Bölüm 18

Yahya Küçülüyor, İsa Büyüyor

MS 30 yılının Fısıh bayramının ardından, İsa ve öğrencileri Yeruşalim’den ayrıldılar. Fakat, Galile’deki evlerine dönmeyip Yahudiye diyarına gittiler; orada insanları vaftiz ediyorlardı. Vaftizci Yahya ise, yaklaşık bir yıldır aynı işi yapmaktaydı ve hâlâ kendisiyle birlikte olan öğrencileri vardı.

Aslında, İsa kendisi kimseyi vaftiz etmedi; ancak onun yönetimi altında öğrencileri vaftiz ediyordu. Onların vaftizi de Yahya’nın yaptığı vaftizle aynı anlamdaydı; yani bir Yahudi’nin Tanrı’nın Kanun ahdine karşı işlediği günahlardan tövbe ettiğinin simgesiydi. Bununla birlikte İsa, diriltildikten sonra, öğrencilerine, başka anlamda bir vaftiz yapmalarını emretti. Bugün İsa’nın takipçilerine özgü vaftiz, bir kimsenin Yehova Tanrı’ya hizmet etmek üzere kendini vakfetmesinin simgesidir.

İsa’nın hizmetinin bu başlangıç döneminde ayrı ayrı çalışmalarına rağmen, hem Yahya hem de o, tövbe edenlere öğretim verip onları vaftiz ettiler. Fakat Yahya’nın öğrencileri kıskançlığa kapılıp ona İsa’dan yakındılar: “Rabbi, . . . . işte, o zat vaftiz ediyor, ve herkes ona geliyor.”

Yahya ise kıskançlık duymayıp, İsa’nın başarısına sevindi ve buna öğrencilerinin de sevinmesini istedi. “Ben Mesih değilim, ancak onun önünce gönderildim, dediğime siz kendiniz bana şehadet edersiniz” diye onlara hatırlattı. Sonra güzel bir örnekleme yaptı: “Gelin kiminse, güvey odur; fakat ayakta duran, ve onu işiten güveyin dostu güveyin sesinden çok sevinir; bunun için benim bu sevincim tamam oldu.”

Güveyin dostu olarak Yahya, altı ay kadar önce kendi öğrencilerini İsa ile tanıştırdığında sevinç duymuştu. Onlardan bazıları, Mesih’in gökteki gelininin, yani ruhla meshedilmiş takipçilerinden oluşan sınıfın gelecekteki üyeleri oldular. Yahya’nın amacı, Mesih’in başarılı bir hizmet yapması için yol hazırlamak olduğundan, hâlâ kendi öğrencisi olanların da İsa’yı izlemesini istiyordu. Vaftizci Yahya bunu şu sözlerle açıkladı: “Ona büyümek, bana da küçülmek gerektir.”

Başta Vaftizci Yahya’nın öğrencisiyken sonradan İsa Mesih’in öğrencisi olan Yuhanna, İsa’nın geldiği yer ve insanlığın kurtuluşundaki önemli rolü hakkında şunları yazdı: “Yukarıdan gelen hepsinden üstündür; . . . . Baba Oğlu sever ve her şeyi onun eline vermiştir. Oğula iman edenin ebedî hayatı olur; fakat Oğula itaat etmiyen hayat görmiyecektir, fakat Allahın gazabı onun üzerinde kalır.”

Vaftizci Yahya, faaliyetinin azalacağını anlattıktan bir süre sonra, Kral Hirodes tarafından tutuklandı. Hirodes, kendi ağabeyi Filipus’un karısı Hirodias’ı almıştı; Yahya, onun bu davranışının yanlış olduğunu açığa vurunca, Hirodes tarafından hapse atıldı. İsa, Yahya’nın tutuklandığını işitince, öğrencileriyle birlikte Yahudiye’den ayrılıp Galile’ye gitti. Yuhanna 3:22–4:3; Resullerin İşleri 19:4; Matta 28:19; II. Korintoslular 11:2; Markos 1:14; 6:17-20.

▪ İsa’nın diriltilmesinden önce onun yönetimi altında yapılan vaftizlerin anlamı neydi? Diriltilmesinden sonrakilerin anlamı nedir?

▪ Yahya, öğrencilerinin yakınmakta haklı olmadığını nasıl gösterdi?

▪ Yahya neden hapsedildi?