Bölüm 28
Birbirimizle Sevgiyle Geçinmek
1. (a) Nasıl Tanrı’nın teşkilatının bir kısmı olabilirsiniz? (b) O zaman hangi emre itaat etmelisiniz?
YEHOVA TANRI ve O’nun amaçları hakkındaki bilgi ve takdiriniz arttıkça, bu aynı iman ve ümidi paylaşan kişilerle devamlı olarak müşareket etmek isteyeceksiniz. Bunu yapmakla, Tanrı’nın görünür teşkilatının, İsa’nın takipçilerinden oluşan gerçek bir kardeşler toplumunun bir kısmı olacaksınız. O zaman itaat etmeniz gereken emir, “kardeşliği sevin” emri olacaktır.—I. Petrus 2:17; 5:8, 9.
2. (a) İsa takipçilerine hangi yeni emri verdi? (b) “Birbirinizi” ve “birbirinize” ifadeleri açıkça neyi gösteriyor? (c) Sevgiye sahip olmak ne kadar önemlidir?
2 İsa Mesih, takipçilerinin birbirlerini sevmelerinin ne denli önemli olduğunu vurguladı. Onlara şöyle dedi: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum; . . . . eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:34, 35) Buradaki “birbirinizi” ve “birbirinize” ifadeleri, İsa’nın tüm hakiki takipçilerinin bir grup veya teşkilat içinde beraber olacaklarını gösterir. (Romalılar 12:5; Efesoslular 4:25) Ayrıca bu teşkilat, üyelerinin birbirlerine olan sevgilerinden tanınacaktır. Eğer bir kimsenin sevgisi yoksa, diğer şeyler faydasız olacaktır.—I. Korintoslular 13:1-3.
3. Mukaddes Kitap, iman kardeşlerimizi sevmenin ve onlara özen göstermenin önemini nasıl vurgular?
3 Bu nedenle, İsa’nın ilk takipçilerine sık sık şuna benzer hatırlatmalar yapıldı: “Birbirinizi şefkatle sevin.” “Birbirinizi kabul edin.” “Birbirinize sevgi ile hizmet edin.” “Birbirinize lûtufkâr ve şefkatli olun.” “Birbirinize karşı sabrederek, ve eğer birinin başkasına karşı bir şikâyeti varsa, Rabbin size bağışladığı gibi böylece siz de biri obirine bağışlıyarak.” “Birbirinizi teselli edin ve birbirinizi bina edin.” “Kendi aranızda selâmet üzre olun.” “Birbirinize olan sevginiz coşkun olsun.”—Romalılar 12:10; 15:7; Galatyalılar 5:13; Efesoslular 4:32; Koloseliler 3:12, 14; I. Selânikliler 5:11, 13; I. Petrus 4:8; I. Yuhanna 3:23; 4:7, 11.
4. (a) İsa’nın takipçilerinin, ‘birbirlerinin’ yanı sıra başkalarını da sevmeleri gerektiğini gösteren nedir? (b) Onlar özellikle kimleri sevmelidirler?
4 Bununla birlikte, bu sözler İsa’nın hakiki takipçilerinin sadece Tanrı’nın teşkilatının üyelerini sevmeleri gerektiği anlamına gelmez. Onlar, başkalarını da sevmelidir. Aslında, Mukaddes Kitap “birbirinize ve bütün insanlara sevgide” artmaya ısrarla teşvik eder. (I. Selânikliler 3:12; 5:15) Resul Pavlus bununla ilgili uygun, dengeli bir görüş vererek şunları yazdı: “Herkes için, ve bilhassa iman ehli için iyilik edelim.” (Galatyalılar 6:10) Böylece, İsa’nın takipçilerinin, düşmanları da içinde olmak üzere herkesi sevmeleri gerekir, fakat onlar özellikle Tanrı’nın teşkilatının üyelerini, yani ruhi kardeşlerini sevmelidir.—Matta 5:44.
5. Eski zamanlarda ve bugün, İsa’nın hakiki takipçilerinin sevgileriyle ün yapmış olduklarını gösteren nedir?
5 İsa’nın ilk takipçileri, birbirlerine olan bu sevgileriyle çok iyi tanınmıştı. İkinci yüzyıl yazarlarından Tertullian’a göre, insanlar onlar hakkında şöyle derdi: ‘Bakın, birbirlerini ne kadar seviyorlar ve birbirleri için ölmeye nasıl hazırlar!’ Böyle bir sevgi İsa’nın hakiki takipçileri arasında bugün de görülmektedir. Fakat bu, İsa’nın hakiki takipçileri arasında hiçbir zaman sorunların ya da zorlukların olmayacağı anlamına mı gelir?
