? “İnsanların size her ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın.” (Matta 7:12) Bu tür sevgisizce davranışlar, bir kişinin düşüncelerinin, Tanrı’nın bu yeryüzünün bir Cennet haline gelmesi maksadıyla taban tabana zıt olduğunu gösterir.

9. (a) Hırsızlık her şahsın hayatını nasıl etkilemektedir? (b) Hırsızlık Tanrı’nın gözünde neden kötü bir harekettir?

⁹ İnsanlar, kendi hayat ve mallarını korumak için birçok yerlerde kapılarını kilitler, pencerelerine demir parmaklıklar takar veya bir bekçi köpeği bulundururlar. Dükkânlardan çalınan malların değerini karşılamak için fiyatlara zam yapmak zorunda kalırlar. Oysa Tanrı’nın Yeni Dünyasında hırsızlığın yeri yoktur. Dolayısıyla orada yaşamak isteyenler hemcinslerinin güvenliğine katkıda bulunacak şekilde davranmayı öğrenmelidirler. Mukaddes Kitap, bir şahsın ‛bütün emeğinden iyilik görmesinin Tanrı vergisi’ olduğunu gösterir. Buna göre, bir kişiyi, kendi işlerinin meyvelerinden mahsur etmek doğru değildir. (Vaiz 3:13; 5:18) Bir zamanlar dürüst olmayan, fakat zamanla değişen birçok insan vardır. Onlar, artık hırsızlık yapmamakla kalmayıp, başkalarına vermekten zevk duymayı da öğrenmişlerdir. (Resullerin İşleri 20:35) Tanrı’yı memnun etmek amacıyla onlar, Efesoslular 4:28’de yazılı şu sözleri yerine getirmeye karar vermişlerdir: “Hırsızlık eden artık hırsızlık etmesin, fakat daha ziyade kendi ellerile iyi olanı işliyerek çalışsın, ta ki ihtiyacı olana verecek bir şeyi olsun.”

10. (a) Konuşma tarzımızla başkalarına karşı nasıl düşünceli davranabiliriz? (b) Bir insanın bu şekilde sevgi göstermeyi öğrenmesine hangi şey yardım eder?

¹⁰ Başka insanların maddi yardıma değil, özellikle işleri kötüye gittiğinde kendilerine anlayış gösterilmesine ihtiyaçları vardır. Fakat bir şahsın başarısızlığı veya hataları ortaya çıktığında sonuçlar çoğu kez ne olur? Genellikle sert çıkışlar yapılır. Küfür ve iğneleyici sözler edilir. Bunların doğru olmadığını kabul edenler bile dillerini tutmakta güçlük çekerler. Bir şahıs böyle bir alışkanlığı nasıl yenebilir? Esasında eksik olan şey yine sevgidir; bundan ötürü, Tanrı’yı tanımak gereklidir. Bir insan, Tanrı’nın kendisine ne derece merhamet gösterdiğini gerçekten takdir ederse, başkalarına karşı bağışlayıcı olmakta hiç zorlanmayacaktır. Bundan başka, suç işleyene değişmesi için yardım etmek üzere yollar bile arayabilir.—Matta 18:21-35; Efesoslular 4:31–5:2.

11. Başkaları bize düşüncesiz şekilde davrandıklarında, biz neden onlara aynı şekilde karşılık vermemeliyiz?

¹¹ Bizimle ilişkisi olan birçok kimsenin, Tanrı’nın Sözünde bulunan bu öğüdü yerine getiremeyeceği bir gerçektir. Bizler, samimi saikimize rağmen, bazen onlardan hakaret görebiliriz. O zaman ne yapmalıyız? Mukaddes Kitap şu öğüdü verir: “Kötülüğe yenilme; fakat kötülüğü iyilikle yen.” (Romalılar 12:17-21; I. Petrus 2:21-23) Beklemedikleri iyi bir hareketimizle onlar tutumlarını yumuşatıp daha iyi niteliklerini ortaya çıkarabilirler. Onların tepkileri ne olursa olsun, biz Tanrı’nın yoluna göre hareket ettiğimizde, O’nun sevgiye dayanan yönetim şeklini desteklediğimizi göstermiş oluruz.

Irksal, Ulusal ve Sosyal Peşin Yargıları Yenmek

12, 13. Mukaddes Kitap, bir şahsın ırk, millet veya sosyal seviyelere karşı duyduğu peşin hükümleri bertaraf etmesine nasıl yardım eder?

¹² Gerçek sevgiye sahip olan bir kişi, ırk, renk, milliyet veya sosyal durumlardan etkilenmez. Neden? Çünkü o, Mukaddes Kitabın şu hakikatini kabul etmiştir: “[Tanrı] insanların her milletini bir adamdan yarattı.” (Resullerin İşleri 17:26) Bundan dolayı bütün insanlar birbirleriyle akrabadırlar. Aslında hiçbir ırk diğerinden üstün değildir.

¹³ Hiç kimsenin soyu, ırkı, rengi, milliyeti veya sosyal durumu yüzünden övünmeye hakkı yoktur. “Hepsi günah işlediler, ve Allahın izzetinden mahrum kaldılar.” (Romalılar 3:23) Hepsi de Mesih’in fidye kurbanlığını kabul etmelidir. Mukaddes Kitap, bu şekilde hareket edenlerin ve bu sebepten “büyük sıkıntı”dan kurtarılacak olanların, “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” alındıklarını söylemektedir.—Vahiy 7:9, 14-17.

14. Başımızdan geçen kötü bir tecrübe belirli bir ırk veya milletten olan insanlara karşı düşmanlık beslememiz için neden geçerli bir sebep değildir?

¹⁴ Kendi peşin yargılarını haklı çıkarmaya gayret eden kişi, belki belirli bir ırk veya milliyetten olan biriyle geçirdiği kötü tecrübesini aklına getirebilir. Fakat işlenen hata, bu ırk veya milletten olan herkesin bir rol oynamadığı unutulmamalıdır. Bundan başka bu konuda bir kimse, kendi ırk veya milletinden olan insanların da kuşkusuz aynı hataları işlemiş olabileceğini unutmamalıdır. Tanrı’nın barış dolu yeni dünyasında yaşamayı ümit ediyorsak, yüreklerimizi diğer insanlardan bizi uzaklaştıran gururdan temizlememiz gerekecektir.

15. Bir şahsın, ırk veya millet hakkındaki konuşmalarının bir iman kardeşine tökez olması, onun Tanrı ve Mesih’in önündeki durumunu nasıl etkileyecektir?

¹⁵ Yüreğimizde olanlar er geç konuşmalarımızda ortaya çıkacaktır. Mesih İsa’nın dediği gibi: “Ağız yüreğin taşmasından söyler.” (Luka 6:45) Bir ırk veya milliyete karşı peşin hüküm belirten konuşmalar, Yehova’nın kavmine ilgi gösteren birine tökez olursa, durum ne olacak? Bunun sonucu gayet ciddi olabilir. İsa şöyle uyardı: “Bana iman eden bu küçüklerden birini kim sürçtürürse, boynuna büyük bir değirmen taşı takılıp denize atılması kendisi için daha iyidir.”—Markos 9:42.

16. İsa, başka insanlarla taraf tutmadan ilgilenmemiz gerektiğini hangi sözlerle belirtti?

¹⁶ İsa’nın takipçileri, başkalarının ırkına, milliyetine veya sosyal durumlarına bakmaksızın onlarla ilgilenmek mecburiyetindedirler. (Yakub 2:1-9) İsa, şu sözlerle bu noktayı çok iyi belirtti: “Ziyafet ettiğin vakit, fakirleri, sakatları, topalları, körleri çağır; ve mutlu olursun; çünkü onların sana karşılık yapacak bir şeyleri yoktur.” (Luka 14:13, 14) Biz, başka insanlarla yakından ilgilendiğimizi bu şekilde hareket ederek gösterirsek, Tanrı’nın niteliklerini gerçekten yansıttığımızı kanıtlamış oluruz.

Başkalarının Ebedi İyiliği İçin Onlara Sevgi Dolu İlgi Göstermek

17. (a) Başkalarıyla paylaşabileceğimiz en değerli şey nedir? (b) Bunu yapmak üzere bizi harekete geçirecek olan nedir?

¹⁷ Başkalarına göstereceğimiz ilgi, onların maddi ihtiyaçlarını düşünmekle sınırlanmamalıdır. Diğer yandan her tür insanla ilişkimizde, onlara sadece iyi davranmakla da sevgimiz tam olmayacaktır. Hayatın onlar için gerçek bir anlam taşıyabilmesi için, bu insanlar Yehova Tanrı ve onun maksadı hakkında bilgiye muhtaçtırlar. Babasına dua ettiğinde İsa, şöyle demişti: “Ebedi hayat, yegâne hakiki Tanrı olan senin ve gönderdiğin İsa Mesihin hakkında devamlı olarak bilgi edinmeleri demektir.” (Yuhanna 17:3) Bu kitabı başından beri okuduysanız, bu mükâfatı elde etmek için neler yapmanız gerektiğini biliyorsunuz. Sözü geçen “büyük sıkıntı” hakkında Mukaddes Yazıların neler söylediğini ve onun yakın olduğunu doğrulayan gözle görülür delilleri fark ettiniz. Tanrı’nın gökteki Krallığının, insanlığın tek ümidi olduğunu biliyorsunuz. Acaba Yehova’ya ve hemcinslerinize beslediğiniz sevgi bunu onlarla paylaşmak üzere sizi harekete geçiriyor mu?

18. (a) İsa, Matta 24:14’te günlerimizde gerçekleşecek hangi faaliyeti önceden bildirdi? (b) Bu faaliyete katılma konusundaki görüşümüz ne olmalı?

¹⁸ İsa, “bu şeyler sisteminin sona erişi” hakkında konuşurken, şu peygamberliği verdi: “Krallığın bu iyi haberi bütün milletlere bir şahadet maksadıyla bütün meskûn yerde vaaz edilecektir ve son o zaman gelecektir.” (Matta 24:14) Evrenin, Egemen Hükümdarı olan Yehova’yı, “Şahitleri”nden biri olarak temsil etmek ne büyük imtiyazdır! Bu özel faaliyete katılmak için, hâlâ fırsat vardır; ama önümüzdeki zaman kısadır.

19. Şahsi yeteneklerimizin yeterli olmadığını düşünmemizin, bu faaliyete katılmamızı engellemesine neden izin vermemeliyiz?

¹⁹ Bir kimse bu faaliyetine katılmayı düşündüğü zaman bu mesajın meyve vermesine neden olanın, kişinin kendi yetenekleri değil, bizzat Tanrı olduğunu unutmamalıdır. (Resullerin İşleri 16:14; I. Korintoslular 3:6) İstekli bir ruhla hareket ettiğimiz takdirde, Kendi iradesini yerine getirmekte Yehova Tanrı sizi kullanabilir. Resul Pavlus şöyle dedi: “Mesih vasıtası ile, Allaha doğru böyle itimadımız vardır; bir şeyi kendimizden gibi düşünmeğe biz kendimiz kâfi değiliz, fakat kifayetimiz Allahtandır.”—II. Korintoslular 3:4-6.

20. (a) Herkes iyi habere olumlu karşılık verecek mi? (b) Kayıtsız olan, hatta karşı koyan insanlara vaaz etmekle hangi iş yapılmış oluyor?

²⁰ Tabii ki herkesin iyi habere olumlu karşılık vermesi beklenemez. Birçoğu kayıtsız davranacak, bazıları da karşı koyacak. Buna rağmen, bu insanlar değişebilirler. Bir zamanlar Hıristiyanlara eza edenlerden biri olan Tarsuslu Saul daha sonra İsa Mesih’in gayretli bir resulü oldu. (I. Timoteos 1:12, 13) İnsanlar, farkında olsunlar veya olmasınlar gökteki Krallık mesajına muhtaçtırlar. Onlarla ilgilenmeye bütün yürekle gayret etmeliyiz. Onların ebedi iyilikleri için kendimizden çok şeyler vermeye hazır olmalıyız. (I. Selânikliler 2:7, 8) Onlar gökteki Krallığın mesajını kabul etmeseler bile, yaptığımız iş, iyi bir iş olacaktır. Şahadet verilmiş, Yehova’nın ismi yüceltilmiş ve insanları birbirinden ayırma işine katkıda bulunmuş olacağız.—Matta 25:31-33.

Ailenizle İlgilenmek

21. Bir aile reisi, kendi ev halkının ruhi iyiliği bakımından hangi sorumluluğu taşımaktadır?

²¹ Yehova’nın sevgi dolu tedariklerinden yararlanmaları için yardım çabaları, sadece aile dışındaki kimselere yöneltilmemelidir. Örneğin, bir aile reisinin, aile fertlerine karşı, önemli bir sorumluluğu vardır. Aile fertlerinin ruhen gelişmeleri, aile reisinin, onları Tanrı’nın Sözünü incelenmek üzere muntazaman bir araya getirip getirmediğine bağlıdır. Bir babanın, ailesi adına yaptığı dualar, derin bir bağlılık ve minnet ifadesini dile getirirse, bu bütün ev halkının tutumunu olumlu yönde etkileyecektir.

22. Bir babanın çocuklarını disiplin etmesi neden önemlidir? Onu, bunu yapmaya sevk eden ne olmalı?

²² Onun sorumluluğu, disiplin etmeyi de içine alır. Sorunlar başgösterince bunları görmezlikten gelmek, belki daha kolay görünebilir. Fakat ancak sinirlendiği zaman veya problemler ciddiyet kazandıktan sonra aile fertlerini disiplin etme yoluna baş vuran bir babanın, görevini iyi bir şekilde yerine getirdiği söylenemez. Süleymanın Meselleri 13:24 şöyle der: “Oğlunu seven vaktinde disiplin eder.” Disiplin etmekte tutarlı davaranan baba gerçekten sevgi dolu bir babadır. Çocuklarının her birinin zihinsel, duygusal ve fiziksel durumlarını ayrı ayrı göz önünde bulundurup, sorunları sabırla ele alması, sevgisinin başka bir delilidir. (Efesoslular 6:4; Koloseliler 3:21) Siz, bir baba iseniz, çocuklarınıza karşı bu tür bir sevgi gösteriyor musunuz? Ailenizin sadece şimdiki değil gelecekteki refahını da düşünerek bu sorumluluğu yüklenmeye hazır mısınız?—Süleymanın Meselleri 22:13, 14; 29:17.

23. Bir anne, ailesinin ruhi iyiliğiyle yakından ilgilendiğini nasıl gösterebilir?

²³ Ailenin ruhi durumuyla ilgilenme işinde kocasıyla işbirliği yapan kadın da, onların iyiliğine büyük ölçüde katkıda bulunmuş olacaktır. Çocuklarıyla yakından ilgilenip, onların Tanrı’yı memnun edecek surette hareket etmelerini sağlamak üzere vakit ayırırsa, çocukları genellikle hem hareketleriyle, hem de tutumlarıyla buna karşılık verirler. (Süleymanın Meselleri 29:15) Babasız yuvalarda dahi annenin iyi örnek olması, Mukaddes Kitabı iyi bir şekilde öğretmesi gayet iyi sonuçlar doğurur.

24. (a) Evlilikte eşlerden biri muhalefetle karşılaştığında, imanlı olan taraf hangi önemli davayı gözden kaçırmamalı? (b) Böyle şartlar altında, imansız eşe karşı gerçek sevgi nasıl gösterilebilir?

²⁴ Ya baba Tanrı’nın Sözünü kabul etmiyorsa? Ya karısına eza adiyorsa? Kadın ne yapmalı? Eğer Yehova’yı seviyorsa, Tanrı’ya bağlı kalmaya devam edecek. İnsanların, zorluklarla karşılaştıklarında, Tanrı’yı unutacaklarını ileri süren Şeytan’dır ve annenin, Şeytan’ın iddia ettiği gibi hareket etmek istemeyeceği muhakkaktır. (Eyub 2:1-5; Süleymanın Meselleri 27:11) Aynı zamanda Mukaddes Kitap ona, kocasını, ebedi iyiliğiyle ilgilenecek kadar sevmesini ısrarla teşvik eder. Onun hakikat olarak bildiği şeyi terk etmesi, ikisi için de ebedi hayatın kaybı demektir. Fakat kadın imanda sabit kalırsa, kurtulması için kocasına yardım edebilir. (I. Korintoslular 7:10-16; I. Petrus 3:1, 2) Bundan başka kadın, zor durumlar karşısında bile evlilik ahdine bağlı kalmaya devam etmekle evliliğin kurucusu olan Yehova Tanrı’ya derin saygısını göstermiş olacak.

25. Anne veya babanın verdiği karar, çocuklarının hayat ümitlerini ne şekilde etkiler?

²⁵ İmanlı bir anne veya babanın, muhalefete rağmen, Tanrı’ya sadık kalmaları için başka bir sebep daha var. Bu da çocuklardır. Tanrı, vefakâr hizmetçilerinin küçük çocuklarına lütufla bakmakta ve itaatli oldukları takdirde bu çocukların, yakın olan “büyük sıkıntı”da korunacaklarına dair teminat vermektedir. Yalnız anne veya yalnız baba, Yehova Tanrı’nın sadık hizmetçisi olsa bile, Tanrı bu gibi küçük çocukları “mukaddes” sayar. (I. Korintoslular 7:14) Ya imanlı eş Tanrı’nın iradesini yerine getirmekten “vazgeçerse”? Bu eş, böyle hareket etmekle sadece kendisi değil, çocukları için de Tanrı’nın önünde tasvip edilmiş bir durumu kaybetmiş olur. (İbraniler 12:25) Bu ne kadar feci bir kayıp olur!

26. Kendimize ve başkalarına karşı yararlı bir şekilde hareket etmek için ne yapmamız gereklidir?

²⁶ Öyleyse, hayatın hangi yönünü ele alırsak alalım, bizim sadece kendimizi değil, başkalarını da düşünmemiz gerektiği kaçınılmazdır. Eğer başkalarına sevgi gösterirsek, karşılık olarak biz de sevgi göreceğiz. (Luka 6:38) Fakat gerçek sevgi göstermek ve dar görüşlü insanların düşünceleri tarafından saptarılmamak için Yehova Tanrı’yı tanıyıp Kendisiyle iyi ilişkilerde bulunmamız şarttır. Böyle hareket etmemiz kişisel bir seçim yapmamızı gerektirecektir.

[Sayfa 174’teki resim]

Yehova’nın hizmetçilerinin sahip olmaları gereken sevgi türü, insanlarla, ırk, millet veya mevkilerine bakmaksızın yakından ilgilenmelerini gerektirir