Bölüm 21
İsa’nın Memleketindeki Havrada
İSA eve döndüğünde, Nasıra’da heyecan verici bir hareketlilik yaşanmış olmalı. İsa, bir yılı aşkın bir süre önce Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere oradan ayrılana dek, marangoz olarak bilinmekteydi. Oysa şimdi her yerde, mucizeler yapan biri olarak tanınıyordu. Yöre halkı onun, kendi aralarında da bu şahane işlerden bazılarını yapmasını çok istiyordu.
İsa, âdeti gereği yörenin havrasına gidince bekleyişleri daha da arttı. İbadet sırasında, okuma için ayağa kalktı; ona İşaya peygamberin tomarı verildi. Yehova’nın ruhuyla meshedilen Kişiden söz eden yeri buldu; bu kısım bugün elimizde bulunan Mukaddes Kitapta İşaya’nın 61. babında yer almaktadır.
İsa, bu Kişi’nin, tutsaklar için kurtuluşu, körler için görme yetisine kavuşmayı ve Yehova’nın lütuf yılını nasıl vaaz edeceğini okuduktan sonra, tomarı hizmetçiye geri verip oturdu. Bütün gözler onun üzerindeydi. Sonra İsa, herhalde bazı ayrıntılar vererek şu açıklamada bulundu: “Bugün işittiğiniz bu yazı yerine geldi.”
Halk onun ‘latif sözlerine’ şaşarak birbirlerine, “Bu, Yusufun oğlu değil mi?” diyordu. Fakat İsa, yaptığı mucizeleri görmek istediklerini bildiğinden, sözlerini şöyle sürdürdü: “Şüphesiz bana: Ey hekim, kendini iyi et, meselini söyliyeceksiniz; Kefernahumda vaki olduğunu işittiğimiz şeyleri burada, kendi memleketinde de yap, diyeceksiniz.” İsa’nın eski komşuları belli ki onun iyileştirme işine önce kendi hemşerilerinin yararlanması için, memleketinden başlaması gerektiğini düşünüyorlardı. Bu nedenle, İsa’nın kendilerini önemsemediğine inanıyorlardı.
Bunun farkında olan İsa, tarihten bazı uygun örnekler anlattı: İlya’nın günlerinde İsrail’de birçok dul kadın vardı; fakat İlya bunlardan hiçbirine gönderilmemişti. Ancak, Sayda diyarında İsrailli olmayan bir dula gitmiş ve orada hayat kurtaran bir mucize yapmıştı. Elişa’nın günlerinde de birçok cüzamlı vardı; ancak Elişa sadece Suriyeli Naaman’ı iyileştirmişti.
Havradakiler, bencilliklerini ve iman noksanlıklarını ortaya koyarak haklarındaki bu olumsuz tarihsel karşılaştırmalara öfkelenip ayağa kalktılar ve İsa’nın üzerine çullanıp onu kent dışına çıkardılar. İsa’yı, Nasıra’nın kurulduğu tepenin yamacından aşağı atmaya kalktılar. Fakat İsa ellerinden kurtuldu ve oradan sağ salim uzaklaştı. Luka 4:16-30; I. Kırallar 17:8-16; II. Kırallar 5:8-14.
▪ Nasıra’da neden heyecan verici bir hareketlilik yaşanmıştı?
▪ Halk, İsa’nın konuşması hakkında ne düşündü, fakat sonra hangi şey onları öfkelendirdi?
▪ Halk, İsa’ya ne yapmaya kalkıştı?