NAKÂMİLLİĞİN SONUÇLARI
6. Neden İsa’nın hakiki takipçileri bile bazen birbirlerine karşı günah işliyorlar?
6 Mukaddes Kitabı tetkik ettiğinize göre, hepimizin ilk ana-babamız olan Âdem ile Havva’dan nakâmilliği miras aldığını biliyorsunuz. (Romalılar 5:12) Böylece, yanlış şeyler yapmaya eğilimliyiz. Mukaddes Kitap, “hepimiz çok şeylerde sürçeriz” der. (Yakub 3:2; Romalılar 3:23) Ayrıca, Tanrı’nın teşkilatının üyelerinin nakâmil olduklarını ve bazen doğru olmayan şeyler yaptıklarını da bilmelisiniz. Sonuç olarak, İsa’nın hakiki takipçileri arasında bile sorun ve zorluklar baş gösterebilir.
7. (a) Evodiya ve Sintihi’ye, “ayni şeyi düşünme”leri gerektiğinin söylenmesine neden ihtiyaç vardı? (b) Aslında onların İsa’nın iyi takipçisi kadınlar olduklarını gösteren nedir?
7 Eski Filipi cemaatinde Evodiya ve Sintihi adındaki iki kadınla ilgili durumu göz önünde tutun. Resul Pavlus şunları yazdı: “Rabde ayni şeyi düşünmeyi Evodiyaya rica ederim ve Sintihiye rica ederim.” Pavlus bu iki kadını neden “aynı şeyi düşünme”ye teşvik etti? Açıkça, aralarında bazı sorunlar vardı. Mukaddes Kitap bunun ne olduğunu söylemiyor. Belki onlar bazı konularda birbirlerini kıskanıyorlardı. Fakat aslında onlar iyi kadınlardı. Onlar, Pavlus ile beraber vaaz etme işine katılmadan önce de, yıllardan beri İsa’nın birer takipçisiydi. Bu nedenle cemaate şunları yazdı: “Kendilerine yardım et; çünkü o kadınlar benimle . . . . beraber incilde cehdettiler.”—Filipililer 4:1-3.
8. (a) Pavlus ile Barnabas arasında hangi sorun çıktı? (b) Eğer orada bulunup bu soruna tanık olsaydınız, ihtimal hangi sonuca varacaktınız?
8 Bir ara, resul Pavlus ve onun seyahat arkadaşı Barnabas arasında da bir sorun baş gösterdi. İkinci misyonerlik turlarına başlamak üzereyken, Barnabas, yeğeni Markos’u da beraberlerinde götürmek istedi. Fakat Pavlus, birinci misyonerlik turları sırasında onları terk edip eve döndüğü için, Markos’u beraberlerinde götürmek istemedi. (Resullerin İşleri 13:13) Mukaddes Kitap şöyle der: “Ve şiddetli bir çekişme oldu, şöyle ki, birbirlerinden ayrıldılar.” (Resullerin İşleri 15:37-40) Böyle bir şeyi düşünebilir misiniz! Eğer orada olsaydınız ve bu ‘şiddetli çekişmeyi’ görseydiniz, bu davranışlarından dolayı Pavlus ve Barnabas’ın, Tanrı’nın teşkilatının bir kısmı olmadıkları sonucuna mı varacaktınız?
9. (a) Petrus hangi günahı işledi ve kendisini bu davranışa yönelten neydi? (b) Pavlus olanları görünce, ne yaptı?
9 Başka bir olayda, resul Petrus yanlış bir davranışta bulundu. Kendisi, İsa’nın takipçileri arasında Milletlerden gelen kardeşlerine yanlış bir şekilde yüksekten bakan bazı Yahudi asıllı kişilerce hor görülme korkusuyla, Milletlerden olan iman etmiş kişilerle yakın arkadaşlıkta bulunmaktan çekindi. (Galatyalılar 2:11-14) Resul Pavlus, Petrus’un ne yaptığını görünce, orada bulunan herkesin önünde onun yanlış davranışını mahkûm etti. Petrus’un yerinde siz olsaydınız, ne hissedecektiniz?—İbraniler 12:11.
ZORLUKLARI SEVGİYLE HALLETMEK
10. (a) Petrus, tedip edildiğinde hangi tepkiyi gösterdi? (b) Petrus’un örneğinden ne öğrenebiliriz?
10 Petrus, Pavlus’a kızabilirdi. Pavlus onu herkesin önünde tedip ettiği için gücenmiş olabilirdi. Oysa kendisi bunu yapmadı. (Vaiz 7:9) Petrus alçakgönüllüydü. Tedibi kabullendi ve bu yüzden, Pavlus’a duyduğu sevginin soğumasına izin vermedi. (I. Petrus 3:8, 9) Petrus’un, iman kardeşlerine daha sonra yazdığı bir teşvik mektubunda Pavlus’tan nasıl bahsettiğine dikkat edin: “Ve Rabbimizin sabrını da kurtuluş sayın; nitekim sevgili kardeşimiz Pavlus da kendisine verilmiş olan hikmete göre size yazmıştır.” (II. Petrus 3:15) Evet, Petrus, sevginin, bu olayda kendi yanlış davranışı nedeniyle ortaya çıkan güçlüğü örtmesine izin vermiştir.—Süleymanın Meselleri 10:12.
11. (a) Aralarındaki şiddetli çekişmeye rağmen, Pavlus ve Barnabas, İsa’nın hakiki takipçileri olduklarını nasıl gösterdiler? (b) Onların örneğinden nasıl yararlanabiliriz?
11 Pavlus ile Barnabas arasındaki sorun hakkında ne denilebilir? Bu da sevgiyle halledildi. Çünkü Pavlus daha sonra Korintos cemaatine yazdığında, Barnabas’tan yakın iş arkadaşı olarak söz etti. (I. Korintoslular 9:5, 6) Pavlus’un, bir seyahat arkadaşı olarak Markos’un değerinden şüphe etmek üzere görünüşte iyi bir nedeni olmasına rağmen, bu genç adam daha sonra öylesine olgunlaştı ki, Pavlus Timoteos’a şunları yazabildi: “Markosu alıp seninle beraber getir; çünkü hizmet için bana faidelidir.” (II. Timoteos 4:11) Anlaşmazlıkları düzeltmek için bu örnekten yararlanabiliriz.
12. (a) Neden Evodiya ve Sintihi’nin, anlaşmazlıklarını halletmiş oldukları sonucuna varabiliriz? (b) Galatyalılar 5:13-15’e göre, İsa’nın takipçilerinin, anlaşmazlıklarını sevgiyle halletmeleri neden hayatidir?
12 Peki, Evodiya ve Sintihi’nin durumu acaba ne oldu? Acaba onlar, sevginin birbirlerine karşı işlemiş oldukları herhangi bir günahı örtmesine izin vererek aralarındaki anlaşmazlıkları hallettiler mi? Mukaddes Kitap, sonuçta onlara ne olduğunu bize söylemiyor. Fakat onlar, Tanrısal hizmette Pavlus ile beraber omuz omuza çalışmış olan iyi kadınlar olduklarından, makul olarak kendilerine verilen öğüdü alçakgönüllü bir şekilde kabul etmiş oldukları sonucuna varabiliriz. Pavlus’un mektubu alındığında, onların birbirlerine yaklaşıp sevgi ruhuyla sorunlarını halletmiş olduklarını gözümüzde canlandırabiliriz.—Galatyalılar 5:13-15.
13. Yehova, sevgi göstermek konusunda hangi örneği verdi?
13 Belki siz de cemaatte belli kişi veya kişilerle geçinmeyi zor buluyorsunuz. Her ne kadar onların İsa’nın hakiki takipçilerini tanıtan nitelikleri geliştirmek üzere henüz çok çalışmaları gerekiyor olabilirse de, şunu düşünün: Yehova insanları sevmek için, onlar tüm kötü yollarını terk edinceye kadar bekler mi? Hayır; Mukaddes Kitap şunları söyler: “Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.” (Romalılar 5:8) Biz Tanrı’nın bu örneğini takip etmeli ve kötü veya akılsızca şeyler yapanlara sevgi göstermeliyiz.—Efesoslular 5:1, 2; I. Yuhanna 4:9-11; Mezmur 103:10.
14. Başkalarını eleştirmemek konusunda İsa hangi öğüdü verdi?
14 Hepimiz nakâmil olduğumuzdan, İsa, başkalarını eleştirmekten kaçınmamız gerektiğini öğretti. Evet, başkalarının hataları var, ama bizim de var. İsa, “niçin kardeşinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki merteği seçmezsin?” diye sordu. (Matta 7:1-5) Bu hikmetli öğüdü zihnimizde tutarsak, birader ve hemşirelerimizle iyi geçinmekle ilgili yardım görmüş olacağız.
15. (a) Onlardan yakınmak için bir nedenimiz olsa bile, başkalarını neden bağışlamalıyız? (b) İsa Matta 18. baptaki benzetmesinde bağışlayıcı olmak gerektiği ile ilgili nasıl bir ders verdi?
15 Merhametli ve bağışlayıcı olmamız kesinlikle gereklidir. Tabii, bir birader veya hemşireden yakınmak için gerçek bir nedeniniz olabilir. Fakat Mukaddes Kitabın öğüdünü hatırlayın: “İmdi birbirinize karşı sabrederek, ve eğer birinin başkasına karşı bir şikâyeti varsa, . . . . biri obirine bağış”lasın. Fakat başkaları hakkında şikâyet etmek için gerçek bir nedeniniz olduğu halde, onları neden bağışlamalısınız? Mukaddes Kitap, ‘Yehova sizi bağışladığı’ için diye cevap veriyor. (Koloseliler 3:12) İsa, eğer Tanrı’nın bizi bağışlamasını istiyorsak, bizim de başkalarını bağışlamamızın şart olduğunu söyledi. (Matta 6:9-12, 14, 15) Yehova, İsa’nın benzetmelerinden birindeki kral gibi, bizi binlerce kere bağışladı; böylece biz de kardeşlerimizi birkaç kez bağışlayamaz mıyız?—Matta 18:21-35; Süleymanın Meselleri 19:11.
16. (a) I. Yuhanna 4:20, 21’e göre, Tanrı sevgisi kardeş sevgisiyle nasıl bağlantılıdır? (b) Eğer kardeşinizin sizinle bir sorunu varsa, ne yapmalısınız?
16 Hem hakikate göre yaşayıp hem de birader ve hemşirelerimize karşı sevgisiz ve bağışlayıcı olmayan biri gibi davranamayız. (I. Yuhanna 4:20, 21; 3:14-16) O halde, eğer sizin herhangi bir zaman bir iman kardeşinizle sorununuz olursa, onunla konuşmaktan asla geri durmayın. Ona gücenmeyin, fakat meseleyi sevgi ruhuyla halledin. Eğer kardeşinizi gücendirmişseniz, özür dilemeye hazır olun ve sizi bağışlamasını rica edin.—Matta 5:23, 24.
17. Biri size karşı haksızlık yaparsa, en uygun davranış tarzı nedir?
17 Fakat eğer biri size hakaret ederse veya başka şekilde haksızlık yaparsa, ne olacak? Mukaddes Kitap şu öğüdü verir: “Bana ettiği gibi ona öylece ederim, adama işine göre öderim, deme.” (Süleymanın Meselleri 24:29; Romalılar 12:17, 18) İsa Mesih de şu öğüdü verdi: “Senin sağ yanağına kim vurursa, ona ötekini de çevir.” (Matta 5:39) Bir tokat, fiziksel olarak zarar verme amacı taşımaz, sadece hakaret veya tahrik amacıyla atılır. İsa bununla, takipçilerine bir kavga veya tartışmaya sürüklenmekten uzak durmalarını öğretiyordu. Şu halde, “kötülüğe karşı kötülükle, yahut hakarete karşı hakaretle öde”mek yerine, ‘barışı arayıp onun ardınca’ koşmalısınız.—I. Petrus 3:9, 11; Romalılar 12:14.
18. Tanrı’nın her toplumu sevmekle verdiği örnekten ne öğrenmeliyiz?
18 Bizim, “kardeşliği sevin” emri altında olduğumuzu hatırlayın. (I. Petrus 2:17) Yehova bu konuda örnektir. Kendisi taraf tutmaz. Tüm ırklar O’nun gözünde eşittir. (Resullerin İşleri 10:34, 35; 17:26) Gelecek olan “büyük sıkıntı”da korunacak olanlar, “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden” seçilmektedir. (Vahiy 7:9, 14-17) Böylece Tanrı’yı örnek alarak biz de, ırkları, ulusları veya sosyal özgeçmişleri farklı olduğu için ya da farklı bir cilt rengine sahip oldukları için, bazılarını daha az sevmemeliyiz.
19. (a) İman kardeşlerimizi nasıl görmeli ve onlara karşı nasıl davranmalıyız? (b) Hangi görkemli imtiyaz bizim olabilir?
19 İsa’nın takipçilerinden oluşan cemaat içindeki herkesi iyice tanımaya çalışın; böylece onları sevecek ve takdir edeceksiniz. Yaşlılara babalar ve anneler gibi, gençlere kardeşler ve kızkardeşler gibi davranın. (I. Timoteos 5:1, 2) Üyelerinin birbirleriyle sevgi içinde böylesine iyi geçindikleri, Tanrı’nın aileye benzer görünür teşkilatının bir kısmı olmak, gerçekten bir imtiyazdır. Böyle sevgi dolu bir aileyle yeryüzündeki cennette ebediyen yaşamak ne denli mükemmel olacak!—I. Korintoslular 13:4-8.
[Sayfa 233’teki resim]
Evodiya ve Sintihi’nin olayından ne öğrenebiliriz?
[Sayfa 235’teki resim]
Pavlus ile Barnabas arasında çıkan tartışma, onların, Tanrı’nın teşkilatına mensup olmadıklarını mı gösterir?
[Sayfa 236’daki resim]
İsa’nın hakiki takipçileri sevginin yakınma ile ilgili nedenleri örtmesine izin verirler.
[Sayfa 237’deki resim]
Tanrı’nın teşkilatı içinde İsa’nın takipçileri eşit kimseler olarak, birbirleriyle iyi geçinmek üzere sevgiyle harekete geçirilirler.