Bölüm 52
İsa Binlerce Kişiyi Mucizevi Şekilde Doyuruyor
ON İKİ resul Galile’yi boydan boya kat ederek olağanüstü bir vaaz etme turu gerçekleştirmişti. Şimdi, Yahya’nın idamından kısa bir süre sonra, İsa’nın yanına dönüp ona yaşadıkları şahane tecrübeleri anlattılar. Yorgun olduklarını ve gelen giden yüzünden yemek yemeye bile zaman bulamadıklarını gören İsa, ‘dinlenebileceğiniz ıssız bir yere gidelim’ dedi.
Büyük olasılıkla Kefernahum yakınlarında kayıklarına binip, sapa bir yere, anlaşıldığı kadarıyla Beytsayda’dan öteye Erden’in doğusuna gittiler. Ne var ki, birçok kimse kentten ayrıldıklarını görmüştü; başkaları da bunu öğrendi. Hep birlikte kıyı boyunca koştular; kayık kıyıya yanaştığında halk onları karşılamak üzere oradaydı.
Kayıktan indiğinde İsa büyük kalabalığı görerek onlara acıdı; bu insanlar çobanı olmayan koyunlar gibiydiler. Böylece, aralarındaki hastaları iyileştirdi ve onlara pek çok şey öğretmeye başladı.
Vakit su gibi aktı; İsa’nın öğrencileri yanına gelip şöyle dediler: “Burası bir ıssız yerdir, zaten saat de geçtir; onları salıver de, çevrede olan çiftliklere ve köylere gidip kendilerine yiyecek satın alsınlar.”
Oysa İsa yanıt olarak, “onlara siz yiyecek verin” dedi. İsa ne yapacağını biliyordu; yine de Filipus’u deneyerek şöyle sordu: “Bunlar yesinler diye nereden ekmek satın alalım?”
Filipus’a göre yapılabilecek bir şey yoktu. Çünkü 5.000 kadar erkek vardı; kadınlar ve çocuklar da sayılırsa orada herhalde 10.000’den fazla insan bulunmaktaydı! Filipus şu karşılığı verdi: “Her biri az bir şey alsın diye iki yüz dinarlık [bir dinar o zaman bir günlük işçi ücretiydi] ekmek bile yetmez.”
Andreas, belki bunca insanı doyurmanın olanaksızlığını göstermek amacıyla ortaya atıldı: “Burada beş arpa ekmeği ile iki balığı olan bir çocuk var.” Ve ekledi: “Fakat bu kadar adama bu nedir?”
Bahar mevsimiydi, MS 32 yılının Fıshından hemen önceydi; bu yüzden her yer yemyeşil otlarla kaplıydı. İsa, öğrencilerinden, halkı 50’şer 100’er kişilik gruplar halinde çayırlara oturtmalarını istedi. Beş ekmekle iki balığı alıp göğe bakarak şükran duası etti. Sonra ekmekleri bölüp balıkları paylaştırmaya başladı. Bunları öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar. Sonuç şaşkınlık vericiydi; herkes yiyeceklerden doyasıya yiyebilmişti!
Sonra İsa öğrencilerine şöyle dedi: “Hiç bir şey zayolmasın diye artan parçaları toplayın.” Bunu yaptılar; yenilenden artakalanlar 12 küfe doldurdu! Matta 14:13-21; Markos 6:30-44; Luka 9:10-17; Yuhanna 6:1-13.
▪ İsa neden resulleri için yalnız kalabilecekleri bir yer aradı?
▪ İsa öğrencilerini nereye götürdü, onların dinlenme ihtiyaçlarını gidermesi neden mümkün olmadı?
▪ Vakit geç olunca öğrencileri ne için ısrar ettiler, fakat İsa insanlara nasıl özen gösterdi?