Dünyanın Ruhu

Tanım: Yehova’ya hizmet etmeyen kişilerin oluşturduğu insan toplumunun karakteristik şekilde konuşmasına ya da davranmasına yol açan etkili güç. İnsanların bireysel tercihlerine göre davranmalarına rağmen, yöneticisi ve tanrısı Şeytan olan bu ortamda yaygın bazı temel tutumları, tarzları, hedefleri benimsemiş olmaları, bu dünyanın ruhunu açıkça ortaya koyar.

Bu dünyanın ruhu tarafından lekelenmemek neden çok önemlidir?

1. Yuhn. 5:19: “Biz Tanrı’dan olduğumuzu biliyoruz, fakat bütün dünya kötü olanın elinde bulunuyor.” (Şeytan, Yehova’nın onayladığı kulları dışındaki kişilerin düşüncelerini ve davranışlarını hâkimiyeti altına alan bir ruhun gelişmesini sağladı. Bencillik ve gurur yansıtan bu ruh öylesine yaygındır ki insanların soluduğu hava gibidir. Biz bu ruhun yaşamımızı şekillendirmesine izin vererek Şeytan’ın gücüne boyun eğmemek için çok dikkatli olmalıyız.)

Vah. 12:9: “Böylece, bütün dünyayı saptıran eski yılan, İblis ve Şeytan denilen büyük ejder aşağı atıldı. Evet, yeryüzüne atıldı ve melekleri de onunla birlikte atıldılar.” (1914’te Krallığın doğmasının ardından, Şeytan ve cinlerinin yeryüzüne atılmasıyla onların insanlık dünyasındaki etkisi daha da arttı. Onun ruhu insanları daha fazla bencilliğe ve şiddete yöneltiyor. Özellikle de Yehova’ya hizmet etmek isteyen kişiler bu dünyanın bir kısmı olmaları, diğer insanlar gibi davranmaları ve hakiki tapınmayı bırakmaları için büyük baskı görüyorlar.)

Bu dünyanın ruhunun hangi karakteristik özelliklerinden sakınmalıyız?

1. Kor. 2:12: “Biz bu dünyanın ruhunu değil Tanrı’dan gelen ruhu aldık, böylece Tanrı tarafından bize bağışlanan şeyleri anlayabiliriz.” (Bu dünyanın ruhu bir kişinin düşünce ve arzularında yer ederse bunun sonuçları kişinin davranışlarında görülmeye başlar. Bu ruhun etkisinden kurtulmak için Kutsal Kitaba uygun olmayan davranışlardan ve aşırılıklardan kaçınmak yeterli olmaz; Tanrı’nın ruhunu yansıtan ve O’nun yolunu gerçekten sevdiğimizi gösteren bir tutum geliştirerek köklü bir değişiklik yapmak da gerekir. Dünyanın ruhunun aşağıda sayılan özelliklerini ele alırken bunları aklımızda tutmalıyız.)

Kişinin, Tanrı’nın isteğine aldırış etmeden dilediğini yapması

Şeytan, Havva’yı neyin doğru neyin yanlış olduğuna kendisinin karar vermesi için ayarttı (Başl. 3:3-5; ayrıca Özdeyişler 3:5, 6 ile karşılaştırın). Havva’nın davrandığı gibi davranan birçok kişi Tanrı’nın insanlıkla ilgili amacını bilmiyor, bilmek de istemiyor. Onlar “Ne istiyorsan onu yap” diyorlar. Tanrı’nın taleplerini bilen ve bunlara uymaya çalışan kişiler, “küçük şeyler” olarak görünen konularda bile, dünyanın ruhunun etkisiyle Tanrı’nın Sözündeki öğütleri kasten görmezden gelmemeye dikkat etmelidirler (Luka 16:10; ayrıca “Bağımsız Olmak” başlıklı bölüme bakın).

Olaylar karşısında gururdan kaynaklanan tepkiler göstermek

Kendisine gereğinden fazla değer vererek yüreğini bozan ilk kişi Şeytan’dı (Ayrıca Özdeyişler 16:5; Hezekiel 28:17 ile karşılaştırın). Onun hükümdarı olduğu dünyada gurur bölücü bir etkendir; insanların kendilerini diğerlerinden ırk, millet, dil ve ekonomik statü olarak daha üstün görmelerine neden olur. Tanrı’ya hizmet eden kişilerde bu duyguların izleri kalmışsa kökünden söküp atmaları gerekir. Ayrıca gurur yüzünden küçük meseleleri büyütmemeye dikkat etmelidirler. Gururun, hatalarını kabul edip öğüt almalarını ve Yehova’nın teşkilatı aracılığıyla sağladığı sevgi dolu yardımdan yararlanmalarını engellememesi için tetikte olmalıdırlar (Rom. 12:3; 1. Pet. 5:5).

Otoriteye karşı isyankâr bir tutum göstermek

İlk isyan, ismi “Karşı Gelen” anlamına gelen Şeytan’la başladı. İsmi “Haydi İsyana” anlamına gelebilen Nimrod da Yehova’ya meydan okuyarak Şeytan’ın soyu olduğunu kanıtladı. Tanrı’dan korkan kişiler isyan ruhundan kaçındıklarından, siyasi yöneticilere karşı gelmezler (Rom. 13:1). Küçük çocuklar da Tanrı tarafından anne babalarına verilmiş otoriteye boyun eğerler (Kol. 3:20). Bu ruhtan kaçındığımızda, Yehova’nın teşkilatında sorumluluk verdiği kişilere saygısız davranan ve hakikate isyan eden kişilerin görüşlerine yakınlık duymayız (İbr. 13:17; Yahd. 11).

Günahkâr bedenin arzularını denetimsiz bırakmak

Bunun etkileri her yerde fark edilebilir, bu yüzden her an tetikte olmalıyız (Gal. 5:19-21; Efes. 4:17, 19; 1. Yuhn. 2:16). Ciddi sonuçlara yol açabilecek düşünüş ve arzular bir kişinin sohbetlerinde, yaptığı şakalarda, dinlediği müziğin sözlerinde, tercih ettiği dansta ya da izlediği ahlaksızlık içeren programlarda açıkça görülebilir. Dünyanın ruhunun bu özelliği uyuşturucu kullanımı, sarhoşluk, zina, cinsel ahlaksızlık ve eşcinsellik gibi davranışlarda kendini gösterir. Ayrıca bir kişi yasal olsa bile Kutsal Kitaba uygun olmayan bir şekilde eşinden boşanıp başka birisiyle evlendiğinde de bu özelliği yansıtmış olur (Mal. 2:16).

Kişinin gördüğü şeylere sahip olma arzusunun hayatına hâkim olması

Şeytan, Havva’ya böyle bir arzu aşılayarak Tanrı’yla ilişkisini bozan bir şey yapmak üzere onu ayarttı (Başl. 3:6; 1. Yuhn. 2:16). İsa ise böyle bir ayartmayı kesin olarak reddetti (Mat. 4:8-10). Yehova’yı hoşnut etmek isteyen kişiler dikkatli davranıp ticaret dünyasının etkisiyle kendilerinde böyle bir ruh gelişmesine izin vermemeliler. Bu tuzağa düşenler büyük üzüntü yaşar ve ruhen yıkıma uğrarlar (Mat. 13:22; 1. Tim. 6:7-10).

Kişinin sahip olduğu ve başarı olarak gördüğü şeylerle gösteriş yapması

Bu davranışlar da “dünyadan kaynaklanır” ve Tanrı’ya hizmet etmek isteyenler bunları bırakmalıdır (1. Yuhn. 2:16). Bunun kökü gururdur ve başkaları üzerinde ruhen yapıcı etki bırakmak yerine onları maddi şeylere özendirerek önlerine dünyevi hedefler koyar (Rom. 15:2).

Kişinin duygularına hâkim olmayarak aşağılayıcı konuşmalara ve şiddete başvurması

Bunlar birçok kişinin ciddi bir mücadele vermek zorunda olduğu “bedenin işleri” arasındadır. Onlar dünyanın ruhunun kendilerini hâkimiyeti altına almasına izin vermek yerine gerçek bir imanla ve Tanrı’nın ruhunun yardımıyla dünyayı yenebilirler (1. Kor. 13:4-8; Gal. 5:19, 20, 22, 23; Efes. 4:31; 1. Yuhn. 5:4).

Kişinin ümit ve korkularını insanların yapabileceği şeylere göre şekillendirmesi

Beden arzularına göre hareket eden bir kişi için görebildiği ve dokunabildiği şeyler önemlidir. Ümitleri ve korkuları diğer insanların vaatleri ve tehditleriyle şekillenir. Yönetici konumundaki insanlardan yardım bekler fakat onlar yardım edemeyince hayal kırıklığına uğrar (Mezm. 146:3, 4; İşa. 8:12, 13). Gelecekle ilgili başka bir beklentisi yoktur. Ölüm tehdidi altındayken kolayca boyun eğebilir (Ayrıca Matta 10:28; İbraniler 2:14, 15 ile karşılaştırın). Fakat kişi Yehova’yı tanımaya başlar, zihnini ve yüreğini O’nun vaatleriyle doldurur ve her ihtiyacı olduğunda O’ndan yardım istemeyi öğrenirse, zihinsel eğilimi tamamen değişir (Mezm. 46:1; 68:19; Efes. 4:23, 24).

Kişinin Tanrı’ya ait olan onuru insanlara ve nesnelere vermesi

Bu “ortamın tanrısı” İblis Şeytan, Tanrı’nın insana verdiği tapınma içgüdüsünden yararlanarak, bizi yanlış yönlendirecek her türlü uygulamayı destekler (2. Kor. 4:4). Örneğin bazı yöneticilere tanrı gözüyle bakılmıştır (Elçi. 12:21-23). Milyonlarca kişi putların önünde eğilir. Yine milyonlarca kişi sanatçıları veya ünlü sporcuları ilahlaştırır. Özel günlerde yapılan kutlamalarda genellikle kişilere aşırı onur verilir. Bu ruh öyle yaygın ki Yehova’yı gerçekten seven ve O’na tam bağlılık göstermek isteyenler bunun etkilerine karşı her gün tetikte olmalıdır